Spis treści
- Klasyk nr 1: „Daj buzi cioci”
- Klasyk nr 2: „Moja synowa, mój zięć”
- Klasyk nr 3: „A mój synek/córka to…”
- Klasyk nr 4: „Idź do swojego pokoju”
- Klasyk nr 5: „Nie rób tak...”
Nikt nie lubi być zawstydzany, a zwłaszcza dzieci, którym trudniej niż dorosłym radzić sobie z nieprzyjemnymi emocjami. Niestety nam rodzicom to się z natury zdarza, że czasami robimy dziecku przypał. Im dziecko wrażliwsze, tym trudniej mu po takiej wpadce nabrać na nowo do nas zaufania. Dlatego warto wcześniej ugryźć się w przysłowiowy jęzor, niż potem żałować. Poniżej zebraliśmy pięć najczęstszych sytuacji, w których popełniamy tego typu gafy.
Przeczytaj: Zrezygnujesz z kar dla dziecka, gdy już będziesz to wiedzieć. To się rodzicowi po prostu nie opłaca
Klasyk nr 1: „Daj buzi cioci”
Zmuszanie dziecka do całowania krewnych i to takich, których dziecko widzi pierwszy lub drugi raz w swoim życiu, to tak naprawdę bycie miłym dla innych jego kosztem. Dziecko przecież nie musi chcieć przywitać się z mało znaną ciocią aż tak wylewnie. Na szczęście po doświadczeniach z pandemią, same ciocie już tak chętnie nie wystawiają swoich polików do całowania, mając na uwadze, że dzieci mogą przechodzić różne choroby bezobjawowo. Również z perspektywy dziecka lepszym rozwiązaniem w takiej sytuacji będzie po prostu podanie ręki lub powiedzenie „Dzień dobry”.
Klasyk nr 2: „Moja synowa, mój zięć”
Wypalenie do koleżanki lub kolegi swojego dziecka (w jego obecności) tekstu: „O przyszedł mój zięć”, „Cześć synowa!” to po prostu obciach wszech czasów. I choć sam komunikat jest skierowany nie do naszego dziecka i odbierany jako żart przez jego adresata, to niewątpliwie krępuje właśnie naszą pociechę. Inaczej też zostanie odebrany jeśli padnie w gronie bliskich przyjaciół, a inaczej gdy skierujemy takie stwierdzenie pod adresem koleżanki czy kolegi. Niemniej jednak generalnie warto unikać takich sytuacji – jak to mówią milczenie jest złotem i tego warto się trzymać w tym punkcie.
Przeczytaj także: Chcesz wychować szczęśliwe dziecko? W tych 10 sytuacjach musisz mu pokazać prawdziwą siebie
Klasyk nr 3: „A mój synek/córka to…”
Kochamy swoje dzieci ponad wszystko i lubimy chwalić się ich osiągnięciami w towarzystwie innych osób. Czasem jednak zapominamy do głosu dopuścić nasze dzieci, które w towarzystwie babci lub cioci, same mogą opowiedzieć o swoim sukcesie. Wyręczanie ich w tym, to odbieranie im prawa głosu na ich własny temat. Nie zdajemy sobie też sprawy z tego, że ta sama sytuacja może mieć zupełnie inny obraz z perspektywy naszego dziecka. To co dla nas jest wielkim sukcesem, ono może odbierać jako niepowodzenie i mówienie o tym przy obcych osobach może być dla niego bardzo krępujące.
Klasyk nr 4: „Idź do swojego pokoju”
„Zajmij się lekcjami”, „Idź do swojego pokoju” to znany manewr niektórych rodziców, którzy chcą wyłączyć swoje dziecko z rozmowy. Wielu rodziców w ten sposób reaguje na odmienne zdanie swoich dzieci w dyskusji, zwłaszcza gdy im samym zaczyna brakować argumentów. Takie odesłanie dziecka do swojego pokoju ma w ich przekonaniu pokazać mu jego miejsce w szeregu, a im samym wyjść z dyskusji z twarzą. Efekt jest jednak zupełnie odwrotny - powoduje w dziecku poczucie niesprawiedliwości i bunt, a rodzice w jego oczach wypadają bardzo niekompetentnie. Zaś gdy sytuacja się często powtarza, dziecko zaczyna wycofywać się z większości rozmów, staje się mniej odważne i może mieć obniżoną samoocenę.
Klasyk nr 5: „Nie rób tak...”
Dzieci nie zawsze zachowują się w towarzystwie tak, jakbyśmy tego chcieli. Nie mniej jednak nie jest dobrym pomysłem upominanie go i zwracanie mu uwagi przy innych. Im dziecko starsze, tym gorzej taka sytuacja może być przez nie odebrana. Znacznie lepszym rozwiązaniem będzie spokojna rozmowa na stronie lub po spotkaniu. Gdy wytykamy dziecku błędy na forum, w całą sprawę mieszają się inne osoby – nasza pociecha może wtedy poczuć się przez nas zdradzona i skrzywdzona. W swojej rozpaczy nie jest w ogóle w stanie na chłodno analizować swoje zachowanie.
Polecamy: To jeden z najgorszych błędów wychowawczych. Porównywanie dziecka do innych krzywdzi i demotywuje
