Spis treści
- Kaszel kenelowy: drogi zakażenia
- Objawy kaszlu kenelowego
- Przebieg kaszel kenelowy
- Leczenie kaszlu kenelowego
- Szczepienia przeciwko kaszlowi kenelowemu
Kaszel kenelowy, parainfluenza, bordetella to różne określenia tej samej, groźnej i zaraźliwej choroby górnych dróg oddechowych – zakaźnego zapalenia tchawicy oraz oskrzeli, na którą psy chorują niezależnie od wieku, płci lub rasy.
Kaszel kenelowy wywołują zarówno bakterie, jak i wirusy, najczęściej Adenowirusy typu 2, bakterie krztuśca Bordetella bronchiseptica i wirusy grypy - Parainfluenza canis. Zazwyczaj jako pierwszy atakuje wirus, a gdy u psa rozwinie się już infekcja i organizm będzie osłabiony, dołącza się zakażenie bakteryjne.
Bakteria Bordetella przylega wówczas do rzęsek nabłonka układu oddechowego i blokuje je – to ogranicza, a czasem wręcz uniemożliwia oczyszczanie dróg oddechowych z zarazków i ciał obcych, co również sprzyja infekcji.
Przebieg choroby nie zawsze jest ciężki, jednak zdarza się, że choroba kończy się śmiercią, zwłaszcza, jeśli pies ma obniżoną odporność lub nie jest właściwie leczony.
Kaszel kenelowy: drogi zakażenia
Kaszel kenelowy rozprzestrzenia się bardzo łatwo, a pies zarazić może się przez bezpośredni kontakt z innym chorym psem, drogą wziewną albo kropelkową – wystarczy, że chory pies kaszle albo ma nawet niewielki wysięk z nosa.
Na zakażenie najbardziej narażone są psy przebywające w dużych skupiskach: hodowlach, schroniskach, hotelach dla psów. Wiele przypadków zarażenia hodowcy notują również po powrocie z wystaw zwierząt.
Zachorować może jednak każdy pies, który wychodzi na spacery – wystarczy, że podczas przechadzki ma kontakt „nos w nos” z innym chorym psem – a także taki, który zetknie się z nim na przykład przez oczka w siatce ogradzającej posesję.
Objawy kaszlu kenelowego
Od momentu zakażenia do chwili wystąpienia objawów mija średnio od 3 do 10 dni. Choroba zaczyna się zazwyczaj od braku apetytu i pogorszenia samopoczucia – pies nie chce się bawić ani wyjść na spacer, jest osowiały, smutny.
Następnie pojawia się wysoka, dochodząca nawet do 40 stopni Celsjusza gorączka, wodnisty wyciek z nosa i spojówek, a także objaw najbardziej charakterystyczny: uporczywy, suchy, dudniący i gwałtowny kaszel, w trakcie którego pies krztusi się, ma odruch wymiotny a nierzadko nawet wymiotuje.
Kaszel może przeradzać się w charczenie i wzmagać podczas każdej zmiany temperatury (np. w trakcie wyjścia na spacer i powrotu do domu) lub wysiłku fizycznego – psiak sprawia wtedy wrażenie, jakby się dusił, a w trakcie kaszlu nasila się wyciek z nosa i spojówek (który wraz z upływem czasu przeradza się często z wodnistego w ropny). Niekiedy pies ma także biegunkę, może mieć też powiększone węzły chłonne.
Czas trwania choroby zależy od tego, czy jest ona lekka, czy powikłana. W przypadkach lekkich - objawy utrzymują się maksymalnie dwa tygodnie, w powikłanych natomiast zdecydowanie dłużej – nawet przez kilka miesięcy.
Ważne! Pies może przenosić wirusa nawet przez kilka tygodni po zakończeniu leczenia, dlatego lepiej ograniczać jego kontakt z innymi zwierzętami.
Przebieg kaszel kenelowy
Kaszel kenelowy rozwija się bardzo szybko, jednak jej przebieg zależy od odporności zwierzaka i zjadliwości mikrobów, jakie go zaatakowały. W lekkim przebiegu kaszel kenelowy przypomina zwykłe przeziębienie – pies pokasłuje, nie ma apetytu, ale poza tym zachowuje się normalnie.
W średnio ciężkim przebiegu objawy są bardziej nasilone – psa męczy kaszel i wyciek z nosa, jednak szybko reaguje na leki i dolegliwości po kilku dniach ustępują.
Najtrudniejszy i najgorzej rokujący jest ciężki przebieg choroby, kiedy pies wygląda na ciężko chorego: ma silne duszności, mocno kaszle, nie ma siły wstać ani jeść.
Czytaj także: Nużyca u psa: objawy, leczenie. Czy nużeniec jest zaraźliwy?
Parwowiroza – psi tyfus: przyczyny, objawy, leczenie
Leczenie kaszlu kenelowego
Chorobę najciężej przechodzą szczenięta oraz psy leciwe lub takie, których organizm wyniszczyła walka z inną, również przewlekłą, chorobą. Leczenie kaszlu kenelowego może trwać nawet osiem tygodni. Przebieg i sposób leczenia zależy od przebiegu choroby.
W lekkim stadium stosuje się przede wszystkim leki przeciwkaszlowe, przeciwgorączkowe i preparaty wspierające odporność, niekiedy też antybiotyk (lekarz może jednak z niego zrezygnować), zwierzę musi też przez jakiś czas przebywać w suchym i ciepłym miejscu.
Gdy choroba ma średnio ciężki przebieg, konieczne jest podanie antybiotyku oraz leków działających osłaniająco na jelita. W ciężkiej postaci kaszlu kenelowego oprócz leków niezbędne są nawadniające c, a także karmienie psa przez sondę.
Szczepienia przeciwko kaszlowi kenelowemu
Przed kaszlem kenelowym chronią szczepienia. Jeszcze do niedawna stosowano szczepionkę skojarzoną w zastrzyku, która uodparniała zwierzę m.in. na wirus parainfluenzy i adenowirus. Obecnie stosuje się szczepionkę, która zawiera również antygen bakterii Bordetella bronchiseptica.
Nie podaje się jej w formie zastrzyku, lecz za pomocą specjalnego aplikatora wkrapla się bezpośrednio do jednej z dziurek w nosie, dzięki czemu bezpośrednio dociera ona do układu oddechowego i buduje odporność miejscową.
Roczną odporność daje już jedna dawka szczepionki – rozwija się ona w ciągu 72 godzin od momentu zaszczepienia. Na kaszel kenelowy można zaszczepić już szczenięta powyżej 3-go tygodnia życia.
Czytaj więcej na Se.pl/dolinazwierzat
i
