Wścieklizna to szalenie niebezpieczna choroba - rocznie w jej wyniku ginie wiele zwierząt, ale nauka pozwoliła nam dobrze poznać chorobę i umiejętnie się przed nią zabezpieczyć. Jakie objawy daje wścieklizna u kota? Jak ją leczyć i czy możemy się zarazić - jeśli tak, to co wtedy?
Spis treści
- Wścieklizna u kota - co to za choroba?
- Wścieklizna u kota - objawy
- Faza porażeniowa - objawy:
- Wścieklizna u kota - leczenie
- Wścieklizna u kota - szczepienie
- Wścieklizna u kota a zdrowie opiekuna
Wścieklizna u kota - co to za choroba?
Wściekliznę (u każdego zwierzęcia) wywołuje wirus RNA – Lyssavirus. Należy on do grupy wirusów Rhabdoviridae, czyli Rabdowirusów. Wirus roznosi się wśród dzikich zwierząt, których rocznie umierają setki tysięcy właśnie z tego powodu. Głównie jest to choroba lisów, jenotów, borsuków i nietoperzy, ale nie tylko - zarazić się mogą psy i koty, także te domowe. Zazwyczaj choroba roznosi się w dużych skupiskach zwierząt, a domowe koty mogą się zarazić tylko poprzez kontakt (walkę, ugryzienie) z chorym osobnikiem.
Wścieklizna u kota - objawy
Wścieklizna praktycznie zawsze przebiega tak samo. Różni się jedynie proces inkubacji wirusa - u kotów pierwsze objawy mogą się pojawić rozwija się od dwóch tygodni do nawet kilku miesięcy od zakażenia. Najczęściej objawy pojawiają się po dwóch miesiącach. Wiele zależy od miejsca kontaktu z wirusem - np. ugryzienie w szyję lub głowę znacznie przyspieszy rozwój choroby.
Kot staje się nosicielem wirusa dopiero na 3 dni przed pojawieniem się pierwszych objawów, dopiero wtedy wirus jest obecny w ślinie zwierzęcia. Wścieklizna u kota może przybrać formę:
- cichą (faza prodromalna i porażeniowa),
- gwałtowną (faza prodromalna, wściekła i porażeniową).
Wścieklizna jest chorobą nieuleczalną, w wyniku której dochodzi do porażenia mięśni i śmierci kota. Gwałtowna faza wścieklizny jest zawsze łatwiejsza do rozpoznania - kot jest agresywny, zachowuje się dziwnie, inaczej niż zwykle, często zawodzi i miauczy. Pojawia się u niego ślinotok, a także omamy - może atakować nawet siebie.
Cicha faza przebiega spokojniej - kot staje się apatyczny, osowiały i bez apetytu z charakterystycznym ślinotokiem.
Polecamy: Pogryzienie przez psa - co robić? Pierwsza pomoc i leczenie po ugryzieniu przez psa
Faza zwiastująca wściekliznę (prodromalna) - objawy:
- zmiana zachowania,
- świąd i ból w okolicy rany przez którą wirus dostał się do organizmu,
- gorączka,
- dziwne zachowanie, wokalizowanie,
- dolegliwości ze strony układu pokarmowego.
Faza wściekła - objawy:
- pojawia się agresja, także w stosunku opiekuna,
- kot nie poznaje ludzi, atakuje ich,
- ślinotok,
- problemy z koordynacją.
Faza porażeniowa - objawy:
- zaburzenia świadomości,
- źrenice nie reagują na światło, pojawia się zez, źrenice mogą być niesymetryczne,
- ślinotok staje się pianą - z pyszczka zwierzęcia leci piana,
- sztywność karku.
Kot może zapaść w śpiączkę. Śmierć następuje przez uduszenie - dochodzi do porażeni mięśni oddechowych.
Wścieklizna u kota - leczenie
Wścieklizna jest chorobą NIEULECZALNĄ. Nie ma na nią skutecznego lekarstwa. Weterynarz może jedynie poddać kota eutanazji.
Wścieklizna u kota - szczepienie
Szczepionka jest jedynym sposobem uniknięcia zakażenia wirusem wywołującym wściekliznę. Cena szczepionki jest niewielka - około 30-50 zł w przypadku kota, zaszczepić można już kociaka po 12. tygodniu życia. Szczepienie należy powtarzać, można je robić co 2-3 lata. Zaszczepić należy koty wychodzące - te domowe, które mieszkają w bloku i nie mają szans na kontakt z innym kotem, mogą pozostać nieszczepione.
Wścieklizna u kota a zdrowie opiekuna
W przypadku zdiagnozowania wścieklizny u pupila należy poradzić się lekarza co robić. Jeśli nie doszło do ataku na człowieka, zranienia go, to na ogół nie ma potrzeby interwencji medycznej. Kontakt wirusa z nieuszkodzoną skórą nie jest niebezpieczny. Natomiast ugryzienie jest wskazaniem do szybkiego kontaktu z lekarzem. Co powinno nas zaniepokoić po ugryzieniu?
- pieczenie i drętwienie wokół miejsca ugryzienia,
- gorączka,
- wodowstręt lub światłowstręt,
- bóle głowy,
- nudności i wymioty.
Wścieklizna pozostaje zatem chorobą prawie zawsze śmiertelną, ale też niemal zawsze można jej uniknąć dzięki zastosowaniu odpowiedniej profilaktyki przed- lub poekspozycyjnej. Do profilaktyki poekspozycyjnej zaleca się odpowiednie oczyszczenie rany a także podanie immunoglobuliny przed wystąpieniem pierwszych objawów.
