8 krzywdzących mitów o poronieniu

Dla wielu ludzi wczesne poronienie to nie tragedia. Co innego śmierć kilkumiesięcznego czy kilkuletniego dziecka… To absolutna bzdura, ponieważ strata dziecka na każdym etapie jego życia to dla rodziców ogromny dramat.

Gdy matka i ojciec dowiadują się o ciąży, od razy zaczynają kochać dziecko, oczekują jego narodzin, czują się z nim związani, świadomość, że spodziewają się dziecka, napełnia ich radością, podekscytowaniem i nadzieją na przyszłość. 

Śmierć przed narodzinami jest dla nich tak samo smutna i ciężka do zniesienia, jak śmierć dziecka już narodzonego.

Czytaj również: „Nigdy później aż tyle nie płakałam” – 6 trudnych historii poronień naszych czytelniczek 

Aby chronić swoje nienarodzone dzieci, niektóre kobiety w ciąży unikają pogrzebów, nie oglądają horrorów, rezygnują z pracy. Oczywiście warto o siebie dbać, zwłaszcza w okresie oczekiwania na dziecko, ale pojedyncze sytuacje stresujące nie spowodują poronienie.

Badania pokazują jednak, że długotrwały stres wynikający ze złych warunków życia czy toksycznego związku może zwiększyć ryzyko utraty ciąży.

Poroniła, bo pracowała, bo ćwiczyła, bo uprawiała seks… Tak naprawdę aktywność fizyczna czy seksualna nie zwiększają ryzyka poronienia. Najczęściej odpowiadają za nie nieprawidłowości genetyczne.

Jeśli dziecko ma nieprawidłowości genetyczne, natura będzie dążyć do jego wyeliminowania, wówczas unikanie „ryzykownych” czynników zewnętrznych, takich jak praca czy seks, nie zapobiegnie poronieniu. 

Wiadomo jednak, że są czynniki zwiększające prawdopodobieństwo utraty ciąży – to np. palenie czy przyjmowanie narkotyków.

Czytaj również: Wino i papierosy zanim dowiedziałaś się o ciąży - czy mogłaś zaszkodzić dziecku?

Według badań stosowanie antykoncepcji hormonalnej przed zajściem w ciążę, ani sytuacja, w której doszło do zapłodnienia mimo przyjmowania środków antykoncepcyjnych nie ma wpływu na ryzyko poronienia. 

Kobiety, które od dłuższego czasu stosowały środki antykoncepcyjne, nie powinny mieć problemów z owulacją czy zajściem w ciążę, nie zwiększa się też u nich ryzyko utraty ciąży. 

Czytaj również: Jakie są objawy złego doboru tabletek antykoncepcyjnych?

Niektóre kobiety uważają, że pierwsze czy drugie poronienie może się zdarzyć każdemu, dlatego nie protestują, gdy lekarze najpierw skupiają się na wykonaniu badań hormonalnych czy anatomicznych, zamiast od razy dać im skierowanie na badania genetyczne. 

Tymczasem badania genetyczne po poronieniu pozwalają zidentyfikować przyczyny poronienia i zwiększyć szanse na donoszenie kolejnej ciąży. Jeśli wady genetycznych wykryte w materiale z poronienia dotyczyć będą zmian chromosomalnych, oznacza to, że kolejne ciążę mogą zakończyć się pełnym sukcesem, ponieważ tego typu wady nie są dziedziczne.

Czytaj również: Badania prenatalne w ciąży: czym są i na czym polegają badania genetyczne płodu?

Plamienie to częsta dolegliwość w ciąży, ale nie zawsze oznacza ryzyko poronienia. Plamienia mogą być spowodowane implantacją zarodka, nadżerką czy obecnością niewielkich krwiaków w okolicy łożyska.

Zdarza się też, że plamienie występuje po stosunku – pochwa w ciąży jest bardziej ukrwiona. Nie oznacza to jednak, że taki objaw wolno lekceważyć. Z każdym plamieniem należy zwrócić się do lekarza, ale nie trzeba zakładać od razu najgorszego.

Czytaj również: Krwawienie implantacyjne to wczesny objaw ciąży. Jak odróżnić je od spóźnionej miesiączki?

Poronienia są częstsze niż nam się wydaje. Statystycznie bardziej prawdopodobne jest, że zapłodnione jajo zginie niż rozwinie się w donoszone dziecko. Obserwacje mówią, że aż 15 do 20 procent potwierdzonych ciąż zostaje utraconych.

Wiele ciąż kończy się na bardzo wczesnym etapie, zanim w ogóle kobieta zorientuje się, że spodziewa się dziecka. Wskaźnik poronień wzrósł w ciągu ostatniej dekady, ale nie dlatego, że poronienia stały się częstsze, lecz dlatego, że obecnie szybciej diagnozuje się ciążę.

Według lekarzy w większości przypadków można zacząć starać się o kolejna ciążę, gdy tylko poczujesz się fizycznie i emocjonalnie gotowa. Badania sugerują, że można zajść w zdrową ciążę, nawet miesiąc po poronieniu.

Lekarze radzą jednak, aby przed ponowną próbą poczekały, aż wartość ich badania krwi beta-hCG w surowicy spadnie do zera. Dłuższą przerwę należy zrobić również w sytuacji, gdy kobieta po poronieniu przeszła zabieg łyżeczkowania.