W dzisiejszych czasach karmienie piersią nadal jest niemal synonimem "dobrej matki". Wymienia się przez wszystkie przypadki zalety kobiecego pokarmu i korzyści psychologiczne wynikające z tej czynności. Ale coraz częściej mówi się głośno o tym, że są kobiety, które nie chcą karmić piersią, bo odczuwają awersję do tej czynności - choć kochają swoje dzieci i chcą dla nich jak najlepiej. Czym jest awersja do karmienia i czy można ją pokonać?
Spis treści
- Czy odczuwasz niechęć do karmienia piersią?
- Czym jest niechęć do karmienia piersią?
- Co powoduje niechęć do karmienia piersią?
- Jak sobie radzić z niechęcią do karmienia piersią?
Czy odczuwasz niechęć do karmienia piersią?
W okresie ciąży na pewno wiele słyszałaś o tym, jak dobre jest dla dziecka (i ciebie) karmienie piersią. Zalety wyliczać można w nieskończoność: karmienie jest zdrowe, daje odporność, pomaga w zwijaniu się macicy, odchudza, pomaga w nawiązaniu więzi z dzieckiem, zmniejsza ryzyko raka piersi itd., itd.
Są jednak kobiety, które mimo ewidentnych korzyści nie są w stanie wyobrazić sobie sytuacji, w której podają dziecku pierś do ssania. Dla niektórych to zbyt seksualne, dla innych obrzydliwe, jeszcze dla innych krepujące.
Gdy rodzą dziecko część z nich próbuje karmić, bo czuje presję położnych, męża, rodziny, ale fobia to uczucie silniejsze od lęku przed opinią otoczenia.
Być może wyobrażałaś sobie, że karmienie naturalne będzie wspaniałym przeżyciem dla was obojga, ale teraz już wiesz, że tak nie jest. Gdy masz rozpiąć biustonosz i podać noworodkowi pierś, czujesz złość, wzburzenie, mdłości, obrzydzenie. Odwracasz wzrok, masz gęsia skórkę. To właśnie awersja do karmienia, stan, który wywołuje negatywne emocje u karmiącej mamy.
Czytaj również: Nie chcesz karmić piersią? Masz prawo sama podjąć decyzję jak karmić dziecko
Czy da się wrócić do karmienia piersią po przerwie? Wyjaśniamy, jak przywrócić laktację
Czym jest niechęć do karmienia piersią?
Niechęć do karmienia jest fizjologiczną reakcją, na którą nie masz wpływu. Nie jest to choroba, na którą lekarz zapisze lekarstwo, raczej zaburzenie. Nie ma związku z bólem, spowodowanym pękniętą brodawką, chociaż może mu towarzyszyć. Nie jest też tym samym, co dysforyczny odruch wyrzutu mleka (D-MER), zaburzenie powodowane zmianami hormonalnymi, które objawiają się negatywnymi, ale krótkotrwałymi negatywnymi uczuciami w momencie wypływu mleka na chwilę przed karmieniem dziecka.
Niechęć do karmienia piersią, to negatywne emocje i uczucia, które towarzyszą karmieniu, a nawet myśli o nim i nie mijają. Może to być drażliwość, frustracja, wściekłość lub obrzydzenie. Kobieta odczuwa silne pragnienie zaprzestania karmienia piersią, ma ochotę uciec od dziecka, traktuje karmienie jak naruszenie własnej nietykalności.
Niechęć nie jest jednak tylko emocjonalna. Ma też element fizyczny: mamy zgłaszają swędzenie skóry lub uczucie mrowienia podczas przystawiania dziecka do piersi, a także pilną potrzebę odstawienia dziecka od piersi.
Co powoduje niechęć do karmienia piersią?
Przeprowadzono niewiele badań, ponieważ awersja do karmienia naturalnego to temat niechętnie poruszany także przez ekspertów. Istnieją jednak pewne przesłanki, które mówią, że bardziej podatne na niechęć do podawania piersi są mamy, które wcześniej już karmiły (czyli mają kolejne dzieci), mają niedobory witaminy B12 i magnezu, przeszły jakąś traumę związaną z ciążą lub porodem.
A jakie są medyczne czy psychologiczne przyczyny awersji? Niektórzy lekarze uważają, że odpowiedzialne za to zjawisko są hormony. W przypadku niektórych mam karmiących piersią niechęć do karmienia piersią osiąga szczyt podczas owulacji. Czasem winna jest ciąża, o której kobieta jeszcze nie wie (to dotyczy mam starszych dzieci karmionych piersią i wskazuje na to, że problem może pojawić się po jakimś czasie karmienia).
Czytaj również: Dlaczego kobiety rezygnują z karmienia zbyt wcześnie?
Fakty i mity na temat karmienia piersią
Jak sobie radzić z niechęcią do karmienia piersią?
Wielu ekspertów kładzie nacisk na ogólną kondycję karmiącej mamy. Ich zdaniem im lepsze samopoczucie i zdrowie - zarówno fizyczne, jak i psychiczne, tym mniejsza szansa na pojawienie sie tych problemów.
Dlatego radzą, aby karmiące mamy:
- dobrze się odżywiały i nawadniały. Powinnaś codziennie spożywać dodatkowe 300-500 kalorii i dostarczać organizmowi wspomnianych witaminy B12 i magnezu),
- wysypiały - śpij jak najwięcej, z maleństwem lub na zmianę z partnerem.
- relaksowały z dala od dziecka (wymaga to wsparcia partnera lub rodziny: idź na długi spacer, usiądź sama w cichym pokoju, poczytaj.
Warto zastosować też proste tricki, które pomagają w przezwyciężeniu niechęci do podawania piersi:
- karm z nakładką na brodawkę - stworzy barierę między piersią a buzią dziecka, co może pomóc w ograniczeniu negatywnych odczuć związanych z karmieniem,
- zajmij się czymś w czasie karmienia - tzw. rozproszenie poznawcze jest ważnym narzędziem: kiedy doświadczasz niechęci, twój mózg jest przytłoczony niepokojącymi bodźcami. Ale kiedy odwracasz uwagę, mózg skupia sie na czymś innym. Dlatego w czasie karmienia oglądaj telewizję lub czytaj książkę, graj w grę na telefonie itd.
- odciągaj mleko i podawaj je w butelce. Zwykle laktator nie wywołuje tak negatywnych emocji jak bezpośrednie przystawiania malca do piersi.
