Białostockie okno życia mieści się przy ul. Orlej, w Centrum Obsługi Placówek Opiekuńczo-Wychowawczych. To właśnie tu, w czwartek (20 lutego) około godziny 10. rozległ się charakterystyczny dzwonek.
Chłopiec w oknie życia: nie płakał, był spokojniutki
Jak powiedziała Katarzyna Liedke-Charkiewicz z Centrum Obsługi Placówek Opiekuńczo-Wychowawczych na antenie TVN24, chłopczyk urodził się prawdopodobnie pięć dni temu.
Noworodek na pewno, bo jeszcze miał pępowinę zaopatrzoną i widać było, że jest maluszkiem. Zadbany, ubrany odpowiednio do warunków, najprawdopodobniej nakarmiony, bo nie płakał w ogóle, był spokojniutki przez ten cały czas.
Zgodnie z obowiązującymi procedurami informację o dziecku w oknie życia przekazano policji i pogotowiu ratunkowemu. Wkrótce potem noworodek jechał karetką na rutynowe badania do szpitala.
Okno Życia w Białymstoku jest ważne, jak wszystkie
Białostockie okno życia funkcjonuje od maja 2009 roku. Bez względu na porę roku czy doby, pozostawione tam dziecko - tak jak w przypadku wszystkich okienek życia - jest całkowicie bezpieczne.
Dzięki specjalnym systemom ogrzewania oraz wentylacji, nie ma możliwości, by dziecko zmarzło lub się przegrzało. Zresztą, już kilka chwil po tym, jak maleństwo zostanie tam położone - rozlega się alarm, na dźwięk którego zjawiają się osoby z placówki zajmującej się oknem życia.
Właśnie dlatego za pozostawienie dziecka w oknie życia nikomu nie grozi żadna odpowiedzialność karna. Podejmując taką decyzję, nikt nie naraża życia ani zdrowia dziecka na niebezpieczeństwo.
Następnie, zgodnie z obowiązującymi przepisami, powiadamiają one policję oraz wzywają pogotowie. Wszystko po to, by upewnić się, że nikt właśnie nie zgłosił zaginięcia maluszka oraz by lekarze w szpitalu sprawdzili, czy nie potrzebuje pomocy medycznej.
O dalszych losach takiego maleństwa decyduje sąd rodzinny.
Najczęściej jest to szansa dla dziecka na szczęśliwy, dobry dom.
