Spis treści
- Jak rozmawiać z dzieckiem o molestowaniu seksualnym?
- Co może wskazywać na MOLESTOWANIE SEKSUALNE DZIECKA?
- Edukcja seksualna: co dziecko musi wiedzieć o swoim ciele?
Jeśli zaczniesz podejrzewać, że być może twoje dziecko padło ofiarą pedofila i było molestowane seksualnie, postępuj rozważnie i powoli. Takie wydarzenia wpłyną na psychikę twojego dziecka bardzo silnie, dlatego tak ważna jest szybka, ale rozważna reakcja.
Jak rozmawiać z dzieckiem o molestowaniu seksualnym?
Rozmowę z dzieckiem na temat molestowania seksualnego możesz zacząć od przeczytania książki dotyczącej podobnego problemu albo opowiadania o dziecku, które np. nie lubiło, gdy wujek brał je na kolana i dotykał w dziwny sposób. Następnie przyjdź do pytań otwartych, co dziecko myśli o takiej sytuacji, czy ma takiego wujka, którego nie lubi, ale uważaj, by nie zadawać pytań sugerujących odpowiedź. Możesz również zaproponować dziecku, by narysowało odpowiedź na twoje pytania, np. jak się bawią z wujkiem albo pokazało to podczas zabawy z misiami. Staraj się podczas swojego „śledztwa” być osobą towarzyszącą temu, co dziecko ma do przekazania.Ważne, byś spokojnie wysłuchała dziecko i pokazywała mu, że jesteś zadowolona i dumna z niego, iż z tobą o tym rozmawia. Nie oceniaj go, nie pytaj, dlaczego to się stało, by dziecko nie odczuwało, że możesz je za coś winić (winny jest tylko i wyłącznie pedofil!).Jeżeli masz podejrzenia, że jednak dziecko wymyśla, nie mów mu tego, bo następnym razem może nie będzie chciało rozmawiać z tobą tak otwarcie. Lepiej poproś o pomoc partnera albo psychologa, by skonfrontować swoje zdanie z kimś innym.
Co może wskazywać na MOLESTOWANIE SEKSUALNE DZIECKA?
Sygnały, które mogą (ale nie muszą!) wskazywać na molestowanie seksualne dziecka:
- dziwna wydzielina z narządów rodnych dziecka wskazująca na podrażnienia lub reakcję alergiczną czy chorobą okolic intymnych;
- ból okolic intymnych albo reagowanie dziecka, jakby je tam coś bolało, np. w czasie gry w piłkę zasłania narządy rodne (nigdy wcześniej tego nie robiło), odmawia jazdy na rowerze z powodu dyskomfortu siedzenia na siodełku;
- unikanie kontaktu fizycznego – przytulania, głaskania;
- masturbacja w miejscach publicznych, mimo że je upominasz i tłumaczysz, na jakie zachowania ma przyzwolenie;
- zachęcanie innych (dzieci lub dorosłych) do dotykania jego narządów płciowych;
- dotykanie narządów rodnych zwierząt i stymulowanie ich;
- próby dotykania narządów rodnych dzieci lub dorosłych, mimo sprzeciwu z ich strony;
- nagłe i bardzo intensywne (niemal wyłącznie takie) zabawy o charakterze seksualnym, zwłaszcza ze starszymi dziećmi;
- nagłe rysowanie obrazków na których jest akt seksualny i narządy płciowe;
- problemy ze snem, koszmary nocne, moczenie nocne;
- obawa przed niektórymi miejscami lub ludźmi;
- zaburzenia odżywiania – wstręt do jedzenia, utrata apetytu lub nadmierny apetyt;
- opowiadanie o nowym starszym przyjacielu i tajemnicach, jakie z nim ma.
Edukcja seksualna: co dziecko musi wiedzieć o swoim ciele?
Edukacja seksualna dzieci jest bardzo ważna. Jak rozmawiać z dzieckiem i co powinno wiedzieć o swoim ciele? W telegraficznym skrócie. To dziecko powinno wiedzieć o swoim ciele:
- że jest tylko jego i mogą je dotykać jedynie rodzice (np. podczas kąpieli), lekarz (gdy wykonuje badania).
- że nikt nie ma prawa kazać dziecku pokazywać ciała lub dotykać w dziwny sposób.
- że o każdej nietypowej sytuacji, w której dziecko czuło się niekomfortowo, chciałabyś od niego wiedzieć
- że – wreszcie – jeśli ktoś dotknie dziecko i do tego poprosi o zachowanie tajemnicy, powinno ci ono o tym jak najszybciej powiedzieć.
