Młodzi rodzice nie od razu pojmują, co oznacza dany krzyk i płacz niemowlaka. Uczą się tego z biegiem czasu, ale początkowo po prostu zgadują. Karmią, myśląc, że dziecko jest głodne. Uspokajają, sądząc, że jest zdenerwowane. Noszą na rękach i przytulają, gdy wydaje im się, że tego akurat potrzebuje.
Jeden objaw płaczu może jednak budzić spore zaskoczenie, a odpowiedź, dlaczego tak się dzieje, nie zawsze jest oczywista.
Płacz przy zamkniętej buzi może wyglądać, jakby dziecko eksperymentowało z dźwiękami, które wydaje. W rzeczywistości może to być jeden z powodów, ale nie jedyny.
Zobacz także: Przyczyny płaczu niemowlaka. Jak rozpoznać, dlaczego niemowlę płacze?
Spis treści
Ząbkowanie
Najczęstszym powodem, dla którego dzieci płaczą z zamkniętą buzią, jest ząbkowanie. Jest to często tak niekomfortowy okres w życiu dziecka, że powoduje trudności z zasypianiem, karmieniem i dręczący płacz.
Oczywiście nie każde dziecko reaguje tak samo, ale zdarza się, że niektóre maluchy wybudzają się w nocy z powodu bólu i obrzęku dziąseł. Same też nie rozumieją, co właściwie się dzieje. Niektóre też chcąc zmniejszyć własną frustrację, cierpienie i dezorientację, zaciskają mocniej dziąsła podczas płaczu.
Ból ucha
Dla niektórych rodziców może to być ciekawostką, ale niekiedy dzieci płaczą z zamkniętą buzią z powodu bólu ucha. Dzięki temu, że nie otwierają ust, przewód Eustachiusza pozostaje zamknięty.
Dzieci robią to automatycznie, gdyż to zmniejsza odczuwalny ból. Nie posiadają wiedzy na temat tego organu, który łączy ucho środkowe z nosogardłem lub górną częścią gardła, gdzie usta łączą się z nosem. Przewód ten odpowiada za regulację ciśnienia powietrza w uchu środkowym. Przez większą część czasu pozostaje zamknięty, ale wystarczy ziewnąć, przełknąć ślinę, żuć lub zrobić dowolną czynność, która otworzy usta, aby to się zmieniło.
Podczas infekcji ucha zmiana ciśnienia w uchu dostarcza dodatkowego bólu. Dlatego dzieci płacząc, starają się jak najmniej otwierać usta.
Nagłe wstrzymanie oddechu
U niektórych dzieci może wystąpić nagłe wstrzymanie oddechu. Dzieje się tak najczęściej, gdy maluch się przestraszy, rozzłości lub uderzy i poczuje wyraźny ból. Będąc świadkiem takiej sytuacji, rodzic może być przerażony, bo dziecko nie może nabrać swobodnie oddechu. Zapowietrza się, niekiedy jego ciało się napina, a twarz robi się niebieskawa lub blada. Trwa to najczęściej kilka lub kilkadziesiąt sekund, ale dla rodziców jest to cała wieczność, nim maluch znów swobodnie odetchnie.
Po tym, jak dziecko odetchnie, jest wykończone. Może jeszcze marudzić, a nawet płakać, ale nie ma już siły, aby otwierać szeroko buzię. Nagłe wstrzymywanie oddechu jest zjawiskiem, który ustępuje do 6. roku życia.
Kiedy organizm jest przeciążony
Płacz i krzyk wymagają włożenia dodatkowego wysiłku. Jeżeli maluch jest zmęczony lub przeziębiony, może nie chcieć wkładać w płacz więcej energii, niż to jest konieczne. Dlatego ich płacz w tym okresie może objawiać się bardziej jęczeniem, marudzeniem lub zawodzeniem, gdyż nie otwierają ust.
Eksperymenty z dźwiękiem
Niekiedy zamknięta lub tylko lekko uchylona buzia podczas płaczu dziecka, nie oznacza większych problemów. Nie wiąże się także z żadnym bólem i dolegliwościami. Maluch zaczyna eksperymentować z dźwiękiem. Marudząc, żeby mama do niego przyszła odkrywa, że może zmieniać intonacje.
Co więcej, wraz ze zmianą wydawanych przez siebie odgłosów, niemowlę wyczuwa wibracje z fałdów głosowych. Może to dodatkowo je zaciekawić.
Czytaj także: Zabawa — czym dla dziecka jest zabawa i jak wpływa na rozwój najmłodszych?
To nie kolka, a jednak niemowlak płacze i nie można go uspokoić. Czym jest napad purpurowego płaczu?
