SZCZUR dziki a domowy. Jakie choroby przenosi szczur? Zwalczanie szczurów

Spis treści

1. Szczur – jak wygląda?
2. Szczur dziki a domowy
3. Szczur – jakie przenosi choroby?
4. Szczur – zwalczanie. Jak się pozbyć szczurów?

Szczur budzi powszechny strach i obrzydzenie. Słusznie, gdyż szczury to szkodniki, które w dodatku mogą przenosić na człowieka liczne choroby.

Szczury wini się m.in. za wybuchu epidemii dżumy w średniowiecznej Europie, która doprowadziła do śmierci niemalże 30 proc. ówczesnej populacji Starego Kontynentu. Obecnie szczury również mogą odpowiadać za tę i wiele innych chorób.

Szczur – jak wygląda?

Szczur wędrowny - jego głowa wraz z tułowiem sięga 20-30 cm, a ogon – 15-23 cm. Samce zwykle są większych rozmiarów niż samice. Początkowo szczury te żyły w lasach i zakrzewionych terenach. Zamieszkiwały także brzegi strumieni i tereny podmokłe. Jednak wraz z rozwojem rolnictwa, szczury wędrowne występują tam, gdzie człowiek. Zamieszkują pola, łąki, kanały oraz budynki. Szczury wędrowne są wszystkożerne, dlatego też uznawane są za szkodniki.Szczury mogą przecisnąć się przez najmniejsze zakamarki lub wspinać się na duże wysokości (mogą przedostać się z jednego budynku do drugiego przewody biegnące powietrzem lub po gałęziach drzewa, które dotykają budynku).Poza tym szczury mogą dostać się do domu rurami kanalizacyjnymi. Szczury mogą wychodzić z toalet nie tylko w domkach jednorodzinnych czy na tzw. niskich parterach budynków, ale nawet z toalet znajdujących się na 10. piętrze w bloku.

Do najbardziej rozpowszechnionych gatunków szczurów można zaliczyć szczura śniadego i szczura wędrownego, które występują licznie także w Polsce.

Szczur śniady – jest nieco mniejszy od szczura wędrownego. Długość ciała wynosi 16-23 cm, a ogona – 18-25 c m. Jego ubarwienie jest zmienne: grzbiet od szarego, przez brązowy, aż do czarnego koloru, spód nieco jaśniejszy. Ma większe uszy i dłuższy ogon od szczura wędrownego. Pochodzi prawdopodobnie z Azji południowo-wschodniej.Występuje także w Polsce na podmokłych terenach Odry i niektórych portach Bałtyku, jednak nie aż tak licznie, jak szczur wędrowny, przez którego zostaje powoli wyparty. Zamieszkuje także tereny zasiedlone przez ludzi: głównie domy, strychy, magazyny, szopy, poddasza, hale i budynki gospodarcze. Potrafi wspinać się po murach i również wyrządza duże szkody gospodarcze.Szczur polinezyjski (inaczej szczur pacyficzny) - zamieszkuje tereny Azji południowo-wschodniej oraz wyspy Pacyfiku. Wyglądem przypomina inne szczury (np. wędrownego lub śniadego). Ma duże, okrągłe uszy, szpiczasty pysk i ubarwienie czarno-brązowe o jaśniejszym spodzie. Wyróżnia się jednak ciemną częścią tylnych nóg w okolicach kostki.Długość szczura polinezyjskiego wraz z ogonem wynosi do 15 cm, czyli jest znacznie mniejszy od swoich poprzedników. Jest to wynikiem tego, że osobniki żyjące dalej od równika osiągają większe rozmiary od szczurów żyjących w ciepłym klimacie.

Szczur dziki a domowy

Szczury domowe, przeznaczone do hodowli, różnią się od tych dzikich umaszczeniem. Dzikie szczury zazwyczaj są w odcieniach szarości, brązu lub czerni. Hodowlane można spotkać w wielu kolorach: od białego, szarego, czarnego, niebieskiego, brązowego poprzez łaciate, a nawet albinosy. Mogą się różnić także strukturą sierści. Odmiana domowa szczura żyje o połowę dłużej od szczurów dzikich, bo aż 3 lata.Podobnie do innych udomowionych gryzoni, szczury hodowalne można trzymać w specjalnych klatkach z odpowiednim wyposażeniem. Szczury potrzebują dużo ruchu, dlatego należy zapewnić im klatkę odpowiedniej wielkości. Można wyposażyć ją w zabawki przeznaczone dla tych zwierząt (np. rury, hamaki, tunele). Decydując się na kołowrotek, należy pamiętać, że nie powinien być on mniejszy niż 30 cm średnicy, aby nie dopuścić do uszkodzenia kręgosłupa szczura oraz koniecznie musi być pozbawiony szczebelków, w celu uniknięcia wkręcenia się jego łapek lub ogona.Te inteligentne stworzenia można także oswajać. Szczury oprócz ruchu w klatce można nauczyć poruszania się po otoczeniu człowieka oraz bliskiego kontaktu z opiekunem.

Szczur – jakie przenosi choroby?

Gdy szczury napotkają człowieka, zwykle uciekają. Jeżeli jednak człowiek znajdzie je w miejscu, z którego nie mogą uciec, mogą poczuć się zagrożone i bronić się, atakując. Wówczas mogą ugryźć człowieka i przenieść na niego takie choroby, jak:

• dżuma
• dur brzuszny

Poza tym na szczurach pasożytują wszy i pchły, które mogą przenosić wiele chorób zagrażających zdrowiu i życiu człowieka.

• włośnica
• leptospiroza
• tularemia
• salmonella
• wścieklizna
• choroba z ugryzienia szczura (gorączka od ugryzienia szczura, gorączka szczurza) - przyczyną choroby jest zakażenie dość nietypowym drobnoustrojem – Streptobacillus moniliformis.

Warto podkreślić, że do zakażenia może dojść nie tylko poprzez ugryzienie przez szczura. Mocz i kał szczura też mogą być źródłem zakażenia. Może ono także wystąpić na drodze pokarmowej przez spożycie zakażonego wcześniej przez szczura pokarmu i wody.

CZYTAJ TEŻ:

• Bruceloza - choroba przenoszona przez zwierzęta
• Choroba kociego pazura po zadrapaniu lub ugryzieniu kota
• Leptospiroza - choroba odzwierzęca spowodowana zanieczyszczeniem wody
• Tyfus plamisty (dur plamisty, dur wysypkowy) – choroba przenoszona przez wszy i pchły

Szczur – zwalczanie. Jak się pozbyć szczurów?

Szczury z biegiem lat nauczyły się żerować wśród ludzi. Wszystko dlatego, że zamiast samodzielnego zapewnienia sobie pożywienia, w miarę rozwoju rolnictwa i gospodarki, podkradają człowiekowi jego zapasy, uprawy itp.Choć szczury na polu nie wydają się aż tak groźne, wizja dużego gryzonia w domu może okazać się przerażająca, na szczęście istnieją sposoby na ich pozbycie się.Metodami tępienia szczurów są specjalne ultradźwięki, trucizny i łapki. Szczury jednak są inteligentnymi zwierzętami i mogą wyczuć grożące im niebezpieczeństwo, dlatego też z czasem metody te mogą zawodzić, bo szczury najzwyczajniej w świecie są w stanie przechytrzyć człowieka. W takim wypadku najlepszym rozwiązaniem jest zatem wezwanie firmy zajmującej się wyplenianiem gryzoni.Aby uniknąć nieprzyjemności związanych z nieproszonymi lokatorami, warto w jak największym stopniu zabezpieczyć dom lub mieszkanie. Należy pamiętać o dokładnym uszczelnieniu wszelkiego rodzaju dziur czy wentylacji. Szczury pojawiają się zazwyczaj tam, gdzie jest bród i dostęp do pożywienia, dlatego w miarę możliwości należy utrzymywać dom i podwórze w czystości.