Jak wyplenić złe nawyki u dziecka? Sposoby na dłubanie w nosie, ssanie kciuka i inne nawyki

2021-08-25 13:37

Jak wyplenić u dziecka złe nawyki? Nie jest to najłatwiejsze zadanie, ponieważ nawyki porządkują nasz świat. Sprawiają, że pewne czynności wykonujemy automatycznie. Nie zawsze są one jednak właściwe. W jaki sposób pomóc dziecku wyplenić złe nawyki i oduczyć go dłubania w nosie, ssania palca czy obgryzania paznokci?

Jak wyplenić złe nawyki u dziecka?

i

Autor: Getty images

Jak oduczyć dziecka złych nawyków: obgryzania paznokci, dłubania w nosi czy ssania kciuka? To nie takie proste.  Każdy z nas ma jakieś – mniej lub bardziej zdrowe – nawyki, czyli „rutynowy, utrwalony sposób zachowania w reakcji na bodźce z otoczenia”.

Jednak o ile osoba dorosła czy nawet starsze dziecko jest w stanie zrozumieć, że pewnych rzeczy robić nie wolno albo nie wypada, to niemowlęciu i małemu dziecku nie sposób tego wytłumaczyć. Tymczasem w przypadku tak małych dzieci niektóre nawyki mogą utrudnić rozwój, dlatego pewnych zachowań trzeba malucha po prostu oduczyć.

Dowiedz się, jak oduczyć dziecka złych nawyków i poznaj sposoby na dłubanie w nosie, ssanie kciuka i inne złe nawyki u dzieci.

Spis treści

  1. Jak wyplenić złe nawyki u dziecka - zdiagnozuj problem
  2. Porozmawiaj z dzieckiem o jego złych nawykach
  3. Nie karz dziecka!
  4. Jak wyplenić złe nawyki u dziecka?
M jak mama: Co powinno umieć 5-letnie dziecko?

Jak wyplenić złe nawyki u dziecka - zdiagnozuj problem

Dłubanie w nosie, obgryzanie paznokci, jedzenie słodyczy, chęć spania z rodzicami – to tylko cztery przykłady nawyków, które chcielibyśmy wyeliminować u dziecka. Niektóre z nich mogą wskazywać złożoność problemu. O czym bowiem świadczy np. obgryzanie paznokci?

Może wskazywać, że dziecko narażone jest na stres, czuje się niepewnie w swoim środowisku czy jest przytłoczone obowiązkami, nie jest w stanie sprostać naszym oczekiwaniom. Dlatego zanim zaczniemy "tępić" złe nawyki u naszego dziecka, musimy sięgnąć głębiej. Sprawdzić, co jest podłożem danej sytuacji. Przyjrzeć się naszemu synowi i córce. Zobaczyć w jakich sytuacjach robi daną rzecz.

Porozmawiaj z dzieckiem o jego złych nawykach

Kluczem do rozwiązania każdego problemu jest rozmowa z dzieckiem. Powinna być ona taktowna i współczująca. Obcesowe pytanie "dlaczego, do cholery, ssiesz palec, choć mówiłam ci 100 razy, byś tego nie robiła" na pewno nie rozwiąże problemu. Doprowadzi do jego eskalacji, a to co chcemy wykorzenić, może się nasilić. Musimy zatem zupełnie spokojnie porozmawiać z dzieckiem o tym, dlaczego coś robi.

Zobacz galerię najczęstszych złych nawyków i dowiedz się, jak z nimi walczyć!

Nie karz dziecka!

Załóżmy, że nasze dziecko siódmy raz tego dnia zaczęło dłubać w nosie. Pierwszym odruchem będzie zapewne zniecierpliwienie. Być może będziemy chcieli uderzyć naszego potomka po rękach. Czy to rozwiąże problem? Nie. Bo nie dotarliśmy do jego istoty (patrz: punkt pierwszy). Podobnie nie zadziałają inne radykalne środki. Nie możemy spędzić z dzieckiem każdej chwili. Być może zacznie ono unikać danej czynności przy nas, ale gdy tylko znikniemy za ścianą, będzie nadal ją powtarzać.

Czytaj: Agresja u dziecka i jej przyczyny, czyli 9 sposobów na agresywne dziecko

Jak wyplenić złe nawyki u dziecka?

  • Odwróć uwagę. Zamiast krzyczeć, lepiej jest odwrócić uwagę dziecka. Wszystko zależy od tego, na czym polega dany nawyk. Inaczej postąpimy w przypadku łakomstwa, jeszcze inaczej, gdy nasz syn dłubie w nosie. Starajmy się zatem odwrócić uwagę dziecka od czynności, którą wykonuje automatycznie. Zacznijmy zabawę, rozmowę, wyjdźmy na spacer.
  • Daj przykład. Przy rozwiązywaniu każdego problemu wychowawczego główną rolę odgrywają zawsze dwie rzeczy: dialog z dzieckiem i dobry przykład. Gdy zobaczy ono, że sami robimy to, co chcemy wykorzenić u niego, będzie zdezorientowane i zawiedzione. Tak, mamo i tato: dorośli również mają złe nawyki. Pamiętajcie o tym, zanim zaczniecie walczyć z nimi u dziecka.
  • Skorzystaj z pomocy. Zdarzyć się może, że sami nie będziemy w stanie poradzić sobie z problemem. Być może trudno nam będzie zlokalizować jego podłoże. Nie bójmy się wówczas skorzystać z pomocy psychologa. Specjalista spojrzy na sprawę z dystansu. Przyjrzy się dziecku, uzyska informacje od nas i łatwiej mu będzie znaleźć istotę problemu.

Czy twoje dziecko jest gotowe, aby zostać samo w domu?

Pytanie 1 z 9
Twoje dziecko skończyło: