Kangurowanie wcześniaka: dlaczego jest ważne dla prawidłowego rozwoju dziecka?

Kangurowanie wcześniaka nie tylko zapewnia mu poczucie bezpieczeństwa i wspomaga nawiązanie więzi emocjonalnej z rodzicami, ale również przyspiesza rozwój, stymuluje do pracy układ odpornościowy i działa antykolkowo! Przeczytaj, dlaczego kangurowanie wcześniaka jest tak ważne.

Kangurowanie wcześniaka

i

Autor: thinkstockphotos.com Kangurowanie wcześniaka ma dobroczynny wpływ na dziecko!

Spis treści

  1. Co warto wiedzieć o kangurowaniu?
  2. Jakie efekty przynosi kangurowanie?
  3. Kiedy można zacząć kangurowanie wcześniaka?
  4. Co daje kangurowanie wcześniaka?
  5. Jak długo trzeba kangurować wcześniaka?
  6. Jak kangurować wcześniaka?

Zanim termin kangurowanie wcześniaka wszedł do powszechnego języka, to już nasze pramatki wiedziały o tym, jak ważny jest kontakt skóry dziecka ze skórą rodzicielki.

Do dziś ludy plemienne praktykują ten obyczaj, który dał wyraz w coraz szerzej rozwijającemu się nurtowi Rodzicielstwa Bliskości. Jednakże samo kangurowanie jest terminem wiążącym się w szczególności z dziećmi urodzonymi przedwcześnie.

W artykule przeczytasz:

  1. Co warto wiedzieć o kangurowaniu?
  2. Jakie efekty przynosi kangurowanie?
  3. Kiedy można zacząć kangurowanie wcześniaka?
  4. Jak długo trzeba kangurować wcześniaka?
  5. Jak kangurować wcześniaka?

Co warto wiedzieć o kangurowaniu?

Praktyka kangurowania wcześniaka na neontologicznych i noworodkowych oddziałach szpitalnych sięga roku 1970. Wtedy też w Kolumbii na tamtejszym oddziale położniczym zabrakło odpowiednich sprzętów do opieki nad wcześniakami.

Z obawy o wyziębienie organizmu wcześniaków doktor Edgar Rey Sanabria zalecił, aby mamy trzymały swoje dzieci przytulone bezpośrednio do skóry i w ten sposób naturalnie je ogrzewały. Ku zdziwieniu lekarzy obserwacje przyniosły niewiarygodne efekty. Okazało się bowiem, iż zmniejszył się odsetek śmiertelności wśród dzieci, a ich układ immunologiczny zaczął lepiej funkcjonować.

Jakie efekty przynosi kangurowanie?

Postępy w nauce, a w szczególności w neuronaukach pozwalają na szczegółową obserwację na poziomie neuronalnym tego, co dzieje się z dziećmi kangurowanymi. Widać, że bezpośredni kontakt z ciałem matki aktywuje u noworodków szybsze tworzenie się połączeń między neuronami oraz pobudza ośrodki związane z emocjami i budowaniem więzi społecznych.

Dziecko przebywające w łonie matki słyszy bicie jej serca, czuje ruchy, współodczuwa emocje. Przyjście na świat stawia małego człowieka w całkiem nowej sytuacji, gdzie wszystkie bodźce stają się wyraźniejsze, ostrzejsze.

Położenie noworodka na piersi matki umożliwia mu poczucie przedłużenia sytuacji znanej z życia płodowego, a tym samym, umacnia jego bezpieczeństwo.

Czytaj: Rozwój wcześniaka: sprawdź, jak rozwija się wcześniak

Kiedy można zacząć kangurowanie wcześniaka?

Kangurowanie wcześniaka można rozpocząć u dzieci zdrowych tuż po porodzie. Dziecko, które przyszło na świat przedwcześnie nie może być kangurowane od razu – przemawiają za tym względy medyczne.

Zazwyczaj czas na kangurowane przychodzi wraz z ustabilizowaniem się stanu zdrowia wcześniaka. Wtedy też lekarz prowadzący decyduje o rozpoczęciu przez rodziców kangurowania.

Można zadać sobie pytanie, kto powinien wcześniaka kangurować? Teoretycznie może każdy, jednakże to więź dziecka z rodzicami, a w szczególnie z matką jest pierwotna i tym samym najbardziej pożądana i zalecana.

Dodatkowo flora bakteryjna rodziców jest o wiele lepiej tolerowana przez dziecko niż ta od osób z dalszej rodziny. Zazwyczaj również procedury szpitalne pozwalają na przebywanie na oddziałach neontologicznych jedynie rodzicom lub opiekunom prawnym dziecka.

Czytaj: Przedwczesny poród: jak dbać o wcześniaka w szpitalu?

Co daje kangurowanie wcześniaka?

Kangurowanie wcześniaka przynosi wiele pozytywnych skutków. Dzieci kangurowane:

  • szybciej przybierają na wadze
  • zaburzenia oddychania występują z mniejszą częstotliwością
  • układ immunologiczny się wzmacnia
  • lepiej śpią
  • rzadziej miewają kolki

Kangurowanie pozytywnie wpływa również na mózg dziecka, budując i wzmacniając jego strukturę oraz funkcję. Dziecko otrzymujące odpowiednie bodźce jakoby zmuszone jest do ich przetwarzania – procesy poznawcze zostają pobudzone.

Jednakże przede wszystkim kangurowanie:

  • buduje więź z opiekunem
  • wzmacnia poczucie bezpieczeństwa
  • wpływa dodatnio na rozwój emocjonalny

Bliskość bez wątpienia stymuluje wcześniaka. Potwierdzają to badania przeprowadzone na Bar-ILan University przez dr Ruth Feldman, które pokazują, że ten rodzaj kontaktu u dzieci przedwcześnie urodzonych procentuje w późniejszych latach lepszym funkcjonowaniem na poziomie poznawczym (związanym z myśleniem, uwagą, pamięcią), jak i motywacyjno-emocjonalnym.

Kangurowanie poprzez kontakt z florą bakteryjną mamy zwiększa odporność malca, a sam jej dotyk, poprawia funkcjonowanie niedojrzałego jeszcze układu immunologicznego. To ważne, bo maluszki urodzone prze terminem narażone są bardziej niż donoszone noworodki, na infekcje, np. wywołane groźnym wirusem RS.

Czytaj: Wirus RSV zagrożeniem dla wcześniaka. Jak go rozpoznać i uniknąć?

Jak długo trzeba kangurować wcześniaka?

Nie istnieją normy, dotyczące tego, jak długo powinno trwać kangurowanie wcześniaka. Natomiast za minimalną, umowną granicę przyjmuje się godzinę. Jest to czas, w którym dziecko może odczuć pozytywną moc, płynącą z tej aktywności.

Jak kangurować wcześniaka?

  • Podczas kangurowania klatka piersiowa dziecka powinna być odkryta. Ma to związek z tym, aby dziecko bezpośrednio doświadczało skóry matki oraz wchodziło z nią w niezwykle intymną relację. Standardowo w szpitalu dziecko ma na sobie pieluszkę, skarpetki i czapeczkę. Jego plecki natomiast okryte są pieluszką bądź kocykiem.
  • Transfer dziecka, czyli położenie w odpowiedniej pozycji do kangurowania można uzyskać stojąc, jak i siedząc.
  • Dziecko kładzie się pomiędzy piersiami tak, aby główka znajdowała się tuż obok brody osoby kangurującej. Wcześniak używa piersi jako poduszki podtrzymującej główkę.

Praktyka kangurowania wcześniaka jest coraz częściej spotykana w szpitalach. Zwiększa się również świadomość rodziców oraz personelu medycznego, dotycząca tego, jak istotne znaczenie ma proces kangurowania nie tylko dla dziecka, ale i dla matki.

U kobiet mogących kangurować swoje dzieci polepsza się samopoczucie. Układ hormonalny wytwarza większe ilości serotoniny i dopaminy – odpowiedzialnych za poczucie szczęścia. Stabilizuje się laktacja, a poziom stresu się obniża.

Dlatego też jak tylko to możliwie, kangurujemy nasze dzieci.