Przeglądając stary zeszyt babci, znalazłam przepis na sernik na zimno z galaretką. Niestety nie jest zbyt dokładny (babcia była doskonałą kucharką i pewnie dlatego nie czuła potrzeby notowania szczegółów), dlatego - metodą prób i błędów - nieco go doprecyzowałam. Na końcu znajdziesz również wskazówki, co może pójść nie tak podczas robienia sernika na zimno i jak się przed tym ustrzec.
Sernik na zimno z galaretką: przepis ze starego zeszytu
To naturalne, że współczesne przepisy na sernik z galaretką różnią się od tych sprzed 30-40 lat. Kiedyś w sklepach trudno było o twaróg sernikowy w wiaderku (który dominuje w większości współczesnych przepisów na sernik). By nie mielić sera wielokrotnie w maszynce, w czasach PRL robiło się sernik na zimno z serków homogenizowanych.
Na masę sernikową potrzebujemy:
- 3 galaretki (2 cytrynowe do masy sernikowej,1 o dowolnym smaku i kolorze - na wierzch sernika)
- 4 jajka
- 3 serki waniliowe (w oryginalnym przepisie są 2)
- owoce: maliny, truskawki, brzoskwinie lub inne (zdarzało się, że w PRL do sernika na zimno dodawano też rodzynki).
Pod przepisem na sernik z galaretką babcia zanotowała recepturę na biszkopt. Pieczenie biszkoptu nie jest konieczne, jeśli chcesz, by spód serniczka stanowiły okrągłe biszkopciki lub prostokątne ciastka typu petit beurre.
Przepis na biszkopt
Jeśli chcesz, by spodem sernika był biszkopt, przygotuj go zanim zabierzesz się za masę sernikową. Do upieczenia biszkoptu potrzebne będą następujące produkty:
- 6 jajek
- 6 łyżek cukru
- 6 płaskich łyżek mąki
- 1 łyżeczka proszku do pieczenia
Zaczynamy od oddzielenia 6 żółtek od 6 białek.
Żółtka utrzyj z cukrem (oczywiście można to zrobić przy pomocy miksera).
Dodaj mąkę wymieszaną z proszkiem do pieczenia, a na koniec - delikatnie połącz masę z pianę ubitą z białek.
Masę umieść w tortownicy wyłożonej papierem do pieczenia (lub wysmarowanej masłem i obsypanej bułką tartą - pamiętaj, by masło i bułka znalazły się tylko na dnie blaszki, ścianki blaszki powinny pozostać gładkie, by biszkopt mógł urosnąć).
Biszkopt z 6 jaj pieczemy do 45 minut w piekarniku nagrzanym do 175-180 stopni.
Sernik na zimno: wykonanie krok po kroku
- Rozpuść 2 galaretki w 0,5 litra gorącej wody. Odstaw do wystygnięcia.
- Białka jajek oddziel od żółtek. Białka ubij na sztywną pianę i wymieszaj ją z żółtkami oraz serkami waniliowymi.
- Gdy galaretka już wystygła - dodaj ją do serowo-jajecznej masy.
- Przygotuj tortownicę (z biszkoptowym lub ciasteczkowym spodem albo po prostu wyłożoną papierem do pieczenia) i wlej do niej masę.
- Jeśli dodajesz owoce - możesz ułożyć je teraz na wierzchu tężejącej warstwy sernikowej.
- Tortownicę wstaw do lodówki na 2 godziny.
- Trzecią galaretkę rozpuść w 400 ml gorącej wody. Po dwóch godzinach sernik powinien na tyle stężeć, by rozpuszczona, przestudzona galaretka utrzymała się na powierzchni, a nie wsiąkała w masę. Chłodną, tężejącą galaretką zalej warstwę sernikową i z powrotem wstaw całość do lodówki.
- Po kolejnych 2 godzinach sernik na zimno jest już gotowy.
Sernik na zimno: dodatkowe wskazówki
Co może pójść nie tak podczas przygotowywania sernika na zimno? Wbrew pozorom nie jest to wcale proste ciasto. O czym warto pamiętać, by sernik się udał?
- zbyt rzadka masa sernikowa może wypływać z tortownicy oraz powodować, że ciastka ułożone na dnie tortownicy będą wypływały na wierzch (wtedy warto poczekać z przelewaniem masy do tortownicy, aż nieco bardziej stężeje);
- by galaretka, którą wylewamy na wierzch sernika nie przeniknęła do serowej masy - również nie warto się spieszyć (galaretka przeznaczona na wierzch powinna być schłodzona i lekko tężejąca, ale wciąż dająca się przelać do tortownicy);
- kiwi i ananas to owoce, które uniemożliwią tężenie galaretki, dlatego lepiej nie wybierać ich do sernika na zimno - dużo lepiej sprawdzą się owoce jagodowe (maliny, truskawki, jagody, poziomki) lub brzoskwinie lub morele.
I jeszcze jedno: sernik na zimno nie lubi ciepła - by galaretka nie zaczęła się rozpuszczać, przechowujmy tortownicę (lub paterę) z ciastem w lodówce. Nie na stole w pomieszczeniu, gdzie panuje temperatura pokojowa ani w ogrodzie, podczas przyjęcia w letni, słoneczny dzień.
