Objawy przed porodem - czy można przeoczyć objawy porodu?

W ostatnich tygodniach ciąży, zwykle ok. 2 tygodni przed rozwiązaniem, dziecko obraca się główką w stronę ujścia macicy, przyjmując dogodną pozycje do porodu siłami natury. Brzuszek opuszcza się, tracąc kształt „piłeczki”.

Dzięki takiemu ułożeniu dziecka, przyszła mama może znów swobodnie oddychać, ponieważ zmniejsza się ucisk na płuca. Niestety, nie brakuje również minusów takiego ułożenia dziecka. Większość kobiet odczuwa silne parcie na pęcherz i częstą potrzebę oddawania moczu.

Niekiedy pęcherz jest tak mocno uciskany, że dochodzi do nietrzymania moczu. Problem ten na szczęście mija tuż po porodzie.

Czytaj również: Obniżenie brzucha w ciąży - ile dni przed porodem obniża się brzuch?

Wydzielina z pochwy staje się gęstsza i dużo bardziej obfita na kilka dni przed rozwiązaniem. Śluz może mieć też różowe lub czerwone zabarwienie, ponieważ podczas rozwierania i skracania się szyjki macicy pękają niektóre naczynka krwionośne. Takie plamienia zdarzają się najczęściej na kilka, kilkanaście godzin przed porodem.

Czytaj także: Czy poród boli? I czy zawsze boli?

Organizm stara się oczyścić przed porodem, aby pełne jelita nie stanowiły przeszkody w wypieraniu dziecka. Luźne i częste stolce pojawiają się najczęściej w dobie poprzedzającej zbliżający się poród. Jest to efekt działania prostaglandyn – substancji wytwarzanych w organizmie w początkowej fazie porodu.

Zmiany poziomu hormonów w organizmie wpływają na stan psychiczny ciężarnej kobiety. Na kilka dni przed porodem wiele kobiet odczuwa silną potrzebę przeprowadzenia gruntownych porządków, posegregowania dziecięcych ubranek i ponownego sprawdzenia, czy aby na pewno mamy wszystkie niezbędna dla siebie i naszej pociechy przybory.

W działaniu przyszłej mamie nie jest w stanie przeszkodzić nawet sporej wielkości brzuszek. Jest to tzw. „syndrom wicia gniazda”, który w ostatnich dnia znacznie przybiera na sile. W dniu porodu kobieta może odczuwać niczym niepodyktowany niepokój, wyczerpanie i przygnębienie.

Czytaj także: Nagły poród: co robić, gdy zaskoczy nas błyskawiczny poród?

Przez cały okres ciąży ujście macicy zamyka gęsta warstwa lepkiego, zbitego śluzu, który tworzy coś podobnego do korka. Zadaniem czopu śluzowego jest ochrona wnętrza macicy przed napływem wirusów, bakterii i innych zanieczyszczeń, mogących stanowić zagrożenie dla rozwijającego się płodu.

Gdy szyjka macicy zaczyna się otwierać, ten naturalny „korek” zostaje wydalony na zewnątrz. Ciężko jednak na tej podstawie jednoznacznie określić na ile blisko jest poród, ponieważ wydalenie czopu następuje w okresie od kilku godzin do nawet dwóch tygodni przed rozwiązaniem.

Czytaj również:  Odejście czopa śluzowego: jak wygląda, kiedy następuje, objawy

Najczęściej odejście wód płodowych następuje już w trakcie akcji porodowej, jednak u niektórych kobiet może następuje na kilka, a nawet kilkanaście godzin przed porodem.

Przebicie pęcherza płodowego objawia się wypłynięciem wód płodowych przez pochwę. Płyn może sączyć się przez wiele godzin bądź zostać wydalony nagle, w całej swojej objętości.

Ważne jest, aby nie przegapić momentu odejścia wód płodowych i nie pomylić go np. z popuszczaniem moczu, gdyż po pęknięciu pęcherza płodowego należy udać się do szpitala. Jeżeli akcja porodowa nie nadejdzie samoistnie, konieczne może okazać się wywołanie porodu przy użyciu środków farmakologicznych.

Czytaj także: Zielone wody płodowe - czy zawsze są groźne dla dziecka?

Zwykle już na kilka tygodni przed porodem kobieta odczuwa tzw. skurcze przepowiadające. Są one krótkie i nieregularne, o różnym nasileniu. Ich zadaniem jest rozciągnięcie dna macicy tak, aby mogła się w nim osadzić główka dziecka. Tego rodzaju skurcze ustępują lub tracą na sile przy zmianie pozycji ciała.

Skurcze właściwe, pojawiające się jako początek akcji porodowej, odróżniają się regularnością. Trwają ok. 30–40 sekund i pojawiają się początkowo co 15–20 minut. Z czasem są coraz częstsze i coraz bardziej bolesne.

Co ważne, ból odczuwany jest nie tylko w podbrzuszu, ale także w okolicy krzyżowej i niekiedy w nogach. Jeżeli skurcze są regularne, a odstępy między nimi skracają się, należy bezzwłocznie udać się do szpitala.

Czytaj: Poród w drodze do szpitala: co robić, gdy nie zdążysz na porodówkę?