Każdy z nas wie, jak to jest czuć się zakłopotanym. Czerwienimy się, krew zaczyna napływać do głowy, pojawia się panika i natrętne myśli "czy wszyscy już widzieli naszą wpadkę i nas oceniają?". U dzieci takie uczucia są jeszcze bardziej intensywne. Dlatego, jeśli zauważymy, że nasze dziecko czuje się onieśmielone, czy zawstydzone, musimy grać z nim w jednej drużynie, by pomóc mu w budowaniu pewności siebie na całe dorosłe życie.
"Niespokojne myśli mogą powstrzymać ich przed otwarciem się, przed wystąpieniami publicznymi, podniesieniem ręki na lekcji mimo, że znają odpowiedź na pytanie nauczyciela lub zwyczajnie - byciem towarzyskim." - tłumaczy Renee Jain, współautorka książki "Supermocni: zamień lęk na odwagę i pewność siebie", a także twórczyni platformy wspierającej psychikę dziecięcą - GoZen.com, którą polecają nie tylko dziennik The New York Times, ale także liczni dziecięcy psychologowie kliniczni w Stanach.
Przeczytaj też: Słowo "grzeczny" wyrzuć do kosza. Jak mówić do dziecka, aby je wspierać, a nie krzywidzić?
Jak przekonuje coach rodzicielska, mądra reakcja nie jest wcale trudna, a da dziecku mądre podłoże, do tego, by radzić sobie z lękiem przed ośmieszeniem w przyszłości:
Możemy reagować na te chwile, kiedy nasze dzieci są zakłopotane w sposób, który uświadamia im, że to uczucie czyni je ludźmi, że każdy się czasami tak czuje.
Sprawdź: 5 sytuacji, w których rodzice najczęściej zawstydzają swoje dzieci
Jak reagować na zawstydzenie dziecka krok po kroku?
Twórczyni platforny GoZen, poleca konkretne działania, w przypadku, gdy dziecko czuje się zawstydzone. Ważne, by nie pomijać poszczególnych etapów. Takie przepracowanie uczucia wstydu, zaprocentuje w przyszłości i kolejne takie sytuacje będą dla dziecka mnie bolesne.
- Pokaż, że rozumiesz wagę jego uczuć.
"Wiem, że to co czujesz jest bardzo nieprzyjemne..."
- Zapytaj, co sie stało.
"Co sprawiło, że poczułeś/aś się zawstydzony/na?"
- Podziel się swoimi doświadczeniami.
"Pamiętam, kiedy ja ostatnio czułam sie zawstydzona..."
- Zabawa w odgrywanie ról.
"Gdyby onieśmielenie mogło mówić, jak myślisz, co by powiedziało?"
- Plany na przyszłość.
"Wyobraźmy sobie, że coś podobnego by cię spotkało w przyszłości. Jak wtedy być zareagował/a?"
- Daj dziecku znać, jak bardzo jest silne.
"Wiem, jak trudno było ci z zawstydzeniem, ale mimo to dałeś/aś sobie radę. Jesteś taki silny/na."
Przeczytaj: Zrezygnujesz z kar dla dziecka, gdy już będziesz to wiedzieć. Więcej na nich stracisz niż zyskasz
