Spis treści
Decyzja o karmieniu piersią jest czasem wymuszona i sprawia, że młoda mama nie czuje się szczęśliwa. Współczesny model „matki idealnej” to taki, który przedstawia osobę znającą wszystkie możliwe nowinki oraz techniki postępowania z dzieckiem od narodzin. Jest to model kobiety, która cały swój czas poświęca dziecku, a jej własny komfort i odpoczynek to całkiem już nierealna opowieść historyczna.
Świeżo upieczona mama, zazwyczaj pełna obaw, jest bombardowana różnymi radami ze strony kobiet z rodziny lub innych „bardziej doświadczonych” mam, mających niekiedy silną potrzebę pouczania innych (czasem z uwagi na własne, w ich odczuciu „porażki”).
Zbierając w jeden worek stres dotyczący tego, co się stanie podczas porodu, obawę o to, co będzie najlepsze dla rozwoju dziecka oraz niezliczoną liczbę informacji na temat rozwoju dziecka stanowiących niekiedy wręcz „Kodeks świeżo upieczonej mamy”, u kobiety pojawia się wiele trudnych emocji i przeświadczenia, że „musi” zrobić coś, mimo że czasami odczuwa opór, ból lub psychiczną niechęć.
Czytaj również: Czy umiesz dzielić się z mężem opieką nad dzieckiem?
Stale poświęcasz się dla rodziny, zamiast pomyśleć o sobie? To zły pomysł
Karmię, bo muszę
Jedną z czynności, którą część mam określa jako obowiązek jest karmienie piersią. Udowodnione jest, że mleko matki ma wiele wartości odżywczych i witamin, które wspierają rozwój dziecka, a sama bliskość podczas karmienia wpływa na budowanie więzi i relacji dziecka z matką.
Wiele kobiet nie ma kłopotów, wręcz lubi i celebruje moment karmienia. Jednak czy karmienie piersią ma same zalety i nigdy nie stanowi problemu? Z całą pewnością nie, bowiem istnieje wiele sytuacji, które utrudniają, a wręcz uniemożliwiają podjęcie tej czynności.
Należą do nich na przykład specyficzna budowa anatomiczna piersi uniemożliwiająca ssanie, trudności dziecka wynikające m.in. z nieprawidłowej budowy struktur jamy ustnej odpowiedzialnej za funkcję ssania (np. język), nieprawidłowe napięcie mięśniowe, obniżona koordynacja narządów jamy ustnej (w tym przypadku objawy warto omówić z lekarzem oraz innymi specjalistami zajmującymi się tematem karmienia, m.in. doradcą laktacyjnym, neurologopedą, fizjoterapeutą).
Ponadto czasami czynności karmienia może towarzyszyć ogromny ból, zapalenie lub tkliwość piersi. Powoduje to często stres, niechęć, czego następstwem może być np. zatrzymanie laktacji. Istnieją również przypadki, w których kobiety mają wiele obaw i „nie czują się na siłach”, aby karmić naturalnie - po prostu nie chcą karmić piersią.
Wówczas przytłoczone informacjami o pozytywnym wpływie karmienia piersią, czasami „porównywaniem się” do innych, wbrew swoim odczuciom próbują karmić oraz są gotowe na cierpienie z tym związane, co negatywnie odbija się na ich zdrowiu psychicznym i/lub fizycznym.
Czytaj również: Nie musisz być idealną mamą. A nawet nie powinnaś! Dlaczego?
Nie chcesz karmić piersią? Sprawdź, jak dobrze zakończyć laktację i przerwać karmienie
Czy naprawdę muszę karmić piersią?
Czy zatem każda kobieta musi traktować karmienie piersią jako obowiązek bez względu na sytuację? Warto tu rozważyć - czy dziecko nie zbuduje więzi z mamą, która karmi je butelką? Czy pierś to jedyna forma bliskości?
Bliskość z dzieckiem można budować na wiele różnych sposobów, np. poprzez czuły dotyk, masaż, śpiew, uśmiech, czy rozmowę, w której mama przejmuje rolę obu „rozmówców”. Ponadto budowanie relacji rodzica z dzieckiem to wieloletni proces oparty na wychowaniu z wykorzystaniem przeróżnych form wsparcia dziecka.
Co do walorów odżywczych mleka naturalnego, nie sposób się nie zgodzić, że posiada ono wiele witamin wspomagających prawidłowy rozwój malucha, jednak obecnie mleko modyfikowane również jest starannie dobierane tak, aby zapewnić możliwie jak największą ilość wartości odżywczych.
Podsumowując, karmienie piersią powinno być czynnością przyjemną, a przynajmniej akceptowalną zarówno dla mamy, jak i dla dziecka. Rozumienie potrzeb, ale również ograniczeń fizycznych czy też psychicznych jest bardzo ważne. Niepodejmowanie lub zrezygnowanie z czynności karmienia piersią nie powinno powodować lęku oraz wyrzutów sumienia.
Nie może być również przedmiotem oceny i porównywania, bowiem kobieta nie ma wpisanego w swoje istnienie obowiązku karmienia piersią, a każda mama, każde dziecko i łącząca je sytuacja są inne.
