Łuszczyca występująca na twarzy i dłoniach jest chorobą autoimmunologiczną. W jej patogenezę, czyli źródło zaangażowane są między innymi uwarunkowania genetyczne. Przyczyną pojawiania się u chorujących na łuszczycę osób zmian skórnych są zaburzenia czynności składowych układu odpornościowego, przede wszystkim limfocytów T oraz produkowanych przez nie cytokin.
Typowo zmiany łuszczycowe pojawiają się w obrębie łokci, kolan, w okolicy krzyżowej i pośladkowej. Choć zmiany te z pewnością są uciążliwe, to jednak pacjenci zwykle są w stanie ukryć ich obecność. Inaczej dzieje się już jednak wtedy, gdy zmiany chorobowe występują w bardziej widocznych częściach ciała – spotykana jest bowiem łuszczyca dłoni czy łuszczyca na twarzy.
Spis treści
- Łuszczyca dłoni – zmiany, których nie da się ukryć
- Łuszczyca twarzy – groźne następstwa
- Leczenie łuszczycy dłoni
- Leczenie łuszczycy na twarzy
- Zapobieganie zmianom łuszczycowym na twarzy i dłoniach
Łuszczyca dłoni – zmiany, których nie da się ukryć
Łuszczyca dłoni przebiegać może różnie – u jednych pacjentów zmiany skórne są drobne, punktowe, u innych z kolei występują bardzo rozległe, zlewające się ze sobą zmiany łuszczycowe. Wypukłe, czerwonawe grudki, które są pokryte charakterystyczną łuską, mogą w znaczący sposób pogarszać jakość życia pacjentów.
Po pierwsze mogą one utrudniać wykonywanie wielu różnych, codziennych czynności, oprócz tego zmiany te są wyraźnie widoczne, w związku z czym pacjenci chorujący na łuszczycę dłoni mogą zwyczajnie wstydzić się swojego wyglądu.
Łuszczyca twarzy – groźne następstwa
Krępująca dla pacjentów jest też łuszczyca na twarzy. W jej przypadku zmiany typowo zlokalizowane są w centralnej części twarzy, to jest w okolicy oczu i brwi. Łuszczyca skóry twarzy jest nie tylko krępująca, ale i zwyczajnie niebezpieczna.
Zdarza się, że jej następstwem jest wypadanie rzęs, oprócz tego zmiany łuszczycowe mogą prowadzić do zniekształcenia powiek. Tak jak sama utrata rzęs z pewnością może zostać uznana za istotny problem, tak i problematyczne bywa niestety ich odrastanie – zdarza się, że odrastając drażnią one gałkę oczną, czego konsekwencją bywa rozwój stanu zapalnego prowadzącego do zaburzeń widzenia.
Łuszczyca na twarzy może prowadzić do upośledzenia wzroku, ale i niestety słuchu. W sytuacji, gdy zmianami łuszczycowymi objęta jest małżowina uszna, dochodzić może do nadmiernego złuszczania się skóry, która ostatecznie doprowadzać może do zatkania ucha i pogorszenia słuchu.
Leczenie łuszczycy dłoni
Patrząc na powyższe doskonale widać, że zarówno łuszczyca dłoni, jak i łuszczyca na twarzy stanowią poważne problemy zdrowotne i z tego powodu bezapelacyjnie wymagają one leczenia. Ze względu jednak na to, o jakich rejonach ciała mowa, terapia – niestety – dość często nie jest łatwa.
Trudności w leczeniu łuszczycy dłoni biorą się stąd, iż używamy ich zasadniczo przez cały czas do różnych czynności, w związku z czym ciężko chociażby zadbać o to, aby stosowane preparaty znajdowały się na nich przez odpowiednio długi czas.
W przypadku niezbyt rozległych zmian podstawę leczenia stanowi stosowanie środków miejscowych, zawierających m.in. mocznik, kwas salicylowy, kortykosteroidy czy pochodne witaminy D. Stosowanie tego rodzaju preparatów ma na celu m.in. wysuszenie zmian łuszczycowych.
Wtedy, gdy samo leczenie miejscowe nie jest wystarczające do zwalczenia zmian łuszczycowych na dłoniach, wykorzystywane zazwyczaj jest leczenie ogólne. Dostępne są różnego rodzaju preparaty, takie jak np. retinoidy, glikokortykosteroidy czy leki immunosupresyjne oraz biologiczne.
Zastosowanie znajduje także fototerapia, która opiera się na przyjmowaniu przez pacjenta substancji światłoczułych, a następnie naświetlaniu ciała promieniowaniem UVA.
Czytaj również: Ciemieniucha na brwiach - czy możliwe jest występowanie ciemieniuchy poza główką?
Łuszczyca paznokci: przyczyny, leczenie. Czy można malować paznokcie z łuszczycą?
Leczenie łuszczycy na twarzy
W leczeniu łuszczycy na twarzy zasadniczo wykorzystuje się podobne preparaty jak w leczeniu łuszczycy dłoni. Stosuje się środki o działaniu złuszczającym i nawilżającym, czasami wystarczające jest leczenie miejscowe, czasami konieczne staje się zastosowanie leczenia ogólnoustrojowego.
Warto tutaj jednak od razu wspomnieć o pewnych odrębnościach – otóż w leczeniu łuszczycy skóry twarzy unika się raczej długotrwałego stosowania miejscowo działających maści zawierających glikokortykosteroidy.
Leki te bywają jak najbardziej skuteczne, aplikowane jednak na skórę twarzy przez długi czas mogą skutkować ścieńczeniem skóry (stawać się ona może cienka) i poszerzeniem się znajdujących się w jej obrębie naczyń krwionośnych.
Zapobieganie zmianom łuszczycowym na twarzy i dłoniach
Łuszczyca jest chorobą znaną z tego, że w jej przebiegu dochodzić może do okresów remisji i zaostrzeń jej objawów – w przypadku drugiego z wymienionych zjawisk znane są czynniki, które mogą nasilać zmiany łuszczycowe. Z tego powodu pacjenci, u których rozpoznana zostanie ta jednostka uczulani są na to, jakich czynników powinni unikać.
Zmiany łuszczycowe pojawiać się mogą w miejscach uszkodzeń i podrażnień skóry – ze względu na to pacjenci powinni unikać noszenia ciasno zapiętego zegarka czy ubrań wykonanych z drażniących, sztucznych materiałów. Zdecydowanie niewskazane dla pacjentów z łuszczycą są używki – zarówno spożywanie alkoholu, jak i palenie papierosów może nasilać zmiany skórne.
Pacjent mający łuszczycę dłoni czy łuszczycę na twarzy powinien zwracać uwagę na przyjmowane leki – niektóre farmaceutyki, które są dostępne bez recepty (np. niesteroidowe leki przeciwzapalne, NLPZ) mogą prowokować pojawianie się zmian łuszczycowych.
Znany z możliwości zaostrzania objawów jest również stres, w związku z czym osoby, u których stwierdzona zostanie ta choroba, powinny pamiętać o regularnym rozładowywaniu doświadczanych napięć.
Dla osób z łuszczycą bardzo ważne jest również pamiętanie o zdrowym stylu życia. Warto dbać o zróżnicowany jadłospis oraz pamiętać o regularnym podejmowaniu aktywności fizycznej. Istotne jest utrzymywanie dobrej odporności organizmu – nasilać przebieg łuszczycy mogą bowiem rozmaite infekcje, zarówno wirusowe, jak i bakteryjne.
Wpływać na ilość zmian chorobowym mogą także schorzenia przewlekłe, takie jak chociażby cukrzyca typu 2 – zapobiegać jej ostatecznie można właśnie poprzez aktywność fizyczną i utrzymywanie prawidłowej masy ciała.
Łuszczyca – niestety – jest chorobą nieuleczalną. Z tego właśnie powodu aż tak istotne jest, aby pacjenci przestrzegali otrzymywanych od lekarzy zaleceń, dzięki którym możliwe jest zmniejszenie ryzyka pojawiania się u nich nowych zmian łuszczycowych na skórze.
