Cesarskie cięcie – jak naprawdę wygląda cesarka?

Cesarskie cięcie wykonywane jest w sytuacji, w której poród drogami natury byłby niebezpieczny dla mamy lub dziecka. Zagrożenie takie może być pojawić się nagle, np wtedy, gdy poród nie postępuje, dziecko ma coraz niższe tętno i lekarze obawiają się o jego zdrowie.

Często jednak cesarka jest zaplanowana na kilka tygodni przed porodem – dzieje się tak wówczas, gdy dziecko jest ułożone np. pośladkowo. Taki poród byłby dużym ryzykiem dla kobiety, mógłby też być niebezpieczny dla malca. Inne powody do planowanej cesarki to łożysko umiejscowione przy ujściu szyjki macicy, tokofobia czy np. dolegliwości kardiologiczne. Prze cesarskie cięcie rodzą się tez często bliźnięta i trojaczki.

Bez względu na to, czy masz zaplanowaną cesarkę, czy też nagle lekarz zdecydował o takim sposobie porodu, musisz zostać przewieziona na salę operacyjną – taki poród nie odbywa się na normalnej sali porodowej, a wokół ciebie nie będzie wyłącznie położnej, lecz kilkuosobowy zespół lekarzy. 

Zostaniesz przebrana w koszulę szpitalną, z rozcięciem z tyłu – umożliwiającym wykonanie znieczulenia w kręgosłup, oraz odsłaniającą podbrzusze – tam chirurg wykona cięcie.

Wśród lekarzy będzie  anestezjolog, który znieczuli cię do zabiegu. Najczęściej stosowaną forma znieczulenia jest zewnątrzoponowe lub podpajęczynówkowe. Takie znieczulenie sprawia, że nie czujesz nic od pasa w dół, ale jesteś przytomna i słyszysz wszystko, co dzieje się na sali. Możesz też dzięki temu od razu po porodzie zobaczyć nowo narodzone dziecko i przytulic je.

Po znieczuleniu, wykonywanym w pozycji siedzącej, położna poleci ci położyć się na łóżku. Odsłoni podbrzusze i przemyje je środkami antyseptycznymi, a następnie obłoży chustami chirurgicznymi. Nie będziesz widzieć przebiegu operacji, ponieważ na wysokości piersi pielęgniarka ustawi parawanik zasłaniający dół ciała.

ZOBACZ: Ile trwa cesarka? Sprawdź, jak długo rodzi się dziecko przez cesarskie cięcie

Chirurg wykona cięcie tuż nad spojeniem łonowym, które będzie miało ok. 10 cm długości. Rozetnie nie tylko twoją skórę i mięśnie, ale i macicę, dzięki czemu dostanie się do dziecka. Takie poprzeczne cięcie jest mniejsze i w przyszłości mniej widoczne.

Cesarskie cięcie poprzeczne, jest wykonywane najczęściej.  Pozostaje po nim niewielka blizna, którą można ukryć pod blizną. Przebiega bowiem tuż ponad spojeniem łonowym, tuż nad linią włosów łonowych. Lekarz rozcina mięśnie brzuszne poprzecznie, a po ich rozsunięciu nacina się poprzecznie również macicę.

Cięcie klasyczne, pionowe, to obecnie rzadkość. Jego zaletą cięcia klasycznego jest możliwość szybkiego wyjęcia dziecka. Niestety, okupione jest obfitszym krwawieniem i trudniejszym gojeniem się rany niż w przypadku cięcia poprzecznego. Takie cięcie przeprowadza się zwykle, gdy operacja jest nagła (np. wystąpiły groźne komplikacje podczas porodu) albo gdy cięcie poprzeczne jest niemożliwe (kobieta ma mięśniaki).

Aby dostać się do dziecka znajdującego się w macicy, lekarz musi rozciąć nie tylko skórę, ale i warstwy mięśni brzucha oraz ścianę macicy w jej dolnym odcinku.

Lekarz przy otwarciu powłok jamy brzusznej korzysta głównie z własnych rąk – rozsuwa nimi tkanki, by wydobyć główkę dziecka.

Gdy lekarz rozetnie macicę, zobaczy worek owodniowy i malca. To moment, aby delikatnie wydobyć dziecko z macicy.

Dziecko urodzone przez cesarkę zachowuje się podobnie, jak malec urodzony siłami natury. Może krzyczeń i płakać, ponieważ zostanie wydobyty z ciepłych wód płodowych do nowego środowiska, gdzie jest jasno i chłodno.

Pępowina zostaje zaciśnięta i odcięta. Teraz dziecko oddycha całkowicie samodzielnie i jest niezależne od łożyska.

Bo po przecięciu pępowiny to właśnie neonatolog pierwszy dotyka noworodka. Chwilę po narodzinach możesz przytulić maleństwo, jeśli zostanie położone na twoim brzuchu.

Kiedy ty będziesz przytulać dziecko, lekarz przygotuje się do usunięcia łożyska z macicy oraz do zszycia rany. Na ten moment pielęgniarka zabierze ci dziecko, ale pamiętaj, że po zakończeniu szycia, powinnaś dostać malca z powrotem na dwugodzinny kontakt skóra do skóry.

Maluszek jest przenoszony do kącika, w którym zostanie oczyszczony ze śluzu i wód płodowych, a następnie położna oczyści jego drogi oddechowe. Potem noworodek – tak samo jak maluszki urodzone siłami natury – będzie ważony, mierzony i oceniany w skali Apgar.

ZOBACZ: Pierwsze godziny po porodzie - co się dzieje kilka godzin po urodzeniu dziecka?

W tym czasie lekarz zszyje ranę po cesarce. Zakładając szwy postara się, aby blizna po cięciu była jak najmniej widoczna. Mimo to będzie to dla ciebie pamiątka już na całe życie. Jeśli lekarz do zszycia rany używa szwów nierozpuszczalnych, muszą być one wyjęte – zwykle po 8 dniach od porodu. Kobieta dostaje szczegółowe instrukcje jak dbac o ranę: przemywać środkiem antyseptycznym, wietrzyć, a środki zmniejszające blizny można stosować dopiero po całkowitym wygojeniu rany.

Po zakończonym zabiegu ty i dziecko zostaniecie przewiezieni na salę pooperacyjną. Spędzisz na niej ok. 4-6 godzin. Gdy tylko minie znieczulenie powinnaś wstać z łózka. Pionizacja jest niezmiernie ważna i sprzyja powrotowi do formy po porodzie. Przy okazji zapobiega występowaniu po operacji choroby zakrzepowo-zatorowej.

Zwykle, jeżeli nie ma przeciwwskazań (np. żółtaczki, niedowagi u dziecka, albo problemów z ciśnieniem lub gojeniem ran u matki) mam i dziecko opuszczają szpital ok. 2-3 dni po porodzie.

PRZECZYTAJ TEŻ:  Jak wygląda cesarka krok po kroku?

ZOBACZ jak wygląda poród naturalny. Zdjęcia, kóre ukazują prawdę >