Naprotechnologia – na czym polega i kto może z niej skorzystać?

2021-08-27 13:35

Naprotechnologia znana jest jako jedna z metod na leczenie niepłodności. Nazywa się ją alternatywą dla in vitro. Warto jednak pamiętać, że naprotechnologia przede wszystkim diagnozuje przyczyny niepłodności i leczy tylko niektóre z nich. Tam, gdzie naprotechnologia nie pomoże, in vitro jest jedynym wyjściem.

Naprotechnologia – alternatywa dla in vitro?

i

Autor: photos.com Naprotechnologia – alternatywa dla in vitro?

Naprotechnologia to stosunkowo młoda metoda wspomagająca pary cierpiące na niepłodność. Opiera się na bardzo dokładnej diagnozie - obserwacji kobiecego cyklu i odkrywaniu nieprawidłowości, które można uleczyć w sposób całkowicie naturalny. Naprotechnologia nie pomoże parom, które z przyczyn anatomicznych lub mechanicznych nie mogą mieć dzieci. Naprotechnologia to przede wszystkim forma diagnozy, a nie alternatywa dla in vitro.

Spis treści

  1. Naprotechnologia – co to takiego?
  2. Na czym polega naprotechnologia?
  3. Jaką niepłodność leczy naprotechnologia?
  4. Naprotechnologia – ile trwa diagnoza i leczenie?
  5. Naprotechnologia nie jest alternatywą dla in vitro!
Wskazania do in vitro

Naprotechnologia – co to takiego?

Naprotechnologia (Natural Procreative Technology – Metoda naturalnej prokreacji) powstała zaledwie 30 lat temu - dokładnie w 1991 roku. Jej twórca, prof. Thomas Hilgers, profesor Wydziału Ginekologii i Położnictwa Akademii Medycznej w stanie Nebraska, wysunął hipotezę, że większość par cierpiących na niepłodność o niewyjaśnionym położeniu, nie została odpowiednio zdiagnozowana. Prof. Hilgers twierdzi, że postawienie właściwej diagnozy może umożliwić tym parom zajście w ciąęe w sposób naturalny – bez konieczności stosowania in vitro. Diagnoza pozwoli stwierdzić, czy jest możliwość wyleczenia niepłodności, czy też nie. Jeżeli nie – pozostaje in vitro lub adopcja.

Przeczytaj także: Naprotechnologia a in vitro: czym się różnią?

Na czym polega naprotechnologia?

Metoda opiera się na bardzo szczegółowej i dokładnej obserwacji cyklu kobiety wg. Modelu Creightona (zmodyfikowanej metody Billingsa). Każda para musi nauczyć się skrupulatnej obserwacji i zapisywania w specjalnych tabelach parametrów charakteryzujących poszczególne fazy cyklu. Nauka odbywa się pod okiem doświadczonego instruktora i trwa ok. 2-3 miesiące. Obserwacja obejmuje ilość śluzu szyjkowego i jego jakość, inne wydzieliny, długość cyklu, długość poszczególnych faz, moment owulacji, ewentualne plamienia i zmienność występowania krwawienia. Każdy parametr kobieta odnotowuje na specjalnych kartach pozwalających zaobserwować prawidłowości w cyklu miesięcznym.

System obiektywnej oceny wydzieliny śluzowej pomaga przypisać zaobserwowany wynik do odpowiedniej rubryki na karcie. Obserwacje są bardzo szczegółowe, odbywają się kilka razy dziennie i każdy wynik musi od razu zostać zapisany. Wyniki obserwacji monitoruje lekarz, który uzupełnia diagnozę badaniami hormonalnymi i ultrasonograficznymi. Na tej podstawie opracowuje indywidualną dla każdej pary formę leczenia. W zależności od przypadku jest to leczenie hormonalne, ginekologiczne lub chirurgiczne (histeroskopia, laparotomia, laparoskopia). Równolegle obserwacji i ewentualnemu leczeniu poddaje się mężczyznę.

Przeczytaj: Nieudane in vitro. Ile razy można podchodzić do zapłodnienia in vitro?

Jaką niepłodność leczy naprotechnologia?

Naprotechnologia leczy jedynie tą niepłodność, która nie wynika z mechanicznych uszkodzeń lub braków w organizmie i może być wyleczona za pomocą niewielkich zabiegów chirurgicznych, środków hormonalnych lub terapii. Niepłodność tego rodzaju może być spowodowana endomeriozą, nawracającymi torbielami jajników, poronieniami, depresją, stresem, czy problemami hormonalnymi. W takich przypadkach dobra diagnoza umożliwia wprowadzenie odpowiedniego leczenia i rozwiązanie problemu. Daje to parze szansę na naturalne poczęcie. Przykład? Jeżeli kobieta ma zaburzenia owulacji, które uniemożliwiają ustalenie dni płodnych i zajście w ciążę – naprotechnologia pomoże ten problem zdiagnozować i wyregulować cykl za pomocą terapii hormonalnej.

Jeżeli jednak mamy do czynienia z bezpłodnością, albo niepłodnością wynikającą z zaburzeń funkcji narządów, problemów genetycznych lub nieodwracalnych zmian spowodowanych endomeriozą – naprotechnologia będzie bezradna. Oczywiście pomoże bardzo precyzyjnie zdiagnozować problem, jednak nie zaproponuje metod leczenia, które byłyby w stanie skutecznie go rozwiązać. W takich przypadkach naprotechnologia może jedynie pokazać, że nic więcej nie da się zrobić i danej parze pozostaje in vitro lub adopcja.

Przeczytaj: Endometrioza a ciąża. Czy endometrioza wyklucza zajście w ciążę?

Naprotechnologia – ile trwa diagnoza i leczenie?

Pełny cykl naprotechnologiczny obejmuje okres 24 miesięcy. Jeżeli początkowa diagnoza nie wykaże poważnych nieprawidłowości, czy chorób, para już w pierwszym roku może próbować zajść w ciążę. Moment planowanego poczęcia konsultuje się z lekarzem dobierając najbardziej sprzyjający czas w cyklu kobiety. W przypadku udanego poczęcia para pozostaje pod ścisłą obserwacją lekarza, który dba o prawidłowy przebieg ciąży.

Naprotechnologia nie jest alternatywą dla in vitro!

Naprotechnologia nie jest szansą na biologiczne potomstwo dla każdej niepłodnej pary. Nie umożliwia wyleczenia niepłodności par, które z różnych przyczyn nie mają możliwości naturalnego poczęcia dziecka. Pary, których niepłodność wynika z zaburzeń hormonalnych, stresu, depresji, czy poronień i jest niepłodnością, którą da się wyleczyć metodami naturalnymi, mają spore szanse na wyleczenie. Niestety, pełna diagnoza trwa dwa lata i może prowadzić jedynie do upewnienia się, że nie ma możliwości poczęcia naturalnego. W takich przypadkach pozostaje tylko in vitro.

Przeczytaj: Badania na płodność - jakie badania wykonać, gdy nie można zajść w ciążę