Naprotechnologia to stosunkowo młoda metoda wspomagająca pary cierpiące na niepłodność. Opiera się na bardzo dokładnej diagnozie - obserwacji kobiecego cyklu i odkrywaniu nieprawidłowości, które można uleczyć w sposób całkowicie naturalny. Naprotechnologia nie pomoże parom, które z przyczyn anatomicznych lub mechanicznych nie mogą mieć dzieci. Naprotechnologia to przede wszystkim forma diagnozy, a nie alternatywa dla in vitro.
Spis treści
- Naprotechnologia – co to takiego?
- Na czym polega naprotechnologia?
- Jaką niepłodność leczy naprotechnologia?
- Naprotechnologia – ile trwa diagnoza i leczenie?
- Naprotechnologia nie jest alternatywą dla in vitro!
Naprotechnologia – co to takiego?
Naprotechnologia (Natural Procreative Technology – Metoda naturalnej prokreacji) powstała zaledwie 30 lat temu - dokładnie w 1991 roku. Jej twórca, prof. Thomas Hilgers, profesor Wydziału Ginekologii i Położnictwa Akademii Medycznej w stanie Nebraska, wysunął hipotezę, że większość par cierpiących na niepłodność o niewyjaśnionym położeniu, nie została odpowiednio zdiagnozowana. Prof. Hilgers twierdzi, że postawienie właściwej diagnozy może umożliwić tym parom zajście w ciąęe w sposób naturalny – bez konieczności stosowania in vitro. Diagnoza pozwoli stwierdzić, czy jest możliwość wyleczenia niepłodności, czy też nie. Jeżeli nie – pozostaje in vitro lub adopcja.
Przeczytaj także: Naprotechnologia a in vitro: czym się różnią?
Na czym polega naprotechnologia?
Metoda opiera się na bardzo szczegółowej i dokładnej obserwacji cyklu kobiety wg. Modelu Creightona (zmodyfikowanej metody Billingsa). Każda para musi nauczyć się skrupulatnej obserwacji i zapisywania w specjalnych tabelach parametrów charakteryzujących poszczególne fazy cyklu. Nauka odbywa się pod okiem doświadczonego instruktora i trwa ok. 2-3 miesiące. Obserwacja obejmuje ilość śluzu szyjkowego i jego jakość, inne wydzieliny, długość cyklu, długość poszczególnych faz, moment owulacji, ewentualne plamienia i zmienność występowania krwawienia. Każdy parametr kobieta odnotowuje na specjalnych kartach pozwalających zaobserwować prawidłowości w cyklu miesięcznym.
System obiektywnej oceny wydzieliny śluzowej pomaga przypisać zaobserwowany wynik do odpowiedniej rubryki na karcie. Obserwacje są bardzo szczegółowe, odbywają się kilka razy dziennie i każdy wynik musi od razu zostać zapisany. Wyniki obserwacji monitoruje lekarz, który uzupełnia diagnozę badaniami hormonalnymi i ultrasonograficznymi. Na tej podstawie opracowuje indywidualną dla każdej pary formę leczenia. W zależności od przypadku jest to leczenie hormonalne, ginekologiczne lub chirurgiczne (histeroskopia, laparotomia, laparoskopia). Równolegle obserwacji i ewentualnemu leczeniu poddaje się mężczyznę.
Przeczytaj: Nieudane in vitro. Ile razy można podchodzić do zapłodnienia in vitro?
Jaką niepłodność leczy naprotechnologia?
Naprotechnologia leczy jedynie tą niepłodność, która nie wynika z mechanicznych uszkodzeń lub braków w organizmie i może być wyleczona za pomocą niewielkich zabiegów chirurgicznych, środków hormonalnych lub terapii. Niepłodność tego rodzaju może być spowodowana endomeriozą, nawracającymi torbielami jajników, poronieniami, depresją, stresem, czy problemami hormonalnymi. W takich przypadkach dobra diagnoza umożliwia wprowadzenie odpowiedniego leczenia i rozwiązanie problemu. Daje to parze szansę na naturalne poczęcie. Przykład? Jeżeli kobieta ma zaburzenia owulacji, które uniemożliwiają ustalenie dni płodnych i zajście w ciążę – naprotechnologia pomoże ten problem zdiagnozować i wyregulować cykl za pomocą terapii hormonalnej.
Jeżeli jednak mamy do czynienia z bezpłodnością, albo niepłodnością wynikającą z zaburzeń funkcji narządów, problemów genetycznych lub nieodwracalnych zmian spowodowanych endomeriozą – naprotechnologia będzie bezradna. Oczywiście pomoże bardzo precyzyjnie zdiagnozować problem, jednak nie zaproponuje metod leczenia, które byłyby w stanie skutecznie go rozwiązać. W takich przypadkach naprotechnologia może jedynie pokazać, że nic więcej nie da się zrobić i danej parze pozostaje in vitro lub adopcja.
Przeczytaj: Endometrioza a ciąża. Czy endometrioza wyklucza zajście w ciążę?
Naprotechnologia – ile trwa diagnoza i leczenie?
Pełny cykl naprotechnologiczny obejmuje okres 24 miesięcy. Jeżeli początkowa diagnoza nie wykaże poważnych nieprawidłowości, czy chorób, para już w pierwszym roku może próbować zajść w ciążę. Moment planowanego poczęcia konsultuje się z lekarzem dobierając najbardziej sprzyjający czas w cyklu kobiety. W przypadku udanego poczęcia para pozostaje pod ścisłą obserwacją lekarza, który dba o prawidłowy przebieg ciąży.
Naprotechnologia nie jest alternatywą dla in vitro!
Naprotechnologia nie jest szansą na biologiczne potomstwo dla każdej niepłodnej pary. Nie umożliwia wyleczenia niepłodności par, które z różnych przyczyn nie mają możliwości naturalnego poczęcia dziecka. Pary, których niepłodność wynika z zaburzeń hormonalnych, stresu, depresji, czy poronień i jest niepłodnością, którą da się wyleczyć metodami naturalnymi, mają spore szanse na wyleczenie. Niestety, pełna diagnoza trwa dwa lata i może prowadzić jedynie do upewnienia się, że nie ma możliwości poczęcia naturalnego. W takich przypadkach pozostaje tylko in vitro.
Przeczytaj: Badania na płodność - jakie badania wykonać, gdy nie można zajść w ciążę
