O wyjątkowej miłości babć do wnuczków można opowiadać bez końca. Wiele pań szaleje na punkcie swoich wnucząt, twierdząc, że to uczucie jest wyjątkowe i inne, a przez to nieporównywalne do miłości do własnych dzieci. Badacze zakończyli właśnie badanie mózgom starszych kobiet pod kątem ich więzi z wnukami.
Jak pracuje mózg babci?
W czasie testów, lekarze obserwowali i porównywali pracę mózgów babć w czasie oglądania zdjęć dzieci, wnuków oraz obcych maluchów i dorosłych. Zaobserwowali niezwykłą aktywację obszarów odpowiedzialnych za empatię i emocje.
Zdaniem badaczy sugeruje to, że babcie są nastawione na odczuwanie tego, co czują ich wnuki, gdy wchodzą z nimi w interakcję. Jeśli ich wnuczek się uśmiecha, odczuwają radość. A jeśli ich wnuk płacze, cierpią jak on.
„Małe dzieci prawdopodobnie wyewoluowały cechy, aby móc manipulować nie tylko mózgiem matki, ale także mózgiem babci” – powiedział autor badania James Rilling, profesor antropologii Uniwersytetu w Atlancie. „Dorośli nie mają tej samej„uroczej” zdolności, więc nie wywołać takiej samej reakcji emocjonalnej”.
Czytaj również: Babcia czy żłobek: pod czyją opieką pozostawić dziecko?
Mamo, to moje dziecko! Czyli sztuka rozwiązywania konfliktów z babcią
Babcia zawsze do usług
Babcie poddane badaniu wypełniły również ankietę na temat częstotliwości kontaktów z wnukami. Te panie, które wykazywały silną aktywność obszarów mózgu odpowiedzialnych za empatię, zgłosiły w ankiecie, że pragnęły większego zaangażowania w opiekę nad wnukiem.
Naukowcy tłumaczą również, że niezwykła więź między babcią a wnukiem jest normalna. Człowiek jest z natury istotą stadną, a w stadach matki otrzymują pomoc w opiece nad swoim potomstwem od starszych członków wspólnoty.