Wyciągasz planszówki, masz ochotę na mile spędzony w rodzinnym gronie czas, tymczasem po kilku rundach dziecko odpada z gry. Maluch rzuca kostką w złości, stwierdza, że „gra jest głupia” i on się dalej nie bawi.
Znany obrazek? W wielu domach dość typowy. Podobnie jak to, co następuje później, a więc zachęcanie, by wrócił, bo w kolejnej rozgrywce na pewno pójdzie mu lepiej i tłumaczenie, że wszyscy czasem przegrywają i naprawdę nie ma powodów do płaczu. Czy na pewno to dobry sposób? Psycholog tłumaczy, co robić w podobnej sytuacji.
Dziecko odpadło z gry? To dla niego duże wyzwanie emocjonalne
− Pewnie znasz to uczucie: coś Ci nie wyszło, a ktoś mówi: „Daj spokój, nic się nie stało. To tylko praca.” Nie pomaga, prawda? Bo w takich chwilach potrzebujemy zrozumienia, a nie umniejszania naszych emocji. Podobnie jest z dziećmi. Dla nich przegrana w grze czy odpadnięcie z zabawy to wielkie wyzwanie emocjonalne
- tłumaczy psycholożka Klaudia Klinkosz, która na Instagramie prowadzi popularny wśród rodziców profil @przedszkolog.
Przeżywanie porażek nie jest łatwe i wielu dorosłych ma problem z tym, by powrócić do równowagi emocjonalnej, gdy coś pójdzie nie tak, jak planowali. Jednak gdy maluch odpada z gry i przeżywa swego rodzaju porażkę, nie musimy biernie patrzeć na to, jak wpada w złość i postanawia, że więcej nie da się namówić na tę „głupią grę”. Możemy wesprzeć je w przeżywaniu porażki, bo ta bywa cenną lekcją.
Zabawy z elementami rywalizacji uczą przestrzegania zasad, szacunku do innych uczestników gry i akceptowania konsekwencji (włącznie z przegraną), dlatego nie warto z nich rezygnować.
Dziecko, które uczy się przez obserwację, wiele wyniesie z tego, jak dorośli zachowują się, gdy przegrywają. Obrażacie się na pozostałych uczestników, próbujecie udowadniać, że zasady są złe lub ktoś źle je interpretuje, czy raczej akceptujecie fakt porażki i obmyślacie inną strategię na kolejną rundę?
Gdy dziecko przegra, nie mów, że przecież nic się nie stało: dla niego owszem, stało się. Ma prawo czuć smutek, złość, rozczarowanie. To jego emocje, których nie należy lekceważyć. Lepiej powiedzieć wtedy coś, co podniesie je na duchu i utwierdzi w przekonaniu, że przecież wkrótce będzie kolejna runda. Możesz zaproponować, by kibicowało innym lub obserwowało dalszą grę. Doceń przy tym to, jak daleko udało mu się zajść w rundzie, z której odpadło.
Nie chodzi o to, by umniejszać emocje dziecka, ale by je zrozumieć i pomóc mu je oswoić. Przegrana może być trudna – nawet dla dorosłych. Twoje wsparcie pokaże dziecku, że porażka to nie koniec
- pisze psycholożka Klaudia Klinkosz.
Warto zapewnić dziecko o tym, że rozumiemy co czuje, bo sami nie jesteśmy zachwyceni, gdy ponosimy porażki.
Tego nie rób gdy dziecko przegrywa
Gdy dziecko w momencie przegranej traci chęć na dalszą zabawę i bardzo się złości, dorośli często robią coś, co pozornie pomaga rozładować atmosferę. Mianowicie... dają wygrać najmłodszemu uczestnikowi gry, by chętniej w niej uczestniczył.
Nie jest to jednak najlepsza metoda, bo prędzej czy później dziecko przegra, zwłaszcza gdy będzie grało z rówieśnikami. Jeśli wy będziecie dawać mu fory, może zdziwić się, gdy zostanie potraktowane tak samo jak inni gracze.
To, jak dziecko reaguje w obliczu przegranej, związane jest z jego wiekiem: dziecko 2- lub 3-letnie może rzucać przedmiotami, płakać. Starsze, które zaczyna rozumieć reguły gry i to, że w grze nie tylko się wygrywa, lecz także przegrywa, także może się złościć. Warto uświadomić mu, że ważniejsza od wygranej jest sama zabawa. Niech ona stanie się największą frajdą, a nie wygrywanie.
Szukasz stroju karnawałowego dla dzieci? Takie znajdziesz w sieciówkach:
