Tego nie mów dziecku przed snem. Tak pomożesz mu zasnąć

Jess jest terapeutką dziecięcą i prowadzi swój profil na Instagramie @nurturedfirst, na którym pomaga rodzicom w wychowywaniu ich pociech. Wśród obserwujących jej konto jest znana aktorka Hilary Swank, która w kwietniu urodziła bliźnięta.

W jednym ze swoich postów Jess porusza temat usypiania dzieci. Terapeutka podkreśla w nim, jak nie powinniśmy się do nich zwracać przed snem, gdy co chwila wstają z łóżka.

Daje również alternatywę, co powiedzieć w zamian, aby dziecko w końcu położyło się i spokojnie zasnęło.

Zobacz także: Ten ojciec usypia rozbawione dziecko w kilka sekund! Jak to robi?

Spis treści

1. Nauka samodzielnego usypiania
2. Dlaczego dziecko nie może zasnąć?
3. Tych zdań nigdy nie mów dziecku przed snem
4. To możesz powiedzieć do dziecka przed snem

Nauka samodzielnego usypiania

Nauka samodzielnego usypiania dzieci nie jest rzeczą prostą. Każdy rodzic pragnie, aby dziecko ładnie zasypiało, miało tylko dobre sny i przespało całą noc. Problem z usypianiem pojawiają się jednak na wielu etapach rozwoju dziecka.

Z początku nie wiemy, co jest przyczyną płaczu niemowlęcia, gdy próbujemy je odłożyć do łóżeczka. Ba, niekiedy mamy wrażenie, że tylko w ramionach mamy czuje się najlepiej.

Kiedy dziecko osiągnie wiek kilku lat, wcale nie jest łatwiej. Maluch najchętniej spałby z rodzicami, a każda próba usypiania kończy się tym, że ono co chwilę wstaje i wychodzi z pokoju.

Takie zachowanie dziecka bywa frustrujące dla rodziców. Szczególnie gdy są przemęczeni i zestresowani. Zdarza się, że puszczają im nerwy i wypowiadają słowa, które według nich powinny pomóc.

Próbują przekupić dziecko, zastraszyć, a nawet ukarać za to, że nie może zasnąć i wstaje z łóżeczka.

Dlaczego dziecko nie może zasnąć?

Niekiedy rodzicom może się wydawać, że taki kilkulatek robi im na złość. Specjalnie wstaje z łóżeczka, śmieje się im prosto w twarzy, gdy kolejny raz próbują mu wytłumaczyć, że nadeszła pora, aby pójść spać.

Tymczasem terapeutka podkreśla, że małe dzieci nie mają w pełni rozwiniętych mózgów i brak im umiejętności do kontrolowania swoich impulsów.

„Kiedy Twoje dziecko opuszcza łóżko, to nie dlatego, że jest złym dzieckiem. Zmaga się z kontrolą impulsu i prawdopodobnie szuka kontaktu z Tobą” — tłumaczy Jess.

Ignorowanie dziecka w takiej sytuacji, wychodzenie z pokoju, zamykanie, albo wręcz trzymanie zamkniętych drzwi, aby maluch nie mógł wyjść, sprawia, że dziecko jeszcze bardziej się denerwuje.

Terapeutka wyjaśnia, że kluczem jest spokój rodzica i jego pewność siebie.

Według niej dzieci potrzebują, aby rodzic nauczył ich umiejętności niezbędnych do kontrolowania swoich impulsów – w tym przypadku nauczenia dziecka spania we własnym łóżku. Jess wymienia w swoim poście kilka zdań, po które rodzice sięgają, aby osiągnąć sukces w usypianiu dziecka. Zdań, które w rzeczywistości działają przez krótki czas, a wszystkie problemy z zasypianiem powtarzają się w kolejnych nocach.

Chcąc przełamać ten krąg, radzi, co rodzice mogą powiedzieć w zamian, aby dziecko otrzymało odpowiednie „narzędzia” do samodzielnego zasypiania.

Tych zdań nigdy nie mów dziecku przed snem

Chciałoby się jeszcze dodać, że tych zdań nigdy nie powinno się mówić do dziecka. Część z nich obraża i jest sposobem na wyładowanie własnych negatywnych emocji.

Tych zdań nie mów do dziecka:

• „Przytrzymam drzwi, dopóki nie zaśniesz. Koniec z płaczem”.
• „Przestań być taki głupi. Uspokój się”.
• „Wychodzę teraz i nie wracam. Idź spać”.
• „Robisz to każdej nocy. Musisz z tym skończyć”.
• „Przestań płakać, to rano dostaniesz ciasteczko”.

Pozostawiając dziecko w zamkniętym pokoju, gdy płacze, a niekiedy nawet krzyczy, jest frustrujące dla obydwu stron. Dziecko jeszcze bardziej się denerwuje i nie może zasnąć. Niektóre z powyższych słów dodatkowo ranią i obrażają.

To możesz powiedzieć do dziecka przed snem

Kiedy dziecko nie może zasnąć i wstaje z łóżka, terapeutka podpowiada, co możemy powiedzieć i jak się zachować.

• „Teraz jest czas snu. Odprowadzę cię do twojego pokoju. Wrócę, aby sprawdzić, co u ciebie”.
• „Wychodzę i wrócę za kilka minut. Dam ci buziaka, a potem znowu wyjdę".
• „Zasypianie nie jest łatwe. Zastanawiam się, co mogłoby ci to ułatwić?”
• „Planowaliśmy przeczytać dwie książki, zaśpiewać dwie piosenki, a potem pójść spać. Przeczytaliśmy dwie książki i zaśpiewaliśmy dwie piosenki; co będzie dalej?”

Jeżeli maluch jest rozhisteryzowany, mocno płacze, nie wychodźmy od razu. Sprawmy, aby dziecko się uspokoiło. Powiedzmy, że widzimy jego łzy i rozumiemy, że zasypianie nie jest dla niego łatwe. Z czasem będzie coraz lepiej.

Czytaj także: Nie mów tak do swojego dziecka. Określenia, które ranią i niszczą pewność siebie

Nie powiedziałabyś tak do gościa, więc dlaczego mówisz to do dziecka?

5 rzeczy, których nie warto robić dla swoich dzieci. Bardziej im zaszkodzisz niż pomożesz