Według Doreen Virtue, autorki książki o dzieciach kryształowych, mniej więcej od 1995 roku na świat zaczęły przychodzić dzieci, których celem jest skierowanie rozwoju ludzkości w zupełnie innym kierunku: na ścieżkę dobra i życia bez agresji. Dzieci te mają wyróżniać się już na pierwszy rzut oka swoim wyglądem: mają duże, bardzo jasne oczy, z jasną tęczówką i o hipnotyzującym wręcz spojrzeniu. Czy takie dzieci naprawdę istnieją? To teoria nie poparta żadnymi badaniami naukowymi. Tym niemniej to pojęcie przewija się na różnych stronach internetowych i jako mama możesz się z nim zetknąć.
Spis treści:
- Cechy charakteru kryształowych dzieci
- Zachowanie i uzdolnienia dzieci kryształowych
- Kryształowe dzieci a autyzm
Cechy charakteru
Zwolennicy tej teorii twierdzą, że dzieci kryształowe są z natury bardzo spokojne: jako niemowlęta właściwie nie płaczą i nie domagają się ciągłej obecności rodziców, lecz odłożone do łóżeczka, potrafią spokojnie leżeć, przyglądając się otoczeniu.
Już w wieku przedszkolnym silnie przyciągają do siebie rówieśników, po za tym są dobre, skłonne do pomocy, nie wykazują agresji. Ludziom przebywającym w pobliżu natychmiast udziela się ich pozytywne nastawienie i dobra energia, jaką emanują.
Tak zwane dzieci kryształowe są bardzo wrażliwe i odrzucają myśl o krzywdzeniu innych istot. W dzieciństwie często odmawiają jedzenia mięsa, a w wieku nastoletnim świadomie przechodzą na wegetarianizm. Są bardzo blisko związane z naturą i najchętniej przebywają na łonie przyrody. Bywają niejadkami, gdyż instynktownie wyczuwają szkodliwe pokarmy, zwłaszcza żywność wysoko przetworzoną. Często cierpią na alergie pokarmowe, niechętnie sięgają po słodycze.
Czytaj:
Dzieci indygo - kim są i jaka jest ich misja?
Horoskop dla dziecka: charakter dziecka jest zapisany w gwiazdach
Zachowanie
O tak zwanych dzieciach kryształowych mówi się, że żyją przede wszystkim w sferze duchowej. Bywa, że zachowują się w sposób niezrozumiały dla otoczenia: rozmawiają z kimś, kogo nikt inny nie widzi, miewają niewidzialnych przyjaciół.
Przypisuje się im również inne niezwykłe dary: intuicji i przewidywania. Instynktownie unikają miejsc, w których ma wydarzyć się coś złego, są też w stanie rozpoznać, kto jest po drugiej stronie dzwoniącego telefonu, nim jeszcze odbiorą połączenie.
Dzieci kryształowe mają mieć również niezwykłe uzdolnienia artystyczne. Są bardzo twórcze i kreatywne. Uwielbiają muzykę i taniec, spełniają się na zajęciach muzycznych i teatralnych, a w wieku szkolnym to właśnie zajęcia artystyczne są tymi, na których takie dzieci czują się najlepiej. Często bowiem na innych zajęciach nie potrafią się skupić, gdyż w wieku szkolnym odczuwają stałą potrzebę bycia w ruchu.
Ciąża matek kryształowych dzieci jest ponoć inna, niż zwykłe ciąże: obfituje w wiele niezwykłych duchowych doświadczeń i pięknych snów. Matki takich dzieci często opowiadają, że jeszcze w trakcie ciąży komunikowały się z maluchami telepatycznie, odbierając ich emocje, pragnienia, a nawet informacje o tym, kiedy rozpocznie się poród.
Czytaj:
Jak rozbudzić w dziecku ukryte zdolności?
Kim dziecko będzie w przyszłości?
Dziecko kryształowe a autyzm
Kryształowe dzieci zaczynają mówić stosunkowo późno – w wieku trzech, czterech lat, a nawet później. Przypisuje im się zdolność telepatii, czyli przekazywania innym swoich pragnień i potrzeb za pomocą umysłu. Same również są bardzo czułe na to, co myślą inni: na skierowane do nich w myślach słowa „kocham cię” potrafią głośno odpowiedzieć: „ja ciebie też”.
Jako kilkulatki często też ponoć tworzą własny język gestów i dźwięków, za pomocą którego porozumiewają się z najbliższymi. Ten sposób komunikowania się kryształowych dzieci z otoczeniem często jednak uznawany jest za nieprawidłowy i prowadzi do mylnego zdiagnozowania autyzmu.
Tymczasem różnice między dziećmi autystycznymi a dziećmi kryształowymi są istotne. Dzieci autystyczne są obojętne na świat zewnętrzny i innych ludzi, a dzieci kryształowe, choć w dzieciństwie są małomówne i czasem mogą wydawać się wycofane, to jednak łakną kontaktu z innymi ludźmi i są wrażliwe na ich potrzeby. I najważniejsze: dzieci kryształowe to teoria z dziedziny badającej rzekome zjawiska psychiczne, autyzm to schorzenie dotyczące mózgu, mogące mieć podłoże genetyczne.