Spis treści
- Buldog francuski - wygląd
- Buldog francuski - żywienie
- Buldog francuski - cykl rozrodczy
- Buldog francuski - charakter
- Buldog francuski - pielęgnacja
Buldog francuski nie jest rasą nową. Wizerunki psów łudząco podobnych do buldoga francuskiego odnajdywano na wykopanych w Peru naczyniach z epoki prekolumbijskiej, przypuszczalnie więc rasa ta ma bardzo długi rodowód. Współcześni jej przedstawiciele pochodzą jednak od dawnych buldogów angielskich, wykorzystywanych m.in. do walk psów. Gdy na początku XVII wieku brytyjski parlament zakazał tych krwawych rozrywek, psy stały się towarzystwem dla robotników. Stopniowo, na drodze krzyżówek, powstała ich mniejsza, znana obecnie, wersja o dużo łagodniejszym charakterze.
Groteskowy, a zarazem sympatyczny wygląd psiaków zwrócił uwagę ówczesnej wyższej sfery. Buldożek francuski stał się popularny na salonach na tyle, że jego podobiznę namalował sławny malarz Henri de Toulouse-Lautrec. Do Polski pierwsze buldogi francuskie trafiły w okresie międzywojennym.
Buldog francuski - wygląd
Psy rasy buldog francuski są masywne, muskularne, lecz niewielkie – ich wzrost w kłębie nie przekracza 25 cm, a waga zazwyczaj oscyluje w granicach 13 kg. Zaliczane są do grupy brachycefalicznej ze względu na to, że ich trzewioczaszka jest mocno skrócona, jakby spłaszczona. Mają płaski pyszczek, krótki ogon, stojące uszy, mocno umięśnione, proporcjonalne kończyny. Najpopularniejsze umaszczenia to czarny, beżowy, brązowy oraz mieszanki tych barw.
Buldog francuski - żywienie
Buldogi francuskie nie są wybredne i mają doskonały apetyt. Jednak ze względu na ich budowę oraz skłonność do męczenia się podczas wysiłku (co związane jest m.in. z nieprawidłowym kształtem krtani i niedorozwojem tchawicy), nie wolno dopuścić do tego, by miały nadwagę. Najłatwiej to osiągnąć, podając dobrej jakości zbilansowaną karmę suchą lub mokrą, dopasowaną do masy ciała oraz etapu rozwoju, i w ilościach zalecanych przez producenta.
Psu można gotować samodzielnie, jednak jest to trudne i wymaga znajomości kaloryczności produktów wykorzystywanych do produkcji domowej karmy. Decydując się na gotowanie dla psa, trzeba pamiętać, że dieta musi uwzględniać produkty, zawierające konkretne składniki odżywcze, dzięki którym można zmniejszać skłonności buldogów francuskich do pewnych chorób. Są to między innymi nienasycone kwasy tłuszczowe, które zmniejszają ryzyko stanów zapalnych błon śluzowych oraz skóry (ich dobrym źródłem jest mięso ryb, podroby cielęce i tłuszcz drobiowy). Menu buldoga, któremu gotuje właściciel, powinno być urozmaicone i zawierać również warzywa, bogate w witaminy i składniki mineralne. Lepiej unikać przekąsek, gdyż u buldogów francuskich mogą być one przyczyną nadwagi ze względu na to, że zawierają dużo tłuszczu i węglowodanów.
Buldog francuski, który dostaje gotową karmę, nie musi już otrzymywać żadnych suplementów diety. Bywają one natomiast wskazane wówczas, gdy pies żywiony jest dietą domową. Buldogom francuskim zazwyczaj zalecane są wówczas preparaty zawierające wapń, cynk, miedź, witaminy z grupy B oraz witamina E.
Ze względu na skłonności do pojawiania się u buldogów francuskich stanów zapalnych, których objawami bezpośrednimi są zmiany skórne, a pośrednimi stany zapalne błon śluzowych dróg oddechowych, konieczne jest uwzględnienie w diecie kwasów tłuszczowych nienasyconych. Kwasy te pomagają w leczeniu lub łagodzą objawy różnych schorzeń i chorób skóry np. łuszczycy, atopowemu zapaleniu skóry, egzemom.
Wyniki długoletnich obserwacji wskazują na to, że zastosowanie jako leczenia wspomagającego przy łuszczycy oleju z wiesiołka (kwasy tłuszczowe z rodziny n-6) wraz z adekwatną dawką przeciwutleniaczy prowadzi do znacznie większej poprawy w stanie klinicznym niż inne sposoby postępowania leczniczego. Nie obserwuje się przy tym efektów ubocznych, z których najpoważniejszy problem stanowi uszkodzenie wątroby wywołane stosowaniem dużych dawek retinoidów.
Atopowe zapalenie skóry jest najczęstszym chronicznym schorzeniem skóry o charakterze wypryskowym. Pomimo, że dokładna etiopatogeneza nie jest znana, stosowanie kwasu gamma-linolenowego jest bardzo efektywne w leczeniu. Niedobory nienasyconych kwasów tłuszczowych prowadzą do stanów chorobowych nie tylko samej skóry, ale również jej przydatków. Pazury stają się łamliwe, jednocześnie spowolniony jest ich wzrost. Może dojść do rozwarstwiania się płytek oraz powstania plamek. Jeśli chodzi o pokrywę włosową skutki niedoboru objawić się mogą przez wypadanie, łamliwość, brak połysku a nawet pojawienia się fragmentów martwego naskórka. Wspominając o kwasach nienasyconych koniecznie zwrócić należy uwagę na zachowanie właściwych proporcji między kwasami tłuszczowymi z rodzin n-3 (tłuszcze rybie) a n-6 (oleje roślinne). Nadmiar olejów roślinnych predysponuje do nasilenia stanów zapalnych.
Źródłami kwasów nienasyconych z rodziny n-3 w diecie buldoga francuskiego powinno być mięso rybie, tran rybi, podroby cielęce oraz wysokiej jakości mięso i tłuszcz drobiowy.
Buldogi francuskie mają dobrą pamięć, dlatego długo pamiętają przykrości i nie lubią, jak się na nie krzyczy. Skarcone, mogą żywić urazę, a nawet odmówić współpracy w trakcie szkolenia.
Buldog francuski - cykl rozrodczy
Pierwsza cieczka suczki buldoga francuskiego ma zazwyczaj miejsce w wieku 6-9 miesięcy, a następnie powtarza się dwa razy do roku. Początkowo ciężko poznać, że suczka ma cieczkę, gdyż w pierwszym tygodniu praktycznie nie ma krwawienia - jedyne, co można zaobserwować, to częste wylizywanie narządów płciowych. Krwawienie nasili się dopiero w drugim tygodniu cieczki, i w tym okresie suczka może zaakceptować psa i pozwolić mu się pokryć. Najwcześniej można ją dopuścić do samca w drugiej cieczce, ale najlepszy moment to trzecia cieczka, bo dopiero po ukończeniu 15. miesiąca życia suczka buldoga francuskiego gotowa jest na zajście w ciążę. W miocie zazwyczaj jest od 2 do 5 szczeniąt. Rozważając ciążę u swojej suki, trzeba pamiętać iż płody miewają nieproporcjonalnie duże głowy, co stanowi częstą przeszkodę porodową u tej rasy. Należy więc liczyć się z koniecznością udzielenia pomocy porodowej rodzącej suce - znaczny odsetek porodów u buldogów francuskich kończy się bowiem cesarskim cięciem.
Buldog francuski - charakter
Buldożek francuski znakomicie zaaklimatyzuje się nawet na niewielkiej przestrzeni. Nie jest kłopotliwy i łatwo przystosuje się zarówno do aktywnego, jak i spokojnego trybu życia. Wbrew pozorom nie jest to jednak pies kanapowy: ma silny charakter, a po przodkach odziedziczył instynkt walki, dlatego wymaga pewnej socjalizacji z innymi zwierzętami, najlepiej przeprowadzanej już od szczeniaka, w psim przedszkolu.
Buldog francuski przywiązuje się do właściciela i jego rodziny – wymaga też stałego zainteresowania i nie lubi samotności. Jest ciekawski i wesoły, dość łagodny, dzięki czemu sprawdza się jako towarzysz dziecięcych zabaw - psy tej rasy jako jedne z nielicznych podporządkowują się dzieciom i wykonują ich polecenia. Buldożki francuskie początkowo bywają nieufne wobec obcych, szybko jednak nawiązują z nimi przyjazne kontakty. Agresywne bywają prawie wyłącznie wobec samców swojej rasy, z którymi prowokują bójki - inne psy, również samce, tolerują i zazwyczaj żyją z nimi w zgodzie.
Buldog francuski - pielęgnacja
Buldogi francuskie są łatwe w pielęgnacji. Ma drobną, dość twardą sierść (jej wadą jest to, że trudno ją usunąć z dywanów i wykładzin). W okresie linienia, które jest umiarkowane i zwykle ma miejsce raz do roku, wiosną, psa należy czesać codziennie za pomocą gumowej rękawicy. Poza okresem linienia buldoga francuskiego można czesać raz na tydzień. Kąpiel buldoga francuskiego powinna odbywać się w miarę potrzeby, gdy pies wydaje się brudny. Najlepiej używać do tego celu szamponu dla psów krótkowłosych, albo specjalnego psiego szamponu dla skóry wrażliwej.
Fałdy przy oczach i nosie mają skłonności do odparzeń, dlatego raz w tygodniu trzeba je przetrzeć środkiem do pielęgnacji oczu. Regularnie, również najlepiej raz w tygodniu, trzeba czyścić uszy i zęby.
Buldogi francuskie - najczęstsze choroby
- Jako rasa o skróconej trzewioczaszce buldożki obciążone są zespołem oddechowym psów krótkoczaszkowych. W związku z częściowym zmniejszeniem drożności dróg oddechowych (na poziomie nosa- zwężenie otworów wlotowych do nozdrzy, na poziomie gardła – zbyt długie podniebienie miękkie, na poziomie krtani i tchawicy – zapadanie się tych odcinków dróg oddechowych) dochodzi do niedotlenienia organizmu. Pociąga to za sobą wzrost ciśnienia, przerost mięśnia sercowego, problemy gastryczne spowodowane łykaniem powietrza podczas utrudnionego oddychania oraz wtórne zakażenia dróg oddechowych. Leczenie obejmuje zarówno chirurgiczną korekcję wad budowy jak i zwalczanie bieżących zakażeń.
- Problemy związane z narządem wzroku to dwurzędowość rzęs, polegająca na obecności dwóch rzędów rzęs. Ocierają i drażnią rogówkę i spojówkę doprowadzając do ich zapalenia, a nawet do wrzodu rogówki.
- Innym schorzeniem dotyczącym oka jest wypadnięcie gruczołu trzeciej powieki , które objawia się pojawieniem się różowej, owalnej tkanki w przyśrodkowym kącie oka. Nieleczony gruczoł produkuje mniej łez, przez co oko jest słabiej nawilżone i narażone na podrażnienia.
- W wyniku rozwoju rasy osiągnięto skrócenie głowy i ogona ale u niektórych osobników odbywa się to kosztem deformacji kręgosłupa. Przykładem takiej deformacji jest tzw. „kręg połowiczy”, którego występowanie doprowadza do asymetrii i skrzywienia kręgosłupa.
- U szczeniąt buldożków francuskich może wystąpić rozszczep podniebienia. To uwarunkowana genetycznie choroba wrodzona. Rozszczep to szczelina w podniebieniu łącząca jamę ustną z jamą nosową. Szczenięta mają problem z przyjmowaniem pokarmu, mleko dostaje się do jamy nosowej, co grozi zachłyśnięciem się mlekiem, a efekcie – rozwinięciem zachłystowego zapalenia płuc.
- Buldogi francuskie są też alergikami. Alergie pokarmowe oraz uczulenia na alergeny środowiskowe objawiają się całą gamą objawów ze strony skóry i przewodu pokarmowego.
