Spis treści
- Czytaj także: >> Jak być konsekwentnym rodzicem? [PORADNIK] >>
- Czytaj także: >> Bonding, czyli budowanie relacji między rodzicem a dzieckiem po porodzie >>
- Czytaj także: >> Nadopiekuńczy rodzice to niezaradne dzieci? O tym jak wychowujemy najmłodszych >>
Czy rodzice naprawdę potrzebują swojego coacha? Anna Rudzka*: Sądzę, że tak. Coaching to znak naszych czasów. I skoro przynosi tak wiele korzyści na polu biznesowym, to dlaczego nie wykorzystać jego możliwości w najbliższym człowiekowi otoczeniu – w rodzinie. Relacja pomiędzy dzieckiem a rodzicem jest najważniejszą relacją w ich życiu. Od niej wiele zależy. Zauważmy, że my jako rodzice niejednokrotnie nie mamy dystansu do tego, co robimy. Jesteśmy zestresowani, zapracowani i czasem nie zauważamy potrzeb naszego dziecka.
Czytaj także: >> Jak być konsekwentnym rodzicem? [PORADNIK] >>
Jak zatem należy zdefiniować coaching rodzicielski?To nic innego jak wsparcie procesu wychowawczego i rozwoju dziecka. W czasie procesu coachingowego wypracowywane są metody i możliwości dotarcia do naszej pociechy. Co jednak jest tutaj najważniejsze – to nie coach mówi nam co mamy robić, to my sami jako rodzice dochodzimy do sedna problemu i dowiadujemy się, jak go rozwiązać. Trener słucha, a następnie zadaje pytania, dzięki czemu rodzic i dziecko mają świadomość, że sami dotarli tam, gdzie leży źródło niepowodzeń.
Coach – osobisty trener rodziny?Można tak powiedzieć. Ktoś powie, że to wymysł i fanaberia, ale zastanówmy się, ile błędów wychowawczych powielamy i utrwalamy w naszym dziecku, a które mają swoje źródło w naszym dzieciństwie. Zadaniem coacha jest uświadomienie rodzica jak ważne jest świadome wychowanie dziecka. Musi zrozumieć, że ma on ogromny wpływ na przekonania i postawy, które znacząco wpływają na dorosłe życie dziecka w zakresie budowania rodziny i kariery.
Czytaj także: >> Bonding, czyli budowanie relacji między rodzicem a dzieckiem po porodzie >>
Można zatem powiedzieć, że coaching rodzicielski to inwestycja w przyszłość?Zdecydowanie tak, bo pracujemy nie tylko z rodzicem, ale i z dzieckiem. Warto podkreślić, że tylko w takim kompleksowym wymiarze praca z coachem ma sens. Aby wiedzieć, co wpływa na niepożądane zachowania naszego dziecka, należy spojrzeć na siebie i zastanowić, się, jak moje działania wpływają na reakcje mojej pociechy. Z kolei w przypadku dziecka coach wzmacnia jego potencjał, podkreśla jego silne strony i pobudza kreatywność. To pozwoli młodemu człowiekowi na łatwiejsze wejście na rynek pracy, ale i na zdecydowanie prostsze funkcjonowanie w społeczeństwie. Będzie je bowiem rozumiał, a co najważniejsze – będzie miał poczucie własnej odrębności i wyjątkowości.
Do kogo skierowany jest coaching rodzicielski?W mojej opinii do coacha zwrócić się powinni przede wszystkim rodzice dzieci w wieku szkolnym. W tym przypadku bardzo ważne będzie wsparcie rozwoju dziecka z naciskiem na usprawnienie komunikacji między rodzicem a ich pociechą. Matka lub ojciec musi zacząć słuchać z sercem, nie tylko z konieczności. Tego trzeba się nauczyć. Podkreślę raz jeszcze: coach nie daje gotowych rozwiązań. Coaching to proces uczenia się samego siebie i autorefleksji. To sposób na poznanie własnych możliwości oraz dostrzeżenie swoich wad i zalet. To inwestycja we własny rozwój osobisty.
Czytaj także: >> Nadopiekuńczy rodzice to niezaradne dzieci? O tym jak wychowujemy najmłodszych >>
Odnoszę wrażenie, że coach nie jest dla leniwych. Z pewnością nie, ale jeśli się nie pracuje, to się do niczego nie dochodzi. Nie można osiągnąć sukcesu, nie można być szczęśliwym. Trener wspiera, mobilizuje, pobudza do pracy z samym sobą i do pokonania własnych lęków i barier. Jasne określenie metod wychowawczych i edukacyjnych pozwoli na stworzenie silnych więzi pomiędzy rodzicem a dzieckiem. A to z pewnością zaprocentuje w przyszłości. *Anna Rudzka – certyfikowany coach ICC, trener i ekspert biznesowy, więcej: lidergroup.edu.pl
