O macierzyństwie z wirusem HIV mówi się częściej, a jak jest z tacierzyństwem? Czy tata z wirusem HIV może mieć zdrowe dzieci?
Spis treści
- Czy HIV u mężczyzn wpływa na dziecko?
- Wirus HIV a tacierzyństwo
- Czy mężczyzna z HIV może mieć zdrowe dziecko?
- Badania w ciąży
- Przebieg zakażenia wirusem HIV
- Wirus HIV u mężczyzn - drogi zakażenia
- Wirus HIV - rozpoznanie
- Wirus HIV - leczenie
Czy HIV u mężczyzn wpływa na dziecko?
Ludzki wirus nabytego niedoboru odporności (HIV- human immunodeficiency virus) atakuje komórki układu immunologicznego powodując postępujące osłabienie odporności osoby zakażonej. Jeśli mężczyzna jest zakażony wirusem HIV, to należy zapewnić bezpieczeństwo matce w czasie prokreacji, tak aby nie uległa zakażeniu i tym samym urodziła zdrowe dziecko.
- Jeśli partner ma niewykrywalną wiremię (wirus jest zredukowany i niewykrywalny w badaniach na HIV), a takie badanie jest wykonywane co najmniej raz na 6 miesięcy (jeśli jest potrzeba to częściej), to kobieta jest bezpieczna i urodzi zdrowe dziecko.
Natomiast jeśli kobieta z powodów psychologicznych nie czuje się bezpiecznie i chce brać PrEP (farmakologiczna przedekspozycyjna profilaktyka HIV), to jest to dopuszczalne. PrEP nie jest toksyczny dla dziecka. Natomiast z naszej perspektywy w przypadku niewykrywalnej wiremii u partnera to jest tak, jakby nosić spodnie z paskiem i jeszcze zabezpieczać je szelkami - mówi w rozmowie z nami dr Aneta Cybula, specjalista chorób zakaźnych.
Wirus HIV a tacierzyństwo
Wiele par, wśród których jeden z partnerów jest zakażony wirusem HIV, pragnie mieć dzieci. W przypadku, gdy osobą żyjącą z HIV jest ojciec, należy zapobiegać zakażeniu matki, aby dziecko urodziło się zdrowe. Istnieje kilka sposobów minimalizujących ryzyko zakażenia partnerki. Należą do nich:
- regularne przyjmowanie leków antyretrowirusowych - nowoczesna terapia skutkuje obniżeniem wiremii do poziomu niewykrywalnego. Ilość wirusa w nasieniu jest w takiej sytuacji na tyle niska, że para może zdecydować się na stosunek bez prezerwatywy podczas owulacji.
- profilaktyka przedekspozycyjna - przyjmowanie leków antyretrowirusowych przez zdrowe kobiety przed ekspozycją na wirusa wykorzystuje się zazwyczaj, gdy wiremia partnera jest wykrywalna. Polega ona na regularnym i ciągłym przyjmowaniu dwóch leków antyretrowirusowych. Nie jest skuteczna, gdy korzysta się z niej jednorazowo przed stosunkiem.
- korzystanie z technik wspomaganego rozrodu - metoda ta może być pomocna, w przypadkach, gdy u chorego występują problemy z płodnością i para decyduje się na użycie spermy od dawcy.
Dawniej stosowano także płukanie spermy (technika ta polega wyizolowaniu ze spermy plemników i oddzieleniu ich od reszty płynu nasiennego, w którym może być obecny wirus. Same plemniki nie są komórkami atakowanymi przez HIV, więc zmniejsza to ryzyko zakażenia). Zrezygnowano z niej, ponieważ mężczyzna może mieć niewykrywalną wiremię.
W sytuacji, gdy kobieta jest zakażona wirusem HIV najbezpieczniejszym sposobem zapobiegającym zakażeniu mężczyzny jest zastosowanie inseminacji, czyli wstrzyknięcie do pochwy spermy, która została pobrana od partnera. W obecnych czasach najczęściej pary decydują się jednak również na stosunek bez prezerwatywy, gdy w wyniku terapii antyretrowirusowej wiremia kobiety jest niewykrywalna. Będąc pod kontrolą lekarza zakaźnika pary o różnym statusie serologicznym mogą mieć zdrowe dziecko.
Mimo, że obecne techniki zapobiegania zakażeniu cechują się bardzo wysoką skutecznością, nie dają pełnej gwarancji uniknięcia zakażenia. Osoby zakażone planując ciążę powinny więc zachować szczególną ostrożność. Ważna jest także wiedza - w tym kontekście rodzice muszą mieć świadomość, jak przebiega zakażenie HIV i jakie środki ostrożności powinni zachować.
Dr Aneta Cybula informuje, że ma pod opieką wiele zdrowych dzieci urodzonych od rodziców, gdzie jedno z nich jest zakażone HIV lub oboje są zakażeni HIV. - Nie jest to kwestia szczęścia, tylko dobrze zaplanowanego, odpowiedzialnego i świadomego macierzyństwa i tacierzyństwa pod kontrolą specjalisty - dodaje.
Czy mężczyzna z HIV może mieć zdrowe dziecko?
Jakiś czas temu świat obiegła historia mężczyzny o imieniu Andrew. - Nazywam się Andrew Pulsiphera. Jestem seropozytywny od urodzenia. Oto fakty o mnie: Jestem żonaty z niesamowitą kobietę i w październiku będziemy świętować naszą 10 rocznicę ślubu . Mam 3 pięknych dzieci: 5- latkę, 3-latka i roczniaka (pozostała część rodziny nie jest nosicielami) - napisał na swoim Facebooku.
- Dzielę się tym z wami, bo po raz pierwszy mogę być całkowicie uczciwy wobec siebie i innych. Wiem, że HIV ma negatywne piętno, ale tak nie musi być i chcę to pomóc zmienić. Ta choroba jest uleczalna i pozwala prowadzić normalne życie. Jestem tego dowodem. Chcę, edukować ludzi, żebyśmy w przyszłości nie mówili “ W jaki sposób zachorowałeś” , tylko “W jaki sposób żyjesz z tą chorobą”? Istnieje wiele cudów na świecie i uważam, że moje życie jest jednym z nich. Jeśli uważasz, że warto podzielić się moją historią z innymi - zrób to. Bardzo chciałbym stać się częścią zmiany sposobu, w jaki mówimy o HIV - zachęca ludzi do otwartości i edukowania się w temacie zakażenia wirusem HIV.
Badania w ciąży
Przypominamy, że zgodnie z Rekomendacjami Zespołu Ekspertów Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego badanie w kierunku HIV powinno być wykonywane przez wszystkie ciężarne kobiety dwa razy:
- pierwsze – podczas pierwszej wizyty (do 10. tygodnia ciąży),
- drugie – w trzecim trymestrze ciąży (między 33. a 37. tygodniem).
Badanie pozwala wykryć zakażenie wirusem HIV. Dzięki temu można rozpocząć leczenie antyretrowirusowe, zabezpieczyć poród i profilaktykę lekową u noworodka. To znacznie zmniejsza ryzyko zakażenia u dzieci. W obecnych czasach prowadzone są kampanie uświadamiające, że należy badać także ojca dziecka - i to w trakcie trwania ciąży także.
Przebieg zakażenia wirusem HIV
Zakażenie HIV przebiega w kilku fazach, określanych na podstawie występujących objawów klinicznych oraz na podstawie liczby limfocytów CD4+.-ostra choroba retrowirusowa - jest to pierwsze stadium choroby, przypominające grypę lub mononukleozę zakaźną.
Objawy ustępują zazwyczaj po około dwóch tygodniach.
- stadium bezobjawowe - ten etap choroby u osób nieleczonych może trwać od 1,5 roku do nawet 15 lat.
- przetrwała uogólniona limfadenopatia - charakteryzuje się powiększenie węzłów chłonnych utrzymującym się powyżej trzech miesięcy, ciągłym odczuwaniem zmęczenia, bólu głowy, powiększeniem śledziony oraz występowaniem zakażeń skóry, układu oddechowego oraz układu pokarmowego.
- stadium objawowe - dochodzi do zakażeń patogenami nie wywołującymi chorób u ludzi zdrowych, zazwyczaj o łagodnym przebiegu.
Do chorób takich należą angiomatoza bakteryjna wywołana przez Bartonella henselae, leukoplakia włochata, kandydoza gardła, pochwy lub sromu, przewlekła biegunka trwająca dłużej niż miesiąc.-pełnoobjawowy AIDS - występują choroby wskazujące na AIDS takie jak: mięsak Kaposiego, chłoniaki, inwazyjny rak szyjki macicy, gruźlica płuc lub pozapłucna, kandydoza przełyku, oskrzeli, tchawicy lub płuc, encefalopatia związana z zakażeniem HIV, zespół wyczerpania spowodowany zakażeniem HIV.
Jeśli nie dojdzie do wdrożenia leczenia antyretrowirusowego osoba z AIDS umiera z powodu nowotworów bądź zakażeń oportunistycznych.
Wirus HIV u mężczyzn - drogi zakażenia
Najczęściej do zakażenia dochodzi w wyniku kontaktu z zakażoną krwią lub nasieniem. W związku z tym do grup szczególnego ryzyka należą osoby często uprawiające seks z różnymi partnerami, narkomani oraz pracownicy służby zdrowia, którzy są narażeni na przypadkowe zakłucie się igłą skażoną krwią chorego pacjenta.
Do innych dróg przenoszenia choroby należą też: zakażenie w okresie okołoporodowym, w okresie życia płodowego, w czasie porodu lub przez karmienie mlekiem chorej matki. Wszystkie kobiety ciężarne powinny być badane na zakażenie wirusem HIV, ponieważ wdrożenie leczenia znacznie zmniejsza ryzyko zakażenia dziecka.
Wirus HIV - rozpoznanie
Przed przeprowadzeniem badania na obecność wirusa HIV musi odbyć się wizyta specjalistyczna. Pacjent ma prawo poddać się testom anonimowo.
- Badania serologiczne opierają się na stwierdzeniu w surowicy przeciwciał przeciwko wirusowi HIV lub antygenowi p24. Pozytywny wynik tego typu badań nie jest jednak stanowczym potwierdzeniem zakażenia i wymaga sprawdzenia metodą western blot.
- Badanie liczby limfocytów T CD4+
- Badania wirusologiczne - polegają na wykrywaniu RNA wirusa w surowicy za pomocą RT-PCR. Oznaczenie liczby kopii RNA HIV/ml umożliwia określenie zaawansowania choroby oraz monitorowanie skuteczności leczenia.
Wirus HIV - leczenie
Wskazaniem do leczenia jest każde zakażenie wirusem HIV, bez względu na ilość limfocytów T CD4+. Polega ono na stosowaniu kombinowanej terapii antyretrowirusowej, czyli połączenia kilku leków działających w sposób hamujący replikację HIV. Pozwala to na wzrost liczby limfocytów, ale mimo to nie ma możliwości całkowitego wyleczenia choroby.
Czytaj: HIV u dziecka – objawy. Jakie symptomy wskazują na zakażenie?
HIV a karmienie piersią. Co warto wiedzieć?
Źródła:
https://www.hiv.va.gov/patient/faqs/conc eiving-with-mixed-HIV-status-couple.asphttps://www.thewellproject.org/hiv-infor mation/getting-pregnant-and-hiv-man-livi ng-hiv-and-hiv-negative-woman-serodiscor dant-orInterna Szczeklika 2019 pod red. dr.n.med. Piotra Gajewskiego, Wydanie XI, Kraków, Medycyna Praktyczna, 2019, ISBN 978-83-7430-569-3
