Liczba cesarskich cięć nie może być nieograniczona, ze względu na obciążenia, jakie ze sobą niesie ze sobą ten zabieg i ze względu na powikłania związane z cesarką. Jednak wiele kobiet, ze względów zdrowotnych nie może rodzić naturalnie. Dlatego wiele takich kobiet zastanawia się, ile może mieć cesarskich cięć?
Spis treści
- Ile można mieć cesarek?
- Czy możliwy jest poród po cięciu cesarskim?
- Czym jest cięcie cesarskie?
- Jakie są wskazania do wykonania cięcia cesarskiego?
- Jakie są możliwe powikłania po cięciu cesarskim?
Ile można mieć cesarek?
Decyzję dotyczącą kolejnego rozwiązania ciąży drogą cięcia cesarskiego należy szczegółowo skonsultować z lekarzem prowadzącym ciążę (specjalistą ginekologii i położnictwa).
To zagadnienie jest niezwykle indywidualne, zależne od ogólnego stanu zdrowia kobiety i ewentualnego występowania powikłań po uprzednio wykonanych cięciach cesarskich.
W zdecydowanej większości przypadków lekarze odradzają zachodzenia w kolejną ciążę, jeśli cztery poprzednie ciąże zakończyły się cesarką. Wynika to z zwiększonej trudności przeprowadzenia zabiegu operacyjnego, chociażby dlatego, że po każdym cięciu pozostają blizny, możliwe są również zrosty.
Czy możliwy jest poród po cięciu cesarskim?
Poród siłami natury po wykonanym uprzednio cięciu cesarskim jest kwestią bardzo kontrowersyjną, wymagającą szczególnej indywidualnej analizy.
Za podjęciem próby porodu drogą naturalną przemawiają następujące zalety: zmniejszenie pooperacyjnej i poporodowej zachorowalności, powikłań anestezjologicznych, zakażeń ran, szybszy powrót do zdrowia i wcześniejsze uczestniczenie w pielęgnacji noworodka, krótszy pobyt w szpitalu, wzrost częstości karmienia piersią, rzadsze występowanie wtórnej niepłodności.
Wskazaniami do ponownego cięcia cesarskiego, bez uprzedniej próby porodu siłami natury są: stwierdzenie nieprawidłowej budowy miednicy podczas pierwszego cięcia cesarskiego, zniekształcona macica, grożące pęknięcie macicy w bliźnie, objawy zagrożenia wewnątrzmacicznego zdolnego do życia płody wobec dużej niedojrzałości szyjki macicy, silny krwotok z dróg rodnych, miednicowe położenie płodu.
Zapamiętaj!
Cięcie cesarskie jest dość poważnym zabiegiem chirurgicznym. Wskazania do wybrania odpowiedniego sposobu terminacji ciąży powinny zostać szczegółowo ustalone z lekarzem prowadzącym ciążę.
W Polsce około 40 % noworodków przychodzi na świat poprzez cięcie cesarskie.
Czym jest cięcie cesarskie?
Cięcie cesarskie jest najczęściej wykonywaną operacją położniczą, cechującą się niską umieralnością matek i noworodków. Należy jednak podkreślić, iż jest ono związane z 2-4-krotnie większą ilością powikłań, w tym stanowiących zagrożenie dla życia kobiety (ilość zgonów nie przekracza 1 na 5000 przeprowadzanych operacji tego rodzaju) w porównaniu do porodu drogami naturalnymi.
Technika operacyjna obejmuje otwarcie jamy brzusznej, przecięcie przedniej ściany macicy, wydobycie płodu, zszycie ściany macicy i zamknięcie powłok jamy brzusznej. Podczas operacji kobieta jest w pełni przytomna i świadoma, utrzymując zarazem stały kontakt z personelem medycznym, który monitoruje jej parametry życiowe.
Celem zniwelowania dolegliwości bólowych stosowane jest znieczulenie przewodowe (zewnątrzoponowe lub podpajęczynówkowe), wykonywane przez lekarza anestezjologa. W sporadycznych przypadkach stosowane jest znieczulenie ogólne.
Jakie są wskazania do wykonania cięcia cesarskiego?
Rozwój krwiolecznictwa, anestezjologii, antybiotykoterapii oraz techniki medycznej spowodował, że cięcie cesarskie jest obecnie wykonywane z szerokich wskazań.
Ginekologiczne wskazania do cięcia cesarskiego dzieli się na 3 podstawowe grupy.
- Planowe, ustalane podczas trwania ciąży. Należą do nich między innymi: nieprawidłowe położenie płodu oraz niewspółmierność płodowo – miednicza (wady anatomiczne miednicy, makrosomia powyżej 4500 g, duży płód w cukrzycy powyżej 4250 g), stan po więcej aniżeli 2 cięciach cesarskich.
- Pilne, stanowiące zagrożenie dla życia oraz zdrowia matki i płodu: nieprawidłowe ułożenie główki, nieprawidłowe położenie płodu przy trwającej czynności skurczowej, ciężki stan przedrzucawkowy (preeklampsja), niewspółmierność szyjkowa (inaczej dystocja szyjkowa, czyli zaburzenia rozwierania się szyjki macicy w pierwszym okresie porodu), powodująca brak postępu porodu, pojawiające się objawy zagrożenia płodu (bradykardia, czyli zbyt wolna czynność pracy serca oraz deceleracje późne i zmienne, czyli zwolnienia pracy serca).
- Nagłe, stanowiące bezpośrednie zagrożenie życia lub zdrowia matki bądź płodu: wypadnięcie pępowiny, pęknięcie macicy, przedwczesne oddzielenie łożyska, ostre objawy zagrożenia życia płodu.
Do pozaginekologicznych wskazań do cięcia cesarskiego zaliczamy jednostki chorobowe dotyczące innych układów, między innymi układu:
- krążenia: niewydolność serca kobiety w stopniu III i IV skali NYHA,
- narządu wzroku: ciężka jaskra (podwyższone ciśnienie śródgałkowe),
- ruchu: zmiany w kręgosłupie uniemożliwiające poród naturalny,
- neurologicznego i z zakresu psychiatrii: lęk przed porodem, brak akceptacji dla porodu naturalnego, ciężkie choroby psychiatryczne.
Czytaj: Cesarskie cięcie: jakie są wskazania do cesarki?
Jakie są możliwe powikłania po cięciu cesarskim?
Po cięciu cesarskim, jak po każdym innym zabiegu operacyjnym mogą wystąpić powikłania. Należą do nich: krwotoki (zarówno podczas operacji jak i po operacji), urazy pęcherza moczowego i moczowodu (najczęściej występują podczas opanowywania krwawienia z pęknięcia macicy w linii jej nacięcia), zapalenie błony śluzowej macicy (ryzyko zwiększa się wraz z czasem trwania zabiegu, a powikłaniem może być powstanie ropnia miednicy mniejszej, wstrząs septyczny stanowiący zagrożenie życia dla matki, zakrzepowe zapalenie żył, słabsza możliwość gojenia się rany oraz niezadowalający efekt kosmetyczny operacji).
Wyróżniamy też odległe powikłania cięcia cesarskiego: endometriozę w bliźnie po cięciu cesarskim, nietrzymanie moczu i stolca, rozejście się blizny na macicy.
Czytaj: Jak pozbyć się blizny po cesarce?
