Wesz łonowa, w łacinie Pediculus humanus pubis, to jeden z rodzajów wszy ludzkiej. Pasożyt ten nie tylko różni się od wszy głowowej miejscem bytowania, ale również nieco inaczej wygląda. Wesz łonowa pasożytuje na owłosionych miejscach intymnych.
Spis treści
- Wesz łonowa – jakie są objawy?
- Wesz łonowa - jak wygląda wesz łonowa (zdjęcia)
- Wesz łonowa – jak można się zarazić?
- Profilaktyka wszawicy łonowej
Wesz łonowa – jakie są objawy?
Wesz łonowa jak każdy tego typu pasożyt, żywi się krwią. W związku z tym po kilku dniach od zarażenia pojawia się uporczywy świąd w okolicach intymnych. Swędzenie może obejmować również uda oraz dolną część brzucha.
Ugryzienia wesz wyglądają jak drobne niebieskawe plamki. Te łatwiej zauważyć na skórze niż same pasożyty. W nielicznych przypadkach zarażenie wszawicą łonową może objawiać się drażliwością, apatią, a nawet stanami podgorączkowymi.
Wesz łonowa - jak wygląda wesz łonowa (zdjęcia)
Wesz łonowa jest biało-żółta. Jest też mniejsza od wszy głowowej, dlatego ciężej ją zobaczyć. Jest mniejsza od wszy głowowej, mierzy około 2-3 milimetrów i ma biało-żółte zabarwienie. Ze względu na swój niepozorny wygląd, ciężko czasem dostrzec ją gołym okiem, a o jej istnieniu chory dowiaduje się na skutek występowania typowych dla wszawicy objawów.
Różnicą między wszą łonową a innym rodzajami wesz jest brak ryzyka przenoszenia przez pasożyt chorób. Często jednak występowaniu wesz łonowych towarzyszą choroby przenoszone drogą płciową.
i
i
Wesz łonowa – jak można się zarazić?
Wesz łonowa przechodzi z jednej osoby na drugą w podobny sposób, jak w przypadku pozostałych rodzajów wesz. Najprościej jest zarazić się przez bezpośredni kontakt z genitaliami osoby zarażonej.
Wszy łonowe najczęściej bytują w owłosionych miejscach intymnych, ale notuje się również przypadki przejścia wesz łonowych na owłosienie twarzy np. na brwi czy rzęsy. Poza bezpośrednim kontaktem cielesnym, wszawicą łonową można się zarazić przez kontakt z przedmiotem, na którym te pasożyty mogą bytować.
Najczęściej jest to bielizna, ręczniki lub pościel. Wszami tymi mogą się zarazić osoby, które nie miały nigdy styczności z chorym, właśnie np. na skutek używania tego samego koca (o co nietrudno w miejscach noclegowych dla turystów) lub noszenia po kimś ubrań (w szczególności bielizny).
Profilaktyka wszawicy łonowej
Pozbycie się wszawicy łonowej nie należy do najprostszych zadań. Wszy są odporne na długotrwałe i gorące kąpiele, pozostają na skórze nawet po zgoleniu owłosienia. Dlatego lepiej jest im zapobiegać, poprzez stosowanie szczególnych środków ostrożności.
Najlepiej jest unikać ryzykowanych sytuacji, które mogłyby sprowadzić na nas tę chorobę. Nie powinniśmy m. in. nosić używanej bielizny, stosować cudzego ręcznika czy spać w nieswojej pościeli. Wszy łonowe można również przenieść na maszynce do golenia, więc ta też powinna być przypisana tylko do jednego użytkownika.
Jeśli zaatakuje nas ten pasożyt, do momentu całkowitego wyleczenia należy unikać zbliżeń seksualnych i dbać o częste wymienianie bielizny, ręczników i i pościeli. Nie należy się też z nikim tymi przedmiotami dzielić.
Czytaj: Jak wyglądają wszy? Podpowiadamy, jak rozpoznać wszawicę u dziecka
Domowe sposoby na wszy. Jak walczyć z wszawicą?
Wszy w przedszkolu. Co robić, gdy w przedszkolu panuje wszawica?
