Spis treści
- Kandydoza pochwy – przyczyny
- Objawy kandydozy pochwy
- Kandydoza pochwy: jak się ją diagnozuje
- Kandydoza pochwy: jak wygląda leczenie
- Jak zapobiegać kandydozie pochwy?
Kandydoza pochwy, inaczej drożdżyca, grzybica pochwy lub grzybicze zapalenie pochwy, to choroba zakaźna wywołana przez grzyby zwane drożdżakami - najczęściej te z gatunku Candida albicans. Z doświadczenia lekarzy wynika, że większość kobiet zmagała się z kandydozą pochwy przynajmniej raz w życiu. U części choroba pojawia się nawet kilka razy w roku (nawracająca grzybica pochwy).
>> Infekcje intymne w ciąży: jak się przed nimi ustrzec?
Kandydoza pochwy – przyczyny
Grzyby Candida naturalnie występują w organizmie człowieka. Stanowią one mikroflorę jamy ustnej, jelita grubego, skóry, a także pochwy. Jednak ich ilość jest zbyt mała, by doprowadzić do rozwoju grzybicy. Taki stan jest wynikiem obecności pałeczek kwasu mlekowego, które produkują substancje hamujące nadmierny rozwój grzybów. Jeśli liczba pałeczek kwasu mlekowego zmniejszy się, dojdzie do namnożenia się chorobotwórczych grzybów, a dalej do rozwoju np. grzybicy pochwy. Może do tego przyczynić się:
- długotrwałe lub częste przyjmowanie antybiotyków – leki te niszczą naturalną florę bakteryjną m.in. pochwy, ułatwiając rozwój drożdżakom
- podrażnienie lub uszkodzenie tkanki pochwy, które sprzyja stanom zapalnym;
- niekontrolowana lub źle leczona cukrzyca – podwyższony poziom cukru we krwi sprzyja namnażaniu się drożdżaków;
- osłabiony układ odpornościowy (np. u osób chorych na AIDS, przyjmujących sterydy, leki immunosupresyjne), który nie jest w stanie walczyć z grzybami;
- ciąża – w tym czasie dochodzi do zmian hormonalnych, spadku odporności, zaburzenia mikroflory pochwy oraz tolerancji glukozy, co sprzyja namnażaniu się chorobotwórczych grzybów;
- aktywność seksualna – m.in. częste współżycie, uprawianie seksu w czasie miesiączki, seksu analnego, stosowanie wibratorów;
- okres po menopauzie – wówczas błona śluzowa pochwy staje się coraz cieńsza, a co za tym idzie – bardziej podatna na mikrourazy, które zwiększają ryzyko zakażenia grzybiczego;
- niewłaściwa higiena osobista – przesadne dbanie o czystość miejsc intymnych, częste irygacje, używanie nieodpowiednich kosmetyków, np. perfumowanych mydeł, noszenie zbyt ciasnej bielizny i/lub wykonanej ze sztucznych materiałów, która nie przepuszcza powietrza (w związku z tym w okolicach intymnych jest wilgotno i ciepło, a to idealne warunki do rozwoju drożdżaków);
- dieta bogata w cukry proste (np. słodycze, białe pieczywo), które są pożywką dla grzybów;
- korzystanie z publicznych basenów, jacuzzi i sauny - z tych miejsc korzysta wiele osób, w związku z tym istnieje duże ryzyko, że znajdują się tam chorobotwórcze grzyby.
>> Fakty i mity o higienie intymnej w ciąży
Objawy kandydozy pochwy
Charakterystycznym objawem kandydozy pochwy są białe upławy o grudkowatej konsystencji, które wyglądem przypominają zsiadłe mleko albo twaróg. Mogą być bezwonne lub wydzielać słodkawy zapach drożdży. Objawami towarzyszącymi są swędzenie i pieczenie pochwy oraz warg sromowych. Te ostatnie mogą być zaczerwienione i obrzęknięte. Ponadto może się pojawić piekący ból podczas oddawania moczu i w trakcie stosunku płciowego.
Kandydoza pochwy: jak się ją diagnozuje
W przypadku podejrzenia grzybicy pochwy lekarz przeprowadza wywiad z pacjentką (pyta m.in. o objawy, przebyte wcześniej infekcje intymne) oraz wykonuje badanie ginekologiczne, podczas którego pobiera wydzielinę z pochwy do badania mikrobilogicznego. Ostateczne rozpoznanie stawia się na podstawie wyników posiewu pochwy. W laboratorium ustala się, który konkretnie gatunek grzyba odpowiada za chorobę oraz jego lekowrażliwość. Dzięki temu lekarz może dobrać właściwy lek.
>> Jak sobie radzić ze stanem zapalnym?
Kandydoza pochwy: jak wygląda leczenie
Najpierw lekarz przepisuje preparat o szerokim spektrum działania. Dopiero po otrzymaniu wyników badań może przepisać konkretny specyfik. Leczenie kandydozy pochwy polega na stosowaniu miejscowych leków przeciwgrzybiczych w postaci kremu, którym smaruje się wargi sromowe (zwykle klotrimazol), i tabletek dopochwowych (najczęściej nystatyna). Kuracja trwa tydzień lub dwa, jednak złagodzenie objawów następuje już po kilku dniach (jednak mimo to pod żadnym pozorem nie należy przerywać kuracji). W przypadku zaawansowanej postaci choroby, braku odpowiedzi na leczenie lub nawracającej kandydozy pochwy dodatkowo stosuje się tabletki doustne - flukonazol, mikonazol lub itrakonazol.
Współżycie podczas kuracji nie jest zabronione, jednak w trakcie stosunku należy używać prezerwatyw. Jeśli o niej zapomnisz, partner powinien umyć członek po kontakcie seksualnym. Na szczęście ryzyko przeniesienia grzybicy z pochwy na prącie jest znikome. Po mniej więcej tygodniu od zakończenia leczenia należy ponownie wykonać badanie wydzieliny z pochwy, by upewnić się, że choroba została wyleczona.
>> Jak zapobiegają infekcjom intymnym mamy na forum Mjakmama24.pl? Sprawdź i dołącz do dyskusji
Jak zapobiegać kandydozie pochwy?
Aby zapobiec nawrotowi grzybicy pochwy, należy:
- dbać o higienę intymną – stosować kosmetyki o naturalnym składzie, nosić przewiewną bieliznę i podcierać się w kierunku od cewki moczowej do odbytu, nie odwrotnie;
- używać prezerwatyw podczas stosunku seksualnego;
- unikać jacuzzi, basenów i sauny;
- stosować dietę ubogą w słodycze, białe pieczywo, białą mąkę, słodkie napoje i inne cukry proste.
Ochronę przed nawrotem grzybicy pochwy stanowią probiotyki ginekologiczne. To środki, które zawierają pałeczki kwasu mlekowego, zapobiegające nadmiernemu namnażaniu się grzybów.
