Spis treści
- Jak dochodzi do zakażenia cytomegalowirusem?
- Jakie są objawy cytomegalii?
- Dlaczego zakażenie wirusem CMV w ciąży jest niebezpieczne?
- Czy przed cytomegalowirusem można się ochronić?
- Na czym polega badanie w kierunku CMV?
- Cytomegalowirus - interpretacja wyników badania IgM, igG
- Objerzyj koniecznie wideo: Co warto wiedzieć o cytomegalii - wyjaśnia lekarz
Jak dochodzi do zakażenia cytomegalowirusem?
Cytomegalia, czyli wirus cytomegalovirus (CMV) jest obecny u 60–80 proc. osób z naszej populacji, przenosi się przez kontakt ze śliną, moczem, nasieniem i wydzieliną z pochwy. Zakażenie może mieć charakter pierwotny lub nawrotowy. Często do infekcji dochodzi już w wieku przedszkolnym (u ok. 50 proc. dzieci), powstałe wówczas przeciwciała chronią w przyszłości płód.
Jakie są objawy cytomegalii?
Objawy cytomegalii to podwyższona temperatura, bóle głowy i gardła, kaszel. Zwykle jednak przebiega ona bezobjawowo.
Dlaczego zakażenie wirusem CMV w ciąży jest niebezpieczne?
Wirus może być bardzo groźny dla płodu, jeśli kobieta w ciąży zarazi się nim po raz pierwszy. Najcięższy przebieg mają infekcje w I trymestrze – zwiększają ryzyko wad wrodzonych, np. małogłowia. Infekcja pod koniec ciąży może spowodować poród przedwczesny lub chorobę u dziecka (zapalenie płuc, uszkodzenie wątroby). Wirus może przenieść się na dziecko podczas porodu, rodzi się z nim 1–2 proc. noworodków. Większość infekcji u dzieci przebiega bezobjawowo, ale u 10–15 proc. noworodków z wrodzoną cytomegalią występują objawy choroby: powiększenie wątroby, żółtaczka, zaburzenia neurologiczne (uszkodzenia słuchu, wzroku).
Cytomegalia w ciąży - to warto wiedzieć
Czy przed cytomegalowirusem można się ochronić?
Nie ma szczepień ochronnych. Najlepszym sposobem uniknięcia zakażenia CMV jest przestrzeganie higieny i unikanie kontaktów seksualnych z nieznanymi partnerami. U kobiet ciężarnych nie przeprowadza się rutynowo badań na obecność we krwi przeciwciał cytomegalovirusa, ale można to zrobić na własny koszt. W ciąży cytomegalii się nie leczy. Zakażonym noworodkom podaje się lek przeciwwirusowy.
Na czym polega badanie w kierunku CMV?
Aby zbadać, czy jesteś uodporniona na cytomegalię, trzeba oznaczyć we krwi poziom przeciwciał (przeciwko wywołującym je drobnoustrojom) w klasie IgM i IgG.
Badanie na cytomegalię należy wykonać przed ciążą (jeśli wykaże świeże zakażenie lub chorobę, odłożyć macierzyństwo na później). Następnie dobrze jest powtórzyć badanie między 6. a 8. tygodniem ciąży, by wykluczyć ryzyko poronienia i wad wrodzonych, a potem w 24. tygodniu, dzięki czemu będzie można zacząć leczenie noworodka tuż po urodzeniu.
Cytomegalowirus - interpretacja wyników badania IgM, igG
Przy odczytywaniu wyników zwróć uwagę, czy wynik jest dodatni (pozytywny), czy ujemny (negatywny). Przeciwciała IgG pojawiają się wtedy, gdy organizm zetknął się już w przeszłości z określonymi patogenami, wynik dodatni IgG (+) może więc oznaczać, że jesteś odporna. Wskaźnikiem czynnego zakażenia, potencjalnie niebezpiecznego dla płodu, są zaś przeciwciała IgM, więc wynik IgM (+) może oznaczać zakażenie i konieczność leczenia.
Znaczny wzrost przeciwciał IgG oraz obecność przeciwciał IgM mogą świadczyć o istnieniu pierwotnej infekcji, ale nie musi tak być (przeciwciała IgM mogą przetrwać do 18 miesięcy od pierwotnej infekcji). Aby określić, kiedy do niej doszło, trzeba zrobić badania na awidność. Nawet dodatnie IgM nie musi oznaczać aktywnego zakażenia. Wysoki poziom przeciwciał w klasie IgG nie znaczy, że jesteś odporna na chorobę, ale ryzyko zachorowania jest znacznie niższe. Przy IgG (–) unikaj kontaktu z małymi dziećmi.
Cytomegalia - wyniki badań i normy
Objerzyj koniecznie wideo: Co warto wiedzieć o cytomegalii - wyjaśnia lekarz
miesięcznik "M jak mama"
