Spis treści
- FIV u kota - sposoby zarażenia
- FIV u kota - przebieg choroby
- FIV u kota - leczenie
- FIV u kotów - zapobieganie
FIV u kota (koci AIDS) - nabyty niedobór immunologiczny - to choroba występująca najczęściej u zwierząt wolno żyjących, przebywających w dużych skupiskach lub wychodzących.
Małe kotki poniżej 6. miesiąca życia mogą mieć przeciwciała przekazane im od matki. Dlatego testy wykonywane w tym czasie mogą dawać fałszywe wyniki.
Wirusem niedoboru immunologicznego zwierzę może zarazić się bowiem w czasie kontaktu z innym chorym kotem – zachorowanie oznacza, że kot staje się nosicielem jego wirusa. FIV polega na trwałym uszkodzeniu układu odpornościowego, a przez to na podatności na infekcje wtórne, które zagrażają życiu pupila. Choroba opisana została po raz pierwszy pod koniec lat 80. XX wieku w USA, kiedy to wyizolowano wirus odpowiadający za koci zespół niedoboru odporności.
FIV u kota - sposoby zarażenia
Wirus FIV obecny jest w wydzielinach fizjologicznych chorych kotów: w ich ślinie, moczu, krwi, mleku, nasieniu. Oznacza to, że przechodzi na inne zwierzęta poprzez kontakt z tymi płynami ustrojowymi: np. w czasie walki, gryzienia. Dlatego częściej chorują samce walczące na wolności o terytorium niż samice. Istnieje jednak również ryzyko zakażenia się wirusem w czasie krycia lub przez zakażenie śródmaciczne - dlatego chore koty warto kastrować, aby zmniejszyć ryzyko przenoszenia choroby na kocięta.
Co ważne: zakażenie FIV jest możliwe tylko między kotami - człowiek ani też psy czy inne zwierzęta nie są zagrożone tą chorobą.
Obecność wirusa nabytego niedoboru immunologicznego kotów jest stosunkowo łatwa do wykrycia. Jeżeli lekarz zauważy niepokojące symptomy (nawracające infekcje, osłabienie, ciągłe stany zapalne) mogące wskazywać na FIV, wykonuje test diagnostyczny z krwi na obecność określonych białek. Jego pozytywny wynik, który otrzymujemy po ok. 10 minutach świadczy o tym, że kot jest chory na zespół niedoboru odporności.
FIV u kota - przebieg choroby
Niedobór odporności u kotów ma charakterystyczny przebieg, który podzielić można na cztery fazy.
Pierwsza faza FIV zaczyna się 6-9 tygodni po pierwszym kontakcie z wirusem. To wtedy namnaża się on w krwi zakażonego zwierzęcia i wywołuje typowe objawy infekcji wirusowej. Może się jednak zdarzyć, że kot o wysokiej odporności nie będzie wykazywał żadnych niepokojących symptomów choroby. Charakterystyczne objawy fazy pierwszej to:
- podwyższona temperatura
- apatia
- zaburzenia trawienne
- powiększone węzły chłonne
Faza druga FIV zwana jest bezobjawową – jeśli symptomy choroby pojawiły się wcześniej, to teraz zanikają. Faza ta może trwać bardzo długo – kilka miesięcy, a nawet lat. W tym czasie kot staje się nosicielem wirusa i kontakt z nim może stanowić zagrożenie dla innych kotów. Faza kolejna, trzecia charakteryzuje się pogorszeniem się stanu zdrowia zwierzęcia. Charakterystyczne objawy fazy trzeciej to:
- powiększone węzły chłonne
- ospałość
- problemy z jedzeniem
Faza czwarta FIV obfituje w niepokojące zachowania kota, dlatego to na tym etapie choroby zwierzęta najczęściej trafiają do weterynarza. Właściciele stwierdzają pogorszenie się stanu zdrowia i kondycji kota. Charakterystyczne objawy fazy czwartej to:
- zakażenia skóry
- problemy z zębami i dziąsłami
- infekcje jelitowe i wymioty
- infekcje górnych dróg oddechowych
- brak apetytu i spadek wagi
Faza piąta FIV oznacza duże osłabienie kota i wycieńczenie jego organizmu. Na tym etapie dochodzi zwykle do naturalnej śmierci kota, często też do jego uśpienia. Charakterystyczne objawy fazy piątej to:
- niewydolność nerek, wątroby lub serca
- wycieńczenie organizmu
FIV u kota - leczenie
Nabyty niedobór immunologiczny kotów to choroba, której nie da się leczyć, można jednak leczyć jej powikłania, a dokładnie infekcje, które wywołuje powodowany przez nią brak odporności na wirusy i bakterie. Warto wiedzieć, że w czasie leczenia powinno unikać się jednak podawania sterydów, które pomagają doraźnie, ale przyspieszają rozwój FIV.
Chory kot wymaga stałej opieki weterynarza, profilaktyki (szczepień, odrobaczania) oraz dobrej diety, która wzmocni osłabiony organizm pupila. Lekarze zalecają również, aby podawać zwierzęciu suplementy wzmacniające układ immunologiczny: np. tran, witaminy, lizynę, betaglukan. Właściciele kota powinni pamiętać, aby stworzyć mu jak najlepsze i najspokojniejsze warunki życia.
Dieta kota z FIV
Składnikami diety o udokumentowanym działaniu immunostymulującym są beta-glukany izolowane z nasion owsa, jęczmienia bądź z komórek drożdży i grzybów. Wykazano, że beta-glukany mają znaczący wpływ na zwiększanie odporności organizmów zwierząt. Posiadają szereg właściwości stymulujących układ odpornościowy organizmu, chroniąc go tym samym przed bakteriami, wirusami, grzybami i chorobami pasożytniczymi.
Właściwości immunomodulujące polegają na aktywacji komórek odpornościowych występujących zarówno we krwi jak i skupiskach tkanki limfoidalnej przewodu pokarmowego. Dodatkowo beta-glukany odgrywają ważną rolę w zapobieganiu i leczeniu chorób układu pokarmowego, w tym: stanów zapalnych żołądka, biegunkach, a także stanów zapalnych jelita grubego.
Dlatego też beta-glukany w niewielkich ilościach mogą stanowić funkcjonalny dodatek w karmach dla kotów dorosłych wpływając na wzmocnienie ich odporności.
FIV u kotów - zapobieganie
Chory pupil nie powinien mieć w domu współtowarzysza, chyba, że jest on również chory na zespół niedoboru odporności. Lepiej też, aby nie wychodził na dwór i nie stwarzał ryzyka zakażenia innych kotów.
- Nie wypuszczaj kota z domu, bo kontakt z innymi kotami grozi zarażeniem
- Wykonuj testy każdemu kolejnemu kociakowi, którego chcesz przygarnąć
- Wyparzaj często miski i kuwety – wirus FIV ginie w temperaturze 60°C
- Kastruj chore zwierzęta, aby wirus nie przenosił się na młode
Czytaj więcej na Se.pl/dolinazwierzat
i
