Spis treści
- Koci katar - przyczyny. Jak dochodzi do zakażenia?
- Kotek cierpi z powodu kataru
- Koci katar - objawy
- Koci katar - leczenie
Koci katar, czyli wirusowe zakażenie górnych dróg oddechowych kotów, to choroba, w przypadku której potrzebne jest jak najszybsze leczenie u weterynarza. Domowe postępowanie niewiele pomoże. Koci katar - mimo iż przypomina przeziębienie u ludzi - jest poważną chorobą. Koci katar charakteryzuje się zapaleniem odcinka dróg oddechowych od jamy nosowej po oskrzela, a także oczu. Mimo iż jest to choroba wirusowa, w niektórych przypadkach może dojść do nadkażenia bakteryjnego i groźnych powikłań, np. zapalenia płuc. W przebiegu choroby może także dojść do zapalenia rogówki z owrzodzeniem, co może skończyć się nawet utratą wzroku przez kota.
Koci katar - przyczyny. Jak dochodzi do zakażenia?
Najczęstszą przyczyną choroby jest zakażenie herpeswirusem kotów typu 1 (FHV-1). Należy do tej samej rodziny wirusów co wirus opryszczki pospolitej ludzi czy wirus ospy wietrznej. Za chorobę może odpowiadać także kaliciwirus kotów (FCV-1). Wirusy znajdują się w wydzielinach z nosa, gardła i worków spojówkowych, a także w moczu i kale.
Do zakażenia dochodzi:
- przez kontakt bezpośredni z chorym kotem
- poprzez wspólne korzystanie z miski, kuwety i legowiska chorego kota
- przez opiekunów, jeśli wirus znajduje się na ich rękach, butach i odzieży
- w czasie ciąży (zakażenie płodu przez matkę)
- podczas krycia (wówczas wirus potencjalnie staje się przyczyną poronień, a nawet czasowej bezpłodności)
Kocięta w wieku od 6 do 12 tygodni są najbardziej narażone na zakażenie kocim katarem, ze względu na utratę odporności od matki i jeszcze nie do końca wykształconą własną odporność. Podobnie koty przebywające w dużych skupiskach (hodowle, schroniska).
Koci katar - czy człowiek może się zarazić? Czy koci katar czy jest zaraźliwy dla ludzi?
Koci katar nie jest groźny dla człowieka. Nie może się zarazić tą chorobą od kota. Wirusy kociego kataru są niebezpieczne tylko i wyłącznie dla kotowatych.
Kotek cierpi z powodu kataru
Źródło: youtube.com/Lena & Matilda BB
Koci katar - objawy
- kichanie
- wypływ wydzieliny (od surowiczej do ropnej) nosa
- zaropiałe, opuchnięte oczy, z których wypływa wydzielina
Kocięta w wieku od 6 do 12 tygodni są najbardziej narażone na zakażenie „kocim katarem”, ze względu na utratę odporności od matki i jeszcze nie do końca wykształconą własną odporność.
- ślinienie (pojawia się obfita, pienista ślina)
- podwyższona temperatura ciała
- apatia
- senność
- brak apetytu
- owrzodzenia i nadżerki na języku, podniebieniu oraz wargach (przy zakażeniu kaliciwirusem)
Niektóre koty przechodzą chorobę lekko, inne zaś bardzo ciężko (dotyczy to zwłaszcza młodych kociąt, u których choroba może kończyć się nawet śmiercią).
Koci katar - groźne powikłania
W przebiegu choroby może dojść do nadkażenia bakteryjnego. Może dojść do zapalenia płuc oraz zapaleniem jamy ustnej i spojówek. Może również dojść do zapalenia rogówki z owrzodzeniem, co może skończyć się trwałą utratą wzroku u zwierzęcia.
Koci katar to groźny tylko dla kotowatych zespół wirusowo-bakteryjnych zapaleń jamy nosowej, ustnej, górnych dróg oddechowych, a także spojówek i rogówki. Wyzwaniem dla lekarza weterynarii jest różnorodność objawów: od kataru przez owrzodzenie rogówki aż po kulawiznę.
Choć choroba rozpoczyna się jako infekcja wirusowa, bardzo szybko jest wikłana przez nadkażenia bakteryjne, co stwarza dodatkowe problemy w leczeniu. Szczyt zachorowań obserwujemy u 6-12 tygodniowych kociaków, co wiąże się z wygaśnięciem odporności biernej (matczynej).
Bardzo ważne są szczepienia, które zmniejszają ryzyko wystąpienia choroby i łagodzą jej przebieg. Niestety nie są w stanie zapobiec zakażeniu ani bezobjawowemu nosicielstwu.
Obecnie w naszym kraju brak preparatów działających wirusobójczo, leczenie opiera się na leczeniu objawowym, zapewnieniu dobrych warunków bytowania, podawaniu miejscowo i ogólnie chemioterapeutyków o szerokim spektrum działania, a także regularnym usuwaniu wydzieliny z okolic oczu i nosa, gdyż jest ona głównym źródłem rozsiewania zarazków w środowisku.
Koci katar - leczenie
W leczeniu kociego kataru stosuje się antybiotyk - w celu zapobiegnięcia powikłaniom bakteryjnym - zarówno wewnętrznie, jak i zewnętrznie (w postaci kropli do oczu).
Domowe leczenie kociego kataru nie jest skuteczne.
Należy także przestrzegać zasad higieny – usuwać wydzielinę ze spojówek i nosa kota, myć miski, kuwety, czyścić legowiska, myć ręce po kontakcie z kotem itd.
Pomocne może być także zwiększenie wilgotności powietrza, które pomaga zwierzęciu usunąć z dróg oddechowych zaschniętą wydzielinę i ułatwia oddychanie. Warto np. zabrać kota do łazienki w czasie, gdy bierzemy kąpiel lub prysznic.
Poza tym należy zadbać o właściwe odżywianie kota i stały dostęp do czystej wody. Kot powinien odpoczywać w ciszy i spokoju, odizolowany od innych zwierząt będących potencjalnym źródłem choroby.
Całkowite ustąpienie objawów zajmuje czasem nawet kilka tygodni.
Jednak niektóre koty, które przeszły koci katar, są już do końca życia nosicielami powodujących go zarazków. Co jakiś czas pojawiają się nawroty choroby, głównie w okresach zwiększonego stresu oraz osłabienia odporności.
W czasie choroby, a tym bardziej choroby wirusowej, niezmiernie ważnym czynnikiem wpływającym na funkcjonowanie organizmu jest odpowiednia dieta. Dotyczy to zarówno jej formy jak i zawartości i proporcji poszczególnych składników odżywczych.
W czasie choroby zmniejsza się przepływ krwi w naczyniach krwionośnych związanych z przewodem pokarmowym, stąd też upośledzeniu ulega wchłanianie składników odżywczych. Ważna zatem jest strawność karmy, którą podajemy kotu w czasie choroby wirusowej.
Właśnie z powodu strawności, karma mokra będzie lepszym rozwiązaniem, niż karma sucha. Pokarm należy podawać kotu w mniejszych ilościach, ale w krótszych odstępach czasu.
Skład karmy powinien uwzględniać zwiększone zapotrzebowanie na pełnowartościowe białko, które szybko jest wykorzystywane w procesie regeneracji i gwarantuje odpowiednie odżywienie kota w czasie choroby.
Mimo że nawet krótkotrwałe głodzenie kota może spowodować ryzyko uszkodzenia np. wątroby, w czasie choroby brak apetytu jest całkowicie normalny, a działanie właściciela powinno od samego początku choroby polegać na podawaniu niewielkich porcji karmy.
Koci katar - szczepionka. Kociemu katarowi można zapobiec!
Przeciwko kociemu katarowi (a konkretnie przeciwko herpeswirusowi i kaliciwirusowi) są dostępne szczepienia profilaktyczne. Wykonuje się je u kociąt według zaleconego przez lekarza weterynarii schematu i powtarza co 1-2 lata. Szczepionki stosuje się tylko u zdrowych i wcześniej odrobaczonych kotów.
Czytaj więcej na Se.pl/dolinazwierzat
i
Polecany artykuł:
