Spis treści
- Świnka morska – rasy. Peruwianka, skinny i rozetka
- Świnka morska – choroby. Czym można się zarazić?
- Świnka morska - żywienie. Co może jeść?
- Świnka morska – jak o nią dbać?
- Świnka morska – klatka czy akwarium?
Świnka morska (kawia domowa) pochodzi z Ameryki Południowej. Zanim świnka morska stała się zwierzątkiem domowym, wykorzystywano je jako zwierzęta rytualne, w medycynie naturalnej, a także hodowano na mięso.
Obecnie to wciąż przysmak w Ameryce Południowej, którego spróbować można w Peru (to narodowe danie Peru - jej mięso jest nawet podawane z okazji święta Ostatniej Wieczerzy), Boliwii, Kolumbii i przede wszystkim w Ekwadorze.
Świnka morska – rasy. Peruwianka, skinny i rozetka
Istnieje wiele ras kawii domowej. Występują one w najróżniejszych odmianach kolorystycznych. Mogą różnić się zarówno ubarwieniem, jak i strukturą i długością włosa.
Jedną z najpopularniejszych ras jest świnka morska peruwianka. To świnka morska długowłosa - jej włosy rozkładają się na zewnątrz we wszystkie strony. Na tylnych częściach ciała znajdują się dwie rozetki. Włosy można zapuścić nawet do 50 cm, jednak w warunkach naturalnych ścierają się o podłoże i osiągają kilkanaście cm długości.
Inną dobrze znaną świnką morską długowłosą jest świnka morska sheltie. Charakteryzuje się krótkimi włosami na pyszczku i długimi na tułowiu, jednak w przeciwieństwie do Peruwianki, nie posiada żadnych rozerek.
Z kolei świnka morska rozetka to świnka morska krótkowłosa, której włosy układają się w różnych punktach ciała w tzw. rozetki.
Natomiast wśród świnek morskich gładkowłosych najbardziej znana jest rasa American (gładkowłosa) – na całym ciele ma gładkie, przylegające do ciała futerko o długości ok. 17 mm.
Inną popularną rasą jest świnka morska skinny. To świnka morska bez sierści (łysa świnka morska). Rasa ta wyhodowana została sztucznie. Charakteryzuje się brakiem włosów z niewielkimi, pojedynczymi kępkami nastroszonego futerka na pyszczku, uszach i stopach. Jej skóra jest delikatna i miękka.
Świnka morska – choroby. Czym można się zarazić?
Świnki morskie najczęściej są nosicielami pasożytów, zarówno wewnętrznych, jak i zewnętrznych, takich jak wszy, wszoły, kleszcze, roztocza, cicienie i przywry.
U żyjących kawii na wolności pasożyty wewnętrzne atakują często wątrobę i jelito cienkie. Najczęściej wykrywanym pasożytem kawii domowej jest świerzbowiec (Trixacarus caviae). Nieleczony może doprowadzić gryzonia do śmierci.
CZYTAJ TEŻ:
- Bruceloza - choroba przenoszona przez zwierzęta
- Choroba kociego pazura po zadrapaniu lub ugryzieniu kota
- Leptospiroza - choroba odzwierzęca spowodowana zanieczyszczeniem wody
- Tyfus plamisty (dur plamisty, dur wysypkowy) – choroba przenoszona przez wszy i pchły
Świnka morska - żywienie. Co może jeść?
Kawia domowa jest roślinożerna. Powinna być karmiona sianem oraz gotowymi, specjalistycznymi karmami dla świnek morskich. Dodatkiem do codziennych posiłków tych gryzoni mogą być warzywa, np.: pietruszka, marchew, mniszek, czerwona i zielona papryka, rzodkiewka, buraki, ogórki, brukiew, szpinak, seler, liście kapusty.
Kawie domowe można także karmić owocami (np. jabłkami lub winogronem), lecz powinny one być traktowane jako dodatek, a nie podstawa diety.
Kawie domowe nie powinny jeść pokarmów o zbyt wysokiej zawartości wapnia (np. lucerny). Nie zaleca się także podawania świnkom gotowych przysmaków, które są bogate w węglowodany, gdyż mogą doprowadzić do zaburzeń i trudności trawiennych.
Kawie domowe mają bardzo wrażliwy układ pokarmowy, dlatego powinno się nagle drastycznie zmieniać im diety.
Świnki morskie należy karmić dwa razy dziennie o stałych porach. Przyzwyczajona do tego świnka może sygnalizować kwiczeniem zbliżającą się porę karmienia. Nie można także zapomnieć o stałym dostępie świnki do świeżej wody.
Świnka morska - alergia (uczulenie) na świnkę morską
Najczęstszymi objawami alergii na świnkę morską są: wysypka, nieżyt nosa, świąd, zapalenie spojówek, zapalenie zatok.
Jednak nieprawdą jest, że alergię powoduje przede wszystkim futerko. Najbardziej uczulający jest mocz, gdyż zawiera największe stężenie alergenów (białek i feromonów). W związku z tym znacznie częściej uczulają samce niż samice. Uczulająca jest także ślina świnki morskiej. Sierść i naskórek najsłabiej wywołują reakcje alergiczne.
Świnka morska – jak o nią dbać?
Kawie domowe są bardzo towarzyskie, dlatego powinno im się serwować codzienną dawkę pieszczot. Brak zainteresowania świnką ze strony właściciela może w konsekwencji doprowadzić do jej znudzenia lub dziczenia.
Świnki morskie uwielbiają być głaskane i przytulane. Lubią odpoczywać na rękach lub kolanach właściciela. Nie lubią natomiast ściskania i tarmoszenia.
Świnka morska jest zwierzęciem stadnym, dlatego powinno się je trzymać przynajmniej w parach.
Świnki morskie są niezwykle kontaktowe. Swoje emocje i nastroje komunikują za pomocą wydawanych przez siebie dźwięków. Ponadto świnki morskie bardzo przywiązują się do swoich właścicieli. Potrafią także odróżnić poszczególnych domowników.
Świnki morskie należy trzymać w klatkach, jednak nie należy zapominać o zapewnieniu jej odpowiedniej dawki ruchu poza klatką. Z tego względu powinno się wypuszczać te gryzonie na wybiegi lub (pod nadzorem) po domu na co najmniej godzinę dziennie.
Polecany artykuł:
Warto kupić specjalny transporterek, który służy do przemieszczania i przewożenia świnki (np. do weterynarza).
W przypadku świnek długowłosych niezbędne są wszelkiego rodzaju szczotki i grzebyki do czesania, a także szampon i odżywka.
Świnki morskie na ogół same ścierają sobie pazurki na wybiegu, jednak co jakiś czas powinno im się samodzielnie obciąć pazurki.
Świnka morska – klatka czy akwarium?
W akwarium (lub terrarium ) jest znacznie mniejsza cyrkulacja powietrza niż w klatce, a co za tym idzie – śwince morskiej może być zbyt duszno (w szczególności w upały!).
Przez zabudowane ściany akwarium świnka morska nie może się dobrze socjalizować z otoczeniem (nie czuje zapachów z domu, a dźwiękowi towarzyszy echo odbite od szklanych ścianek).
Świnki morskie mają bardzo wyczulony węch, dlatego też zmniejszony dopływ powietrza może powodować, że zwierzę będzie jeszcze bardziej odczuwać brzydki zapach własnych odchodów, co jest dla niego bardzo niekomfortowe. Poza tym czyszczenie kuwety klatki jest znacznie łatwiejsze, gdyż wystarczy jedynie odpiąć metalową górę.
Do klatki także łatwo przyczepić różnego rodzaju akcesoria (w tym poidło), które w przypadku akwarium muszą być wyposażone w specjalne przyssawki.
Świnki morskie osiągają rozmiary 20-25 cm długości, dlatego klatka dla jednej świnki powinna być nie mniejsza niż 80 cm długości. W sklepach zoologicznych dostępne są klatki mniejszych rozmiarów, jednak gryzonie te mogą się w nich męczyć. Świnki morskie nie są zwierzętami skaczącymi i wspinającymi się (tak jak np. chomiki), dlatego nie potrzebują wysokiej klatki.
Najważniejszym wyposażeniem klatki jest przede wszystkim podłoże. Dla świnek morskich najlepiej sprawdzają się wyściółki z trocin lub specjalnych granulatów. Nie powinno się ścielić klatki sianem, ponieważ jest miękkie i bardzo chłonne, co w konsekwencji prowadzi do szybkiego gnicia i niechcianego zapachu.
Istotnym jest wybranie odpowiednich misek dla naszego gryzonia. Najlepiej zdecydować się na miski ceramiczne lub metalowe, gdyż te z tworzywa sztucznego mogą zostać bardzo łatwo pogryzione przez świnkę. Siano powinno być podawane w specjalnych paśnikach.
Do klatki powinno się także dołączyć domek dla świnki morskiej, który zapewni jej schronienie i odrobinę intymności. Najlepiej zakupić domek drewniany, który świnka będzie mogła bezpiecznie gryźć.
Klatkę świnki morskiej można wyposażyć także w różnego rodzaju akcesoria i zabawki. Przykładem mogą być polarowe kanapy lub hamaki. Świnki morskie także lubią tunele. Należy jednak pamiętać, aby otwór tunelu być przystosowany do wielkości naszego gryzonia.
