Spis treści
- Węglowodany dobre i złe dla dziecka
- Najlepsze źródła energii dla dziecka
- Jak podawać nowe pokarmy – praktyczne rady
Jak podawać nowe pokarmy – praktyczne rady
- Nowe produkty wprowadzaj pojedynczo, zachowując odstęp 1–2 dni. Dzięki temu łatwiej zaobserwujesz, czy dziecko nie ma żadnych dolegliwości po spożyciu tego produktu.
- Na początku wybieraj dania jednoskładnikowe, np. marchewkę, dynię, jabłko, zielony groszek.
- Zanim podasz dziecku nowy produkt, niech zje trochę mleka.
Czy wiesz, jakie składniki odżywcze są najlepszym źródłem energii dla twojego dziecka? Podstawowym składnikiem odżywcze dostarczającym organizmowi energii jest glukoza. To „paliwo” niezbędne do pracy mózgu i całego układu nerwowego, mięśni, wszystkich organów wewnętrznych, systemu trawiennego, a także utrzymania stałej ciepłoty ciała. Glukozę zaś ludzki organizm wytwarza z odpowiedniej ilości węglowodanów złożonych – wszystkie spożyte przez nas węglowodany są ostatecznie rozkładane na glukozę i jest ona jedynym krążącym w naszej krwi cukrem.
Węglowodany dobre i złe dla dziecka
Ważne, by rozróżniać węglowodany proste i złożone, bo tylko te drugie są naprawdę wartościowe. Węglowodany proste (np. produkty z białej mąki, ciasteczka, słodycze) mają niewielką wartość odżywczą, powodują nagły wzrost poziomu cukru we krwi i szybki jego spadek, zamieniają się w tłuszcz – są to tzw. puste kalorie. Dlatego dziecko powinno jeść ich jak najmniej. Jedyny wyjątek to owoce, które oprócz węglowodanów prostych zawierają witaminy i mikroelementy. Węglowodany złożone natomiast uzyskuje się z roślin nieoczyszczonych, czyli bogatych w składniki odżywcze i błonnik. Ponieważ nie zostały one poddane obróbce, pokarm jest trawiony dłużej, a energia uwalnia się powoli i jest dostarczana stopniowo, na stałym poziomie. Po zjedzeniu takiego posiłku maluch jest dłużej syty, nie męczy się i nie jest senny. Źródłem węglowodanów złożonych są głównie produkty zbożowe, warzywa i owoce. Dziecko powinno jeść dziennie 12–15 g węglowodanów na 1 kilogram masy ciała. Niedobory sprawią, że maluch będzie ospały, zmęczony, niezainteresowany światem. W skrajnych przypadkach mogą prowadzić nawet do zahamowania wzrostu.
Najlepsze źródła energii dla dziecka
Podstawowym węglowodanem w żywieniu niemowląt powinna być skrobia. Ziarna zbóż zawierają głównie skrobię (80–86 proc.), dlatego są tak ważnym składnikiem w dziecięcym menu. Pierwsze produkty zbożowe – kleik lub kaszka z glutenem – powinny pojawiać się stopniowo już w 5. miesiącu (dzieci karmione piersią) lub w 6. miesiącu życia (gdy karmisz mieszanką). Po skończeniu 8. miesiąca oprócz kaszek i płatków zbożowych dla niemowląt można podawać delikatne biszkopty, chrupki kukurydziane, gotowany kuskus i ryż. A gdy maluszek skończy 10 miesięcy, warto zacząć wprowadzać do jego jadłospisu pieczywo – w niewielkich ilościach, ale za to różnego rodzaju. Drugim ważnym źródłem węglowodanów złożonych są warzywa, zwłaszcza: ziemniaki, nasiona roślin strączkowych, dynia, marchew, buraki, brukselka. Zupki i przeciery warzywne można wprowadzić do diety dziecka karmionego mlekiem modyfikowanym już w 5. miesiącu życia, a w przypadku karmienia piersią – po ukończeniu 6. miesiąca życia. Warzywa polecane na początek to: ziemniak, dynia, kabaczek, marchew, cukinia. Od 8. miesiąca maluch może jeść także buraki, brokuły, zieloną fasolkę, zielony groszek, szpinak, a od 10. miesiąca – bób, brukselkę, kapustę, kukurydzę. Owoce to trzecie źródło węglowodanów. Wprawdzie zawierają ich mniej niż zboża i warzywa, ale mają nad nimi tę przewagę, że maluchy zwykle je lubią i chętniej jedzą. Najwięcej węglowodanów złożonych zawierają: czereśnie, wiśnie, morele, jabłka, gruszki i winogrona. Soki owocowe, najlepiej przecierane, można podawać od 5. miesiąca życia (dotyczy to dzieci karmionych mlekiem modyfikowanym). Idealne na początek są jabłka, morele, brzoskwinie. A już od 8. miesiąca maluszki mogą próbować także winogron, czereśni, kiwi, melonów i pomarańczy.
