Jak prawidłowo nosić dziecko?
Fasolka, która najlepiej sprawdza się u noworodków i dzieci do 2. miesiąca życia.
Fasolka, która najlepiej sprawdza się u noworodków i dzieci do 2. miesiąca życia. Potem może być niewystarczająca dla czujnego obserwatora otaczającego go świata, ale do 4. miesiąca życia dziecka można ją spokojnie stosować wymiennie z innymi pozycjami. Niemowlę trzymamy w pozycji poziomej do podłoża, z jednej strony przytulone do naszego brzucha, z drugiej otulone przedramieniem.
Główka spoczywa wygodnie w zgięciu łokcia. Drugą ręką podtrzymujemy pupę dziecka. Taka pozycja sprawia, że kręgosłup dziecka jest zaokrąglony i przybiera kształt fasolki, a dziecko się nie pręży, z kolei głowa jest zabezpieczona przez nasze przedramię, a stawy biodrowe przez dłoń drugiej ręki. Rączki i nóżki dziecka są bezpieczne, ale malec może nimi swobodnie poruszać.
Taca lub koszyczek, to kolejna bezpieczna pozycja dla najmłodszych
Taca lub koszyczek, to kolejna bezpieczna pozycja dla najmłodszych. Dziecko układamy nieco bokiem na naszych splecionych w koszyczek rękach. Niemowlę może być przekręcone do nas przodem i się przytulać lub tyłem, by podziwiać świat.
Nasze ręce oplatają ciało dziecka tworząc koszyk, główka dziecka leży w zgięciu łokcia jednej ręki, nóżki mogą się luźno opierać na przedramieniu drugiej. Dłonią ręki, na której spoczywa główka dziecka podtrzymujemy jego pupę, a drugą dłonią podtrzymujemy plecki.
Fotelik – to pozycja, w której dziecko trzymamy oparte o nasza klatkę piersiową pleckami, przodem do otoczenia.
Fotelik – to pozycja, w której dziecko trzymamy oparte o nasza klatkę piersiową pleckami, przodem do otoczenia. Wymaga od rodzica sporego odchylenia się do tyłu, aby dziecko mogło bezpiecznie oprzeć się o nasze ciało. Jedną ręką podtrzymujemy pupę dziecka, druga zaś asekuruje jego t ułów, aby nie odchylało się na boki.
Lotnik albo samolocik – pozycja w której dziecko spoczywa na naszych rękach brzuszkiem do podłoża
Lotnik albo samolocik – pozycja w której dziecko spoczywa na naszych rękach brzuszkiem do podłoża. Ręce rodzica powinny być splecione pod brzuszkiem dziecka, główka dziecka oparta jest o przed ramię rodzica i ustabilizowane przez jego ramię. Z kolei druga ręka znajduje się miedzy nóżkami dziecka i podpiera dolną część jego ciała.
Najmłodsze pociechy można w ten sposób nosić na jednej ręce. Pozycja ta wymaga od dziecka racy mięśniami szyi i plecków, dzięki czemu wzmacniają się ich siła, ponadto wspomaga wydalanie gazów. Najmłodsze dzieci nie powinny jednak spędzać w tej pozycji dłużej niż 15 min.
Czytaj również: Wiązanie chusty krok po kroku - jak bezpiecznie zawiązać chustę?
Pozycja leżąca na udach – siadamy na podłodze lub macie, opierając plecy o kanapę, nogi zginamy w kolanach tworząc na wysokości bioder kąt zbliżony do prostego.
Pozycja leżąca na udach – siadamy na podłodze lub macie, opierając plecy o kanapę, nogi zginamy w kolanach tworząc na wysokości bioder kąt zbliżony do prostego. Dziecko układamy na swoich udach główką w kierunku kolan, a jego nóżki opieramy na naszej klatce piersiowej.
To znakomita pozycja i dla mamy/taty i dla dziecka. Nie wymaga nadmiernego wysiłku od żadnego z nich, za to ułatwia utrzymanie kontaktu wzrokowego i nawiązywanie więzi.
Pionowa na barku - dziecko po 4-5. miesiącu życia, które potrafi samodzielnie i bez wysiłku utrzymywać główkę w pionie można nosić w pozycji na barku.
Pionowa na barku - dziecko po 4-5. miesiącu życia, które potrafi samodzielnie i bez wysiłku utrzymywać główkę w pionie można nosić w pozycji na barku. Układamy je sobie w taki sposób na ramieniu, przodem do siebie, aby jego klatka piersiowa opierała się na szczycie naszego barku, a rączki swobodnie sięgały naszych pleców.
Przedramię podkładamy pod pupę dziecka w taki sposób, aby nóżki były zgięte w stawach biodrowych. Często popełnianym błędem przy stosowaniu tej pozycji jest układanie dziecka zbyt nisko względem naszego barku, tak że nie ma ono możliwości swobodnego wyciągnięcia rączek czy utrzymania samodzielnie główki. Właściwie ułożenie dziecka w tej pozycji gwarantuje wygodę dziecka i ułatwia mu odbicie po posiłku.
Pionowa bokiem do siebie – to pozycja, w której dziecko sadzamy na przedramieniu naszej jednej ręki bokiem do siebie.
Pionowa bokiem do siebie – to pozycja, w której dziecko sadzamy na przedramieniu naszej jednej ręki bokiem do siebie. Na ręce, na której trzymamy dziecko opiera ono plecki i część klatki piersiowej, górną część trzymając sztywno samodzielnie, dłonią tej ręki podtrzymujemy zewnętrzną nóżkę. Rączki dziecka powinny znaleźć się z przodu.
Drugą ręką pomiędzy nóżkami podtrzymujemy dziecko pod pupą tak, aby miało lekko zgięte nóżki w stawach biodrowych. Pozycja bardzo dobra w przypadku asymetrii u dziecka, bo stosowana naprzemiennie wymusza wydłużenie raz jednego, raz drugiego boku dziecka.
Czytaj również: Noworodek w domu: 19 porad dla mamy