Spis treści
- Biegunka u kota - charakterystyka
- Biegunka u kota – przyczyny
- Biegunka u kota – domowe sposoby
- Biegunka u kota - leczenie
- Biegunka u kota – dieta
Biegunka u kota - charakterystyka
Biegunka u kota to spory problem, tak dla zwierzęcia, jak i jego właściciela. Warto zacząć od tego, że biegunka nie jest chorobą samą w sobie. Jako objaw kliniczny może towarzyszyć bardzo wielu kocim schorzeniom. Kot chory na biegunkę często się wypróżnia, a jego kał jest płynny, wodnisty i nieuformowany. Często dolegliwości towarzyszą inne objawy: wymioty, bóle brzucha oraz ogólne osłabienie zwierzęcia.
Ostra biegunka trwa maksymalnie 14 dni, przewlekła – ponad 4 tygodnie. Ta druga wymaga solidnej diagnozy, bo może świadczyć o wielu poważnych schorzeniach.
Biegunka u kota – przyczyny
Biegunka nie zawsze będzie się wiązać z poważnymi konsekwencjami, zawsze jednak powinna wzmóc czujność u właściciela. Może być skutkiem zwykłego zatrucia pokarmowego lub nietolerancji pokarmowej. U kociąt i młodych kotów najczęściej spowodowana jest pasożytami, pierwotniakami lub robakami – wtedy kał może mieć domieszkę krwi lub śluzu i wręcz tryskać z kociego odbytu.
Czytaj także: Robaki u kota - czym odrobaczać?
U kotów w bardzo podeszłym wieku – rozwolnienie wiąże się często z nadczynnością tarczycy lub niewydolnością któregoś z organów wewnętrznych, na przykład wątroby, nerek czy tarczycy. Biegunka u kota jest też niekiedy skutkiem zakażenia bakteryjnego, na przykład salmonellą czy E-coli (kot traci na wadze, nie ma apetytu, wymiotuje) albo zakażenia wirusowego: może być wówczas objawem kociego tyfusu (Panleukopenii), kociego AIDS (FIV) lub infekcji koronawirusem (FIP). Ta ostatnia dolegliwość to zakażenie jelit, która prócz biegunki charakteryzuje się wymiotami. Może ustąpić po kilku dniach, a może rozwinąć się w poważniejszą postać, na którą nie ma niestety lekarstwa.
Czasem rozwolnienie u kota zwiastuje bardzo poważne choroby, jak nowotwór, zapalenie jelit czy żołądka.
Niektóre koty reagują też biegunką na podanie szczepionki, stres, zmianę diety, np. po zmianie karmy albo połknięcie ciała obcego lub zjedzenie trującej dla kota rośliny (np. draceny, gwiazdy betlejemskiej lub aloesu).
Potencjalnych przyczyn kociej biegunki jest, jak widać, bardzo wiele. Bez względu na to, co powoduje rozwolnienie, nie powinniśmy tej sytuacji bagatelizować, ponieważ może być ona niebezpieczna dla życia zwierzęcia.
W przypadku kotów częstą przyczyną biegunki są podawane w nieodpowiedniej ilości mleko i nieprzetworzone mleczne produkty. Część właścicieli nadal jest przekonanych o konieczności ich podawania kotu.
Dorosłe koty, jak każdy ssak, ma zmniejszoną aktywność laktazy, enzymu rozkładającego laktozę. Jeżeli kot od samego urodzenia ma systematycznie podawane mleczne produkty, aktywność tego enzymu może być podtrzymana na niewielkim poziomie, ale wystarczającym do trawienia niewielkiej ilości laktozy. Takiej zdolności nie posiadają koty dorosłe, które sporadycznie spożyją produkty mleczne. Reakcją ich organizmu jest biegunka o różnym stopniu nasilenia.
Rozwiązaniem jest niestosowanie świeżego mleka w żywieniu kota. Można natomiast spróbować podać kotu jogurt naturalny w składzie którego nie ma już laktozy. Oczywiście pamiętać trzeba o tym, że kotu, który doświadczył biegunki nie podajemy mleka i jego przetworów nawet w najmniejszych ilościach.
Kot o stosunkowo niewielkiej masie dość szybko się odwadnia, zwłaszcza jeśli jest młody (w ciągu 2-3 dni). Osłabia to jego organizm, przez co nie ma sił na walkę z chorobą. Kot odwodniony jest apatyczny, ma zaburzenia gospodarki elektrolitowej i równowagi kwasowo-zasadowej.
Biegunka u kota – domowe sposoby
Na początku wystarczy obserwacja. Najczęstszą przyczyną biegunki jest zatrucie pokarmowe, nieodpowiednia jakość lub wielkość posiłku. W takiej sytuacji, jeśli kot poza biegunką nie ma gorączki, nie wymotuje, nie wydaje się apatyczny i nie sprawia wrażenia chorego, warto zwyczajnie go przegłodzić. Nic złego się nie stanie, jeśli przez dobę czy półtorej będzie miał podawaną wyłącznie wodę.
Miarę możliwości możemy też spróbować powalczyć z samym objawem, podając zwierzęciu węgiel leczniczy, smectę czy taninal (dostępne bez recepty). Odpowiednia dawka to pół saszetki smecty i ¼ tabletki taninalu na dobę. No i oczywiście przez cały czas należy monitorować sytuację.
Biegunka u kota - leczenie
Zdarza się, że zastosowanie kilkunastogodzinnej głodówki nie powoduje poprawy stanu zdrowia. Jest to moment, w którym powinniśmy bezwzględnie zasięgnąć rady weterynarza i wdrożyć odpowiednie leczenie. Szczególnie, jeśli objawy się nasilą lub co gorsza - pojawią się kolejne.
Pamiętajmy, im dłużej trwa ten stan, tym trudniej będzie kotu wyzdrowieć, tym bardziej jego organizm będzie wycieńczony. Ostry przebieg biegunki i związane z tym odwodnienie może wymagać nawadniania i podania zwierzęciu kroplówki z elektrolitami, białkiem, aminokwasami lub witaminami.
Nowoczesne kliniki weterynaryjne dysponują sprzętem, który pomaga zdiagnozować przyczyny biegunki. Badania krwi, kału, a w szczególnych przypadkach także USG, pozwala na szybkie ustalenie z czym mamy do czynienia i zastosowanie odpowiedniej terapii. Niektóre wyniki jesteśmy w stanie poznać po kilku minutach od badania a rozpoznanie schorzenia, to oczywiście moment na podjęcie intensywnej terapii.
Biegunka u kota – dieta
Kot, który cierpi na biegunkę powinien być przegłodzony. Jeśli po upływie doby wszystko wróci do normy, możemy spróbować podać naszemu pupilowi lekkostrawny posiłek, na przykład kleik ryżowy z gotowanym kurczakiem i marchewką, które pomagają zahamować biegunkę. Jeśli kot często ma problemy z układem pokarmowym warto podawać mu specjalne karmy lekkostrawne, z małą ilością tłuszczy. Aby układ pokarmowy szybciej się zregenerował, można podać kotu probiotyki dla zwierząt.
