Chow chow to rasa pochodzenia mongolskiego. Zakwalifikowano ją do grupy szpiców, o typie lisowatym. Psy te były niegdyś wielozadaniowe, dziś nabrały bardziej domowego charakteru.
Spis treści
- Chow chow – historia rasy
- Wygląd chow chow
- Jakie usposobienie ma chow chow?
- Zdrowie chow chowów
- Chow chow - dla kogo ta rasa?
Chow chow – historia rasy
Historia chow chowów ma już podobno 3 tysiące lat. Dzięki obrazkom zachowanym z tamtego okresu dowiedziano się, że to właśnie Mongołowie i Tatarzy byli jego pierwszymi hodowcami. W tamtych czasach chow chow miał charakter psa obronnego.
Już sam jego wygląd, w tym siny język, miał odstraszać przeciwnika. Psa wykorzystywano również do pilnowania stada czy posesji, polowań, a także jako siłę pociągową. Po Mongolii chow chow drogą wodną (na kupieckim statku) dostał się do Chin i tam zadomowił się na dłużej.
Niestety w chińskiej tradycji było również jedzenie psiego mięsa, a mięso chow chowów uważano za wybitnie smaczne. Na początku XIX wieku rasa ta dotarła na zachód. Dużą popularność zdobyła m. in. w Anglii, a kilka lat później także w USA. Dziś amerykańska populacja chow chowów jest największa na świecie.
Wygląd chow chow
Chow chow wyglądem przypomina lwa lub niedźwiadka. Jest bujnie owłosiony, a jego sierść jest gęsta, długa (do 10 cm) i puszysta, co tylko potęguje wrażenie groźności. To duże psy – osiągają prawie 60 cm wysokości. Cechami charakterystycznymi tej rasy są języki o sino-czarnym zabarwieniu, a także puszyste ogony, które te psy noszą na grzbiecie.
Maść chow chowów jest jednolita. Zwykle występuje w odcieniach: rudym, czarnym, białym, kremowym, sinym. Są gruboskórne.
Jakie usposobienie ma chow chow?
Trudno jednoznacznie określić charakter chow chowa. Zwykle są to łagodne zwierzęta, przyjazne ludziom. Suki bywają bardziej agresywne i głośniejsze, trudniej się je wychowuje. Psy lubią spacery i bardzo przywiązują się do swojego właściciela.
W okazywaniu uczuć chow chow nie jest wylewny. Zresztą nie lubi pieszczot i głaskania po głowie, więc nie będzie nigdy typową maskotką. Psy tej rasy nie potrafią traktować wszystkich domowników na równi, zawsze któregoś lubią bardziej. Są stanowcze, niezależne i mają tendencję do dominacji, dlatego jeśli myślimy o ich posiadaniu, warto je przeszkolić.
Zobacz galerię zdjęć pięknych, misiowatych cho chowów
Zdrowie chow chowów
Psy tej rasy bardzo linieją, na co trzeba reagować częstym szczotkowaniem. Bez tego w fałdach skórnych mogą pojawiać się stany zapalne zwane hot spotami. Jak większość ras, chow chowy zapadają często na dysplazję stawów biodrowych.
Ze względu na głębokie usytuowanie oczu między fałdami skórnymi, psy mogą chorować na oczy (entropium lub ektropium). Chow chowy źle znoszą wysokie temperatury, więc latem należy zapewnić psu chłodne miejsce.
Czytaj: Pies dla alergika - jakie rasy psów są odpowiednie dla dziecka z alergią?
Chow chow - dla kogo ta rasa?
Pies tej rasy odnajdzie się nawet w niewielkim mieszkaniu, także w towarzystwie innych zwierząt. Właściciel chow chowa powinien mieć doświadczenie w wychowywaniu trudnego psa. Te psy zawsze będą niezależne i nigdy nie będą chciały się w stu procentach podporządkować. To trzeba zaakceptować i uszanować.
Ponadto chow chowy sprawdzą się u osób mniej aktywnych. Psy te nie lubią intensywnego ruchu, wystarcza im niedługi spacer. W domu lubią wylegiwać się na kanapie, ale nie chcą być tulone, więc nie jest to dobry pies dla małych dzieci, które w bardzo bezpośredni sposób lubią okazywać miłość swoim zwierzakom.
Wychowując chow chowa trzeba pamiętać, że jest w nim instynkt obrońcy. Zwierzę sprawdzi się więc jako pies stróżujący.
Czytaj: Dogoterapia - na czym polega dogoterapia dzieci
Pies dla dziecka – jaką rasę psa wybrać dla dziecka? Galeria
Amstaff - lojalny siłacz dla konsekwentnych - zobacz galerię amstaffów
