Nauka chodzenia dziecka rozłożona jest na etapy, których kolejność nie jest przypadkowa.
Spis treści
- Nauka chodzenia dziecka - 1 etap: raczkowanie
- Roczne dziecko nie chodzi - to może niepokoić
- Nauka chodzenia dziecka - 2 etap: chodzenie przy meblach
- Nauka chodzenia dziecka - 3 etap: samodzielne chodzenie
Nauka chodzenia dziecka - 1 etap: raczkowanie
Około dziewiątego miesiąca (czasem wcześniej, czasem później) malec zaczyna pełzać i raczkować. Choć wygląda to zabawnie, jest ważnym etapem rozwoju – przez to, że ręce i nogi muszą poruszać się naprzemiennie, dziecko uczy się koordynacji ruchów i ćwiczy mięśnie. By mu w tym pomóc, jak najczęściej wyjmuj malca z łóżeczka i kładź na podłodze (na dywanie bądź materacyku z gąbki). Ubieraj go w luźne ciuszki, takie, które w strategicznych miejscach (na kolanach, łokciach czy brzuszku, na których opiera się raczkujący brzdąc) nie mają żadnych szwów, zatrzasków czy guzików.
By zachęcić dziecko do posuwania się naprzód, kładź przed nim, w pewnej odległości, atrakcyjną dla niego zabawkę. Uwaga, raczkujący malec jest w stanie dotrzeć wszędzie – dlatego z zasięgu jego łapek (i zębów) trzeba pousuwać kable i różne drobiazgi (monety, guziki itp), które mógłby włożyć do buzi, a kontakty zabezpieczyć specjalnymi zaślepkami.
Polecamy: Kiedy dziecko powinno zacząć raczkować? Sprawdź, w jakim wieku niemowlęta czworakują
Roczne dziecko nie chodzi - to może niepokoić
Nie zaszkodzi skontaktować się z lekarzem, kiedy dziecko skończyło rok, a nie chce jeszcze wstawać, bądź ma więcej niż 18 miesięcy, i nie chce samo chodzić. Twój niepokój powinien wzbudzić również fakt, że dziecko chodząc, kieruje nóżki (bądź nóżkę) do środka lub na zewnątrz.
Nauka chodzenia dziecka - 2 etap: chodzenie przy meblach
W dziesiątym miesiącu życia większość maluchów po raz pierwszy samodzielnie staje. Zazwyczaj ten epokowy moment ma miejsce w łóżeczku – pewnego ranka zauważysz, że malec podciąga się do pozycji pionowej, trzymając za szczebelki. Ale dziecko może też wstać, przytrzymując się czegokolwiek – kolan taty, szafki w kuchni czy krzesła. A kiedy już pewnie stoi, zaczyna poruszać się przy meblach. Potrafi w ten sposób obejść całe mieszkanie.
Na tym etapie najważniejsze jest, by zapewnić maluchowi bezpieczeństwo. Zawczasu obniż więc dno łóżeczka do najniższej pozycji (by dziecko z niego nie wypadło), zdejmij obrus ze stołu i sprawdź, czy meble i domowe sprzęty stoją stabilnie – kwietniki, kulawe krzesło czy chybocząca się komoda mogą być dla małego wędrowniczka niebezpieczne. Dobrze jest również przymocować do ścian regały z książkami, by dziecko, opierając się o nie, nie zrzuciło ich na siebie.
Na ostre kanty mebli – stołów, szafek – warto nałożyć specjalne silikonowe osłonki, które ochronią malca przed bolesnymi uderzeniami, zaś na śliskie parkiety położyć dywan lub wykładzinę. Jeśli masz w domu schody, zablokuj dostęp do nich specjalną poręczą. I ostatnia ważna sprawa – drzwi. By nie przytrzasnęły dziecku paluszków, koniecznie zabezpiecz je nakładkami, tak, by nie mogły się zamknąć.
Polecamy: Kiedy dziecko siada? Wyjaśniamy, w jakim wieku powinno podnosić się do siedzenia
Nie kupuj tradycyjnego chodzika! Wbrew swojej nazwie, chodzik wcale nie pomaga w nauce chodzenia – może ją nawet utrudnić. Poruszając się w chodziku, dziecko inaczej obciąża nóżki, i angażuje inne grupy mięśni, niż chodząc samodzielnie. Nieprawidłowo również obciąża stopy, przez co w przyszłości może chodzić na palcach. Dziecko w chodziku inaczej ocenia swoje położenie w przestrzeni i odległość do najbliższych mebli, co może wpłynąć na bezpieczeństwo. Wreszcie, w chodziku malec jest podparty z każdej strony, co utrudnia mu doskonalenie zmysłu równowagi.
Nauka chodzenia dziecka - 3 etap: samodzielne chodzenie
W jedenastym, dwunastym (choć najczęściej dopiero w czternastym), miesiącu życia dziecko coraz częściej „zapomina”, że jeszcze nie umie chodzić, i puszcza się podpórek. Próbuje chodzić samodzielnie – najchętniej trzymając się ręki mamy. Gdy dziecko chce chodzić, pozwól mu na to. Nie zmuszaj go jednak na siłę, godzinami prowadzając pod pachy po pokoju. Samodzielna nauka chodzenia przyniesie lepsze rezultaty: dziecko nauczy się utrzymywać równowagę i koordynować pracę wszystkich części ciała, nabierze też wprawy w ocenianiu odległości.
Jeśli chcesz mu w tym pomóc, najlepiej jest chodzić krok przed nim, i podtrzymywać go za łokcie. Ważne: na tym etapie nauki brzdąc powinien chodzić na bosaka – dzięki temu łatwiej będzie mu utrzymać równowagę. Jeśli jest zimno, możesz założyć dziecku skarpety z antypoślizgowym „ABS-em”. Kapcie ani buty nie są mu jeszcze potrzebne.
Przeczytaj także: Kiedy dziecko zaczyna mówić? W jakim wieku pierwsze słowa?
