Niemowlę nie może zrobić kupy? Zaparcia u niemowlęcia to problem wielu mam, które niepokoją się, że ich dziecko nie wypróżnia się codziennie. Niepotrzebnie się martwią: układ pokarmowy noworodka i niemowlaka jest niedojrzały - dziecko może robić kupkę zarówno przy każdym karmieniu, jak i raz na tydzień, przy czym sporo zależy od tego, czy jest karmione piersią, czy mlekiem modyfikowanym.
Dlatego wyznacznikiem tego, czy niemowlę ma zaparcie jest nie częstość wypróżnień, a jedynie oddawanie przez niemowlaka stolców nadmiernie zbitych, powodujących duży wysiłek lub ból przy wypróżnieniu, albo oddawanie stolców rzadziej niż raz na 2-3 dni, o ile towarzyszą temu inne niepokojące objawy, takie jak drażliwość niemowlęcia, osłabienie apetytu, słabe przyrosty masy ciała.
Spis treści
- Kiedy można powiedzieć, że niemowlę ma zaparcie?
- Zaparcie czy dyschezja?
- Co robić, gdy niemowlę nie może zrobić kupy?
Kiedy można powiedzieć, że niemowlę ma zaparcie?
Zaparcie u niemowlęcia karmionego piersią występuje bardzo rzadko. 3- czy 4-miesięczny malec karmiony wyłącznie piersią może robić kupkę nawet raz na 1–2 tygodnie. Pokarm mamy jest tak doskonałym i wartościowym posiłkiem, że jest niemal w całości trawiony i malec nie ma czego wydalać.
Nie jest to więc zaparcie, o ile wypróżnieniu nie towarzyszą niepokojące objawy, np. kupka jest twarda, dziecko napina się i płacze.
Do pierwszych zaparć dochodzi najczęściej w czasie rozszerzania diety, czyli wprowadzania pierwszych niemlecznych produktów do jadłospisu malca. Warto wówczas unikać kaszki ryżowej, marchwi i tartego jabłka.
Kiedy więc mówimy o zaparciach?
- Zaparcie u niemowlęcia poniżej 6. miesiąca życia rozpoznaje się, gdy dziecko ma trudności przy robieniu kupki, płacze przy tym przez około 10 minut, jest niespokojne, nie ma apetytu, a jego brzuszek jest twardy i nabrzmiały.
- Zaparcie u starszego niemowlęcia rozpoznajemy, gdy dziecko wypróżnia się rzadziej niż 2 razy w tygodniu, świadomie wstrzymuje zrobienie kupki, odczuwa ból podczas jej robienia lub oddawane stolce są zbite. Zaparciom może towarzyszyć również ból brzucha, popuszczanie stolca, wzdęcie, niepokój, zmniejszony apetyt i małe przyrosty masy ciała.
Czytaj: Zaparcia u dzieci - co robić, gdy dziecko ma problemy ze zrobieniem kupki?
Sposoby na problemy z kupką u niemowlaka
Babcine rady, czyli pielęgnacja niemowlęcia dawniej i dziś. Zobacz, co się zmieniło!
Polecany artykuł:
Zaparcie czy dyschezja?
U niemowląt poniżej 6. miesiąca życia często występuje tzw. dyschezja. Do jej rozpoznania wymagane jest jednoczesne wystąpienie 2 kryteriów:
- trwający co najmniej 10 minut wysiłek i płacz, po którym niemowlę oddaje bez problemu miękki stolec
- brak jakichkolwiek innych zaburzeń zdrowotnych
Płaczowi dziecka może towarzyszyć zaczerwienienie twarzy. Pomiędzy okresami krzyku nie występują żadne objawy. Ten typ zaburzeń w oddawaniu stolca ustępuje samoistnie, dlatego oprócz ewentualnego zwiększenia ilości wody w diecie należy po prostu czekać i obserwować malca.
Co robić, gdy niemowlę nie może zrobić kupy?
- Mama karmiąca piersią może wprowadzić do swojej diety więcej produktów będących źródłem błonnika pokarmowego - razowe pieczywo, grube kasze, surowe warzywa zamiast białego chleba, ryżu, ziemniaków i gotowanych jarzyn.
- W jadłospisie niemowląt starszych oprócz zwiększenia ilości wody, należy ograniczyć podawanie ryżu. Kaszki i kleiki ryżowe warto zamienić na produkty kukurydziane. Soki np. śliwkowy, gruszkowy i jabłkowy mogą zmniejszać zaparcia, tak jak i przeciery z jabłek i śliwek w słoiczkach. Również dodawanie do każdego posiłku 2-3 łyżeczek oliwy z oliwek ułatwi wypróżnienie.
- Do picia najlepsza jest woda źródlana, którą można też rozcieńczać soki, przede wszystkim marchwiowe i jabłkowe. Więcej wody w jelicie ma wpływ prawidłowe działanie błonnika pokarmowego. Oprócz tego rozluźnia konsystencję kupki i przyspiesza pasaż, ułatwiając w ten sposób wypróżnianie. Ilość wody nie powinna przekraczać dziennej porcji mieszanki.
- Masaż brzuszka wykonywany 3-4 razy dziennie również może pomóc.
Nie podawaj żadnych leków przeczyszczających ani nie rób lewatywy bez konsultacji z lekarzem. W razie potrzeby pediatra zleci czopki lub leki doustne regulujące pracę jelit.
miesięcznik "M jak mama"
