Spis treści
- Ciąża bliźniacza: jak wygląda cesarskie cięcie?
- Ciąża bliźniacza: poród kombinowany
- Ciąża bliźniacza: pierwsze dni po cesarskim cięciu
- Obejrzyj WIDEO: Poród naturalny po cesarskim cięciu
Ponad połowa ciąż bliźniaczych kończy się cesarskim cięciem. Cesarskie cięcie to jedna z najczęściej wykonywanych operacji na świecie, a technika, jaką się ją obecnie wykonuje, sprawiła, że jest ono znacznie bezpieczniejsze niż jeszcze kilkanaście lat temu. Zwłaszcza, gdy jest zaplanowane i przygotowane. Planowe cesarskie cięcie wykonuje się w wyznaczonym terminie: lekarz ustala datę i godzinę, kiedy masz się zgłosić do szpitala. Zazwyczaj umówione zabiegi wykonuje się rano. Przygotowanie do planowanej cesarki z twojej strony polega głównie na powstrzymaniu się od jedzenia: zostaniesz poproszona o to, by zgłosić się do szpitala na czczo; ostatnim posiłkiem powinna być lekkostrawna kolacja, zjedzona poprzedniego wieczoru.
Ciąża bliźniacza: jak wygląda cesarskie cięcie?
Cesarskie cięcie to operacja brzuszna polegająca na poprzecznym przecięciu skóry (najczęściej tuż nad spojeniem łonowym) oraz tkanek znajdujących się pod nią, aby uzyskać dostęp do mięśnia macicy. Następnie lekarz nacina macicę i wkładając rękę do wnętrza ciała, nakierowuje dziecko w stronę wykonanego nacięcia, a wkrótce wydostaje je na zewnątrz. Płody wydobywane są w takiej kolejności, w jakiej ma do nich dostęp lekarz.
Od momentu nacięcia skóry do wydobycia obojga dzieci upływa zazwyczaj zaledwie kilka minut. Jeśli cięcie jest przeprowadzane w znieczuleniu podpajęczynówkowym lub zewnątrzoponowym, mama jest cały czas przytomna, słyszy odgłosy wydawane przez maluchy i może je zobaczyć – zwykle personel przytula je na chwilę do maminej twarzy.
Wykonywane obecnie najczęściej cięcie poprzeczne ma wiele zalet – rana ładnie się po nim goi, a pozostała blizna jest bardzo dyskretna. Poza tym takie cięcie nie wyklucza kolejnego porodu siłami natury. Bardzo rzadko wykonuje się już dzisiaj cięcie klasyczne, czyli pionowe nacięcie macicy (od pępka do spojenia łonowego). Cięcie klasyczne wiąże się z dużym krwawieniem z powodu nieobkurczającej się macicy. Poza tym pozostawia widoczną ranę na brzuchu i determinuje kolejny poród, który również musi być wówczas operacyjny.
Czytaj też: Blizna po cesarce nie musi być widoczna. Jak się jej pozbyć?
Podczas cesarskiego cięcia – jak podczas każdej operacji – może dojść do różnych powikłań, np. uszkodzenia pęcherza moczowego czy nieprzewidzianych krwawień. Jednak w dzisiejszych czasach zdarzają się one naprawdę bardzo, bardzo rzadko.
Ciąża bliźniacza: poród kombinowany
Tak położnicy określają sytuację, kiedy pierwsze dziecko urodziło się drogami natury, a drugie przez cesarskie cięcie. Dzieje się tak np. wtedy, gdy po narodzinach pierwszego dziecka drugie zmienia nagle pozycję z pionowej na poprzeczną. Inne przyczyny wykonania cięcia cesarskiego na drugim dziecku to:
- objawy jego zagrożenia niedotlenieniem,
- wypadnięcie pępowiny drugiego dziecka,
- przedwczesne odklejenie się łożyska,
- dłuższa niż 60 minut przerwa między porodami.
Porody takie są bardzo rzadkie – kończy się tak ok. 2 proc. ciąż bliźniaczych.
Ciąża bliźniacza: pierwsze dni po cesarskim cięciu
Jeśli dzieci przyszły na świat przez cesarskie cięcie, trzeba dłużej zostać w szpitalu na obserwacji. Lekarze będą sprawdzać, czy rana na brzuchu prawidłowo się goi. Rana będzie na początku dość bolesna, przez dwa–trzy dni możesz przyjmować środki przeciwbólowe (np. paracetamol). Po sześciu tygodniach rana powinna się całkowicie zagoić. Po porodzie bliźniąt wyższe jest ryzyko połogowego zapalenia błony śluzowej macicy – dotyczy to zarówno kobiet, które rodziły w sposób zgodny z naturą, jak i tych, które miały cięcie cesarskie.
Często trzeba zostać w szpitalu nieco dłużej ze względu na dzieci. Jeśli maluchy są wcześniakami, być może będą musiały tam spędzić nawet kilka tygodni. Ważne jest wówczas, aby mama miała możliwość odciągania pokarmu z piersi i dokarmiania nim przedwcześnie urodzonych maluchów. Częste wizyty rodziców w szpitalu są również ważne ze względu na kangurowanie, czyli przytulanie rozebranego maluszka do nagiego ciała mamy lub taty. Udowodniono, że kangurowane wcześniaki znacznie szybciej dochodzą do dobrej formy: takie dzieci mniej płaczą, mają mniej bezdechów, ich krew jest lepiej wysycona tlenem, a serca pracują stabilniej.
Podwójna mama po cesarskim cięciu bezwzględnie potrzebuje pomocy w pierwszych dniach po porodzie. Ale – wbrew powtarzanym często opiniom – jak najbardziej może karmić maluchy piersią. Oczywiście, wymaga to od niej znacznie więcej wysiłku i wyrzeczeń.
