Spis treści
Beagle wywodzą się prawdopodobnie od psów rasy Bloodhound, które trafiły do Anglii w trakcie podboju Wysp Brytyjskich przez Normanów. Tam psy te skrzyżowane zostały z wywodzącymi się z południowej Francji Southern Hound'ami.
Nazwa nowej rasy - Beagle - używana jest od około 1520 roku, kiedy to po raz pierwszy oficjalnie zapisano ją w kronikach na dworze króla Henryka VIII.
Psy te zyskały sobie popularność swoimi cechami charakteru - niezwykle wytrzymałe, z mocno rozwiniętym instynktem łowieckim i znakomitym węchem, wykorzystywane były w trakcie polowań. Jednak jako odrębna rasa uznane zostały dopiero w 1880 roku.
Jak wyglądają psy rasy Beagle
Psy tej rasy są niewielkie - dorosłemu mężczyźnie sięgają do kolana. W kłębie osiągają wysokość do 40 cm, ważą zwykle nie więcej, niż 15-18 kg.
Są dość krępe i mają krótkie, za to bardzo silne nóżki, którymi przebierają tak szybko, że są w stanie dogonić niemal każdą zwierzynę łowną.
Mają krótką sierść, która najczęściej jest dwukolorowa (brązowo-biała) lub trzykolorowa - czarno-brązowo-biała. Ich średnia długość życia to 12-15 lat.
Beagle: charakter
Beagle są niezwykle inteligentne, wiedzą, czego chcą i uparcie dążą do celu. Z natury są przyjazne i bardzo towarzyskie.
Chętnie się bawią, są psotne, uwielbiają dzieci i wspólne, wielogodzinne harce.
Bardzo trudno je zmęczyć - ich żywiołem jest przestrzeń i najlepiej czują się tam, gdzie mogą bez przeszkód biegać, węszyć, kopać. Znakomicie dogadują się z innymi psami, niezależnie od ich rasy, wielkości czy wieku.
Ich energia wydaje się niespożyta, i taka właśnie jest – psy tej rasy potrzebują bardzo dużo ruchu.
Zwykły spacer to za mało: Beagle musi się wybiegać, aportować - warto chodzić z nim na psie place zabaw, albo w przydomowym ogrodzie urządzić mu teren do agility.
Jeśli będzie miał za mało ruchu, nadmiar energii z pewnością spożytkuje w domu w mało przyjemny dla właścicieli sposób. Nieprzyjemne niespodzianki - np. zniszczone meble czy wściekli z powodu wycia psa sąsiedzi - mogą pojawić się również wtedy, kiedy Beagle za długo zostanie sam w domu.
Psy tej rasy bardzo nie lubią bowiem samotności i zostawione same mogą nieźle napsocić. Dlatego rano, przed wyjściem do pracy dobrze jest zmęczyć Beagle’a na tyle, by zmęczony hasaniem, przespał spokojnie kolejnych kilka godzin.
Beagle mają niewinny wygląd, ale wymagają dobrego prowadzenia i szkolenia już od szczeniaka - inaczej będą próbowały podporządkować sobie właściciela i przejąć rolę samca alfa w stadzie, co , biorąc pod uwagę ich wrodzony upór i determinację w dążeniu do celu, może im się w końcu udać. Dlatego już od małego muszą wiedzieć, kto rządzi w domu.
Warto jednak pamiętać, że są to psy nieprzewidywalne - nawet dobrze wyszkolone, zwietrzywszy zdobycz poddają się zakorzenionemu instynktowi łowieckiemu i potrafią pognać za gryzoniem w zarośla, ignorując nawoływania właściciela.
Beagle: dieta
Przez stulecia Beagle zaspokajały apetyt, żywiąc się tym, co upolowały. Obecnie również potrafią zjeść napotkanego na spacerze gryzonia (o ile pozwoli im na to właściciel).
Mimo niepozornej postury apetyt mają olbrzymi. Mówiąc wprost - są zachłanne i nie znają granic. Ich instynkt nie podpowiada im w tej kwestii niczego: potrafią więc zjeść coś, czego inne psy bałyby się tknąć. W domu, w którym mieszka Beagle, lepiej nie zostawiać w zasięgu psa żadnych słodyczy, bo z pewnością szybko znikną w jego paszczy.
Beagle powinien dostawać dobrej jakości karmę, a dzienną porcję pożywienia należy podzielić na dwa posiłki. Ze względu na to, że psy te mają skłonność do tycia, nie powinny dostawać przekąsek ani zjadać resztek ze stołu właściciela.
Beagle: zdrowie i choroby
Dla rasy Beagle charakterystyczne są pewne choroby, którym sprzyja ich budowa ciała. Psy te są krępe, a jednocześnie mają wydłużony grzbiet i krótkie nóżki, co sprawia, że mają skłonność do dyskopatii, a także tzw. syndromu bólu Beagle’a - choroby zapalnej rdzenia kręgowego.
Inne z typowych dla tych psów chorób to zapalenie tętnic, ataksja rdzeniowa oraz zapalenie uszu.
Różnymi infekcjami zagrożone są również ich piękne, wielkie oczy: Beagle często choruję na atrofię siatkówki, jaskrę oraz zanikowe zmiany rogówki.
Inne rasy psów:
- Buldog francuski
- Mops
- Maltańczyk
- Labrador retriever
- Amstaf (amerykański staffordshire terrier)
- Owczarek niemiecki
- Shih tzu
- Dog niemiecki
- Cane corso
- Border collie
- Buldog angielski
- Berneński pies pasterski (berneńczyk)
- Akita inu
- Bernardyn
