Spis treści
- Labrador – historia rasy
- Labrador – wygląd
- Labrador – usposobienie
- Labrador – zdrowie
- Labrador – dla kogo ta rasa?
Labrador retriever to rasa psów myśliwskich. Wyhodowano go do aportowania postrzałków drobnej zwierzyny i ptactwa. Stąd nazwa rasy – angielski czasownik „to retrieve” oznaczy aportować lub przynosić.
Labrador – historia rasy
Labradory pochodzą prawdopodobnie od żyjących na Nowej Fundlandii psów zwanych St. John’s. Do Wielkiej Brytanii psy przywieźli angielscy marynarze w XIX w, a hodowlę zapoczątkował w 1820 r. Za samodzielną rasę uznano w Anglii labradora w 1916 r. Pierwotna maść labradorów była czarna i początkowo tylko takie uznawano za rasowe. Dopiero z czasem zainteresowano się innymi umaszczeniami.
Do Polski pierwszego labradora sprowadził w 1986 r. Tadeusz Chwalibóg. Była to biszkoptowa suka Tumark Barry. W tym samym czasie zaczęła też działać hodowla Krystyny i Waldemara Marmajewskich z Krywaldowej Koliby.
Labrador – wygląd
Labradory zaliczają się do psów średniej wielkości – dorosły pies waży ok. 35-40 kg, przy wysokości 54-58 cm. Mają szeroką klatkę piersiową i dużą głowę o mocno zarysowanej szczęce. Oczy brązowe lub orzechowe, uszy średniej wielkości, przylegające do głowy. Ogon labradora jest gruby u nasady i zwęża się ku końcowi. Sierść labradorów jest krótka, gęsta i twarda w dotyku, przylegająca do skóry. Maść może być jasna – biszkoptowa (od bardzo jasnego odcienia, przez żółtawe umaszczenie po rudo-złote), brązowa lub czarna.
Labrador – usposobienie
Labradory to psy inteligentne, które bardzo szybko się uczą. Ponieważ jednak mają skłonność do dominacji, wymagają stanowczego i konsekwentnego, choć łagodnego wychowania. Labradory są bardzo żywiolowe, wszędzie ich pełno. Uwielbiają zabawę, labradory to wulkany energii. To jednocześnie psy bardzo towarzyskie, w samotności nigdy nie czują się szczęśliwe. To znakomici towarzysze zabawy dla dzieci, są bardzo łagodne i przywiązane do ludzi. Trzeba jednak nadzorować ich zabawę z najmłodszymi członkami rodziny, bo labradory są nieuważne i mogą w czasie zabawy na przykład przewrócić dziecko. Starsze dzieci będą miały w ich towarzysza dziecięcych zabaw o niespożytej wprost energii.
Ponieważ są to psy bardzo ufne, nie nadają się na stróża – każda obca osobę przywitają jednakowo entuzjastycznie. Do innych zwierząt labradory podchodzą przyjaźnie, mogą przebywać w domu, gdzie żyją również inne zwierzęta. Z psami spotykanymi na spacerze chętnie się bawią i są bardzo tolerancyjne.
Labrador – zdrowie
Labradory są psami odpornymi, jednak mogą mieć skłonności do dysplazji stawów biodrowych i łokciowych. Dość często cierpią również na choroby oczu. Po kąpieli w zbyt zimnej wodzie często miewają porażenie ogona, które ustępuje samoistnie po kilku dniach. Dobrze znoszą niskie temperatury, choć należy je chronić przed przeciągami, zwłaszcza jeśli są mokre. Upały znoszą bez problemu, jeśli tylko mają wystarczającą ilość wody. Ponieważ labradory mają skłonność do otyłości ie należy dawać psu smakołyków pomiędzy posiłkami i stosować zbilansowaną dietę.
Sierść labradora nie wymaga specjalnych zabiegów pielęgnacyjnych . Wystarczy wyczesywać sierść raz w tygodniu gumową rękawicą lub zgrzebłem, a 2 razy do roku – w okresach linienia należy to robić 2-3 razy na tydzień. Kąpiel można stosować w miarę potrzeby, ale jeśli jest chłodno trzeba mokrą sierść wysuszyć suszarką
Labrador – dla kogo ta rasa?
Labrador to pies rodzinny i znakomicie nadaje się dla rodziny z dziećmi. Dobrze ułożony pies tej rasy będzie świetnym kompanem dla najmłodszych. Pamiętajmy, że to psy, które uwielbiają być w pobliżu człowieka, więc jeśli jesteś zapracowanym singlem nie wybieraj labradora, bo go unieszczęśliwisz. Labradory potrzebują sporo ruchu – minimum 1-2 dziennie powinny spędzać aktywnie. Nie wystarczy spokojny spacer, muszą się wybiegać. Uwielbiają zabawę w wodzie – to ich żywioł.
