Rozumiemy, że takie wychowanie wiąże się z niepożądanymi skutkami dla rozwoju dziecka. Jakie są jednak konkretne oznaki, że naszym rodzicom trudno było znaleźć równowagę między wymaganiami a empatią? Określone cechy, jakie wykształciliśmy jako dorośli, mogą być rezultatem wychowania przez surowych rodziców. Oto kilka oznak, które wskazują, że wychowaliśmy się w takim środowisku:
Brak swobody w komunikacji
W wypadku surowych rodziców może się zdarzyć, że jako dzieci nie mieliśmy możliwości swobodnego wyrażania swoich opinii czy uczestniczenia w otwartych rozmowach. Zamiast tego, przyzwyczailiśmy się do prośby o pozwolenie czy zgody.
Brak rozmów seksie i antykoncepcji
Wstyd z powodu rozmawiania o seksie może wynikać z wielu czynników, takich jak kulturowe normy, wychowanie, religia czy osobiste doświadczenia. W niektórych społeczeństwach temat seksu jest wciąż tabu, a rozmawianie o nim może być postrzegane jako nieodpowiednie lub nieprzyzwoite. Zamiast rozmowy rodzice pokazują dzieciom książkę o rozmnażaniu i zamykają tym temat.
Bezwarunkowa akceptacja "nie"
Surowi rodzice często stawiali swoje decyzje jako ostateczne, niezależnie od naszych argumentów czy próśb. W rezultacie przekonaliśmy się, że negocjacje są niemożliwe, a ich słowo jest niepodważalne.
Ograniczenie w samodzielności
Jeśli mieliśmy surowych rodziców, mogliśmy doświadczyć rygorystycznego nadzoru nad naszymi aktywnościami społecznymi, takimi jak wyjścia z przyjaciółmi. Godzina powrotu była często niezmienna, co wpłynęło na nasze poczucie kontroli nad własnym czasem.
Ukrywanie prawdziwych emocji
W obawie przed konsekwencjami mogliśmy stłumić wyrażanie naszych autentycznych uczuć i myśli przed rodzicami. To prowadziło do tworzenia maski, która ukrywała nasze rzeczywiste potrzeby.
Nacisk na dobre maniery
Rodzice o surowym stylu często przykładali wagę do kształtowania naszych manier. Choć to pozytywne, bywa, że stawiali nacisk na zachowanie przyzwoitości za wszelką cenę, co może wpłynąć na naszą zdolność wyrażania swoich opinii i potrzeb.
Warto zrozumieć, że chociaż doświadczenia z dzieciństwa mają wpływ, mamy zdolność do przeobrażania swojego podejścia do rodzicielstwa i innych aspektów życia. To, jakie wartości i nawyki przenosimy na kolejne pokolenia, jest w naszych rękach.
