Temat snu niemowląt i małych dzieci szczególnie mocno interesuje młodych rodziców. Stąd częste pytania o to, kiedy dziecko zaczęło przesypiać noce, czy to prawda, że przejście z karmienia piersią na mleko modyfikowane sprawi, że nie będzie wciąż się wybudzać. Mamy chwalą się w sieci pięknie urządzonymi pokoikami swoich pociech, a zapytane o to, czy dzieci faktycznie śpią w nich bez rodziców, zwykle przekonują, że tak, i to niemal od początku.
Trudno ocenić ile w tym prawdy, jednak jako rodzice dobrze wiemy, że dzieci, nawet te sporo starsze, miewają ogromny problem ze spaniem we własnym łóżku i pokoju. Jeszcze długo potrzebują wsparcia w zasypianiu, a nocne wędrówki między własnym pokojem a sypialnią rodziców zdają się nie mieć końca.
Jak długo dziecko powinno spać z rodzicami?
Zdaniem indyjskiego coacha, zbyt wczesne separowanie dzieci od rodziców na czas snu wyrządza im krzywdę. Mężczyzna skupił się tutaj na obecności matki, która ma być kluczowa dla rozwoju malucha. Mickey Mehta twierdzi, że wspólne spanie reguluje rytm pracy serca dzieci i dorosłych, które niejako synchronizują się ze sobą.
"Dziecko miewa sny pełne strachu i fobii, ponieważ jego podświadomość jest delikatna, wychwytuje każdy sygnał (...) Jeśli matka jest obok dziecka, gdy dziecko płacze, matka go uspokaja. Nieregularne bicie serca dziecka znów wraca do rytmu" - przekonuje Mickey Mehta.
Jego zdaniem optymalnym czasem na wyprowadzkę do własnego pokoju jest dopiero 7. rok życia. Przeważnie właśnie do takiego wieku w Indiach dzieci śpią z rodzicami, zwłaszcza w bliskiej obecności z matką.
Zdania ekspertów podzielone
Nie wszyscy przyjęli bezkrytycznie wywody pochodzącego z Indii coacha. Owszem, zgadzają się co do tego, że dzieci mogą z rodzicami spać dłużej, a ich sen jest głębszy, jednak to nie oznacza, że jeśli śpią oddzielnie, możemy spodziewać się, że ich prawidłowy rozwój zostanie zaburzony.
"Wow, nigdy nie słyszałam od faceta tylu bzdur. Insynuuje, że dzieci moczą się w łóżku z powodu traumy, strachu i separacji, co nie ma miejsca" - skwitowała pediatra dr Mona Amin.
Warto jednak pamiętać, że przez lata "spanie na kupie" było popularne na całym świecie. Dopiero lata 60. na Zachodzie przyniosły prawdziwą rewolucję, która do nas dotarła w latach 70. i 80. To wtedy kobiety uwierzyły w to, że mleko modyfikowane jest lepsze niż karmienie piersią, a noszenie dziecka przyzwyczaja je do tego. Polecano matkom czekać, aż maluch wypłacze się we własnym łóżeczku i zaśnie z bezsilności, zamiast być utulonym przez rodzica.
To, co kiedyś było rzeczą naturalną, z czasem zaczęło być krytykowane. Dziś z wielkim zdumieniem na nowo odkrywamy, że dzieci potrzebują naszej bliskości. Z przeprowadzką do własnego pokoju warto poczekać nieco dłużej. Do czasu, aż i dzieci i rodzice będą na nią gotowi.
Czytaj też: Dlaczego dziecko wierci się i rzuca podczas snu? Przyczyn może być kilka
