Rozwój dziecka w drugim roku nieco zwalnia, ale to bardzo ważny okres w jego życiu. Dziecko staje się coraz bardziej świadome siebie: wie kim jest, gdzie jest, co może a czego nie. Teraz nadszedł czas sprawdzania waszej odporności psychicznej. Dziecko chce testować wszystko, sprawdzać, jak daleko może się posunąć, a jednocześnie za wszelką cenę próbuje postawić na swoim.
To się nazywa bunt dwulatka, a histeria to drugie imię waszego potomka. Są oczywiście wyjątki od tej reguły, ale nie licz, że akurat u was w domu. Dla was, rodziców istotne jest to, że to właśnie od waszej reakcji na awanturnicze zachowania, usprawiedliwione po części dążeniem do niezależności i samodzielności, będzie zależało, jak dziecko będzie sobie radzić z konfliktami w dorosłym życiu i na ile będzie wtedy samodzielne.
Zobacz: Jakie zabawki dla dwulatka? Pomysł na prezent dla dwuletniego dziecka
Rozwój fizyczny dwulatka
Rozwój motoryczny dziecka dwuletniego nabiera tempa. W wieku 2 lat dziecko potrafi już nie tylko chodzić, ale także biegać, podskakiwać i wspinać się. Zabawy z dwulatkiem mogą być nie lada wyzwaniem dla rodziców. Biega szybko, choć bezpieczniej, ponieważ jest w stanie lepiej utrzymać równowagę, nawet jeśli patrzy w dół. Spoglądanie pod nogi pozwala mu omijać ewentualne przeszkody.
Potrafi także wchodzić i schodzić po schodach, jednak nadal po jednym, stopniu, stawiając na nim obie nóżki. Odnosi coraz większe sukcesy we wspinaczce - jeśli samodzielnie wychodzi z łóżeczka, mimo że materac znajduje się na najniższym poziomie - czas na nowe łóżko!
W wieku dwóch lat dziecko przechodzi bilans dwulatka - badanie przesiewowe, pozwalające sprawdzić czy dziecko prawidłowo się rozwija.
Rozwój intelektualny dziecka dwuletniego
To czas, kiedy dziecko zaczyna coraz lepiej mówić. Rozwój mowy dwulatka jest systematyczny. Poznaje codziennie nowe słowa, coraz trudniejsze. Zapamiętuje je i próbuje składać w krótkie - 2-3 wyrazowe zdania. Potrafi w prosty sposób wyrazić swoje potrzeby i uczucia.
Słyszy i rozumie rozmowy, które toczą się wokół niego, często wyciągając z nich właściwe wnioski, nawet jeśli samo w rozmowie nie uczestniczy. Warto więc baczniej zwracać uwagę na to, co mówi się przy dziecku.
Dziecko chętnie rysuje bazgroły, dopasowuje kształty, układa przedmioty w szereg. Z pomocą dorosłego myje rączki i zdejmuje luźne części garderoby.
Rady dla rodziców dwulatka
- Cierpliwość przede wszystkim. Nerwowe reakcje w niczym nie pomogą.
- Pamiętajcie, że to wy jesteście dorośli i nie reagujcie jak dzieci w piaskownicy. To, że dziecko jest w każdej sprawie na "nie", nie znaczy, że robi wam złośliwości i chce wam dokuczyć - ono po prostu stara się znaleźć swoje miejsce w świecie.
- Czasem nie warto upierać się przy czymś, co z punktu widzenia wieczności nie jest istotne (np. kolor skarpetek), pozwólcie dziecku wszędzie tam, gdzie jest to możliwe, decydować o sobie i otoczeniu.
- Nie znaczy to jednak, że macie dać mu wolną rękę - zasady i podstawy współżycia powinny być jasno określone, wytłumaczone i bezwzględnie przez wszystkich w otoczeniu dziecka przestrzegane. To się nazywa konsekwencja!
Co potrafi dwulatek?
2-letnie dziecko potrafi:
- biegać, skakać, z niewielką pomocą chodzić po schodach, siadać i zsiadać z krzesła
- układać przedmioty w szereg, wkładać je w inne przedmioty i układać na miejsce
- nakładać krążki na kijek, nawlekać "korale" z otworami o dużej średnicy
- rysować bazgroły, potrafi naśladować rysowanie kropek i kresek
- dopasowywać odpowiednie kształty (koło, trójkąt, kwadrat) do odpowiednich wgłębień lub konturów
- pić sprawnie z kubka, jeść samodzielnie łyżką, używać widelca do nakłuwania pokarmu
- nakładać rozpinane części garderoby, zdejmować luźną bluzę, myje rączki pod kontrolą osoby dorosłej
- rozumieć i wykonywać polecenia złożone typu: "Idź do kuchni i przynieś swój kubek" oraz znać nazwy większości przedmiotów z otoczenia
- używać kilkudziesięciu słów, łączy w wypowiedziach 2-3 słowa, wyraża werbalnie swoje uczucia
- znać i stosować niektóre rytuały społeczne (podawanie ręki na powitanie), naśladować w zabawie proste czynności zaobserwowane wcześniej (karmi i kołysze misia).
