Spis treści
- Młodsze rodzeństwo: skąd bierze się chęć jego naśladowania przez starszaka?
- Młodsze rodzeństwo: Omów sytuację jego naśladowania ze starszakiem
- Młodsze rodzeństwo: wskaż pierwszemu dziecku plusy bycia starszakiem
- Młodsze rodzeństwo: powiedz starszakowi, że nie rozumiesz, gdy mówi jak dzidzia
- Młodsze rodzeństwo: nie irytuj się, gdy starszak je naśladuje
Młodsze rodzeństwo: skąd bierze się chęć jego naśladowania przez starszaka?
Przede wszystkim, należy podkreślić, że naśladowanie młodszego rodzeństwa to zawsze jest chwilowy etap – pojawia się najczęściej u dzieci 3- i 4-letnich. Dzieci są niezwykle bystrymi obserwatorami, więc bez problemu zauważają, że młodszy brat lub młodsza siostra wzbudza zachwyt i rozczula. Oczywiście jest to dla nich jasna informacja – „tak trzeba się zachowywać, to podoba się rodzicom”. Mamy więc czterolatka, który próbuje gaworzyć, domaga się butelki, mówi „e, e, mjećko!” i inne takie, niezwykle irytujące rodziców zachowania.
Spokojnie – nasladowanie młodszego rodzeństwa to na szczęście naprawdę tylko przejściowy etap. Nasze dziecko z pewnością „nie uwsteczni się” na stałe, nie grożą jej też zaburzenia rozwoju. Jednocześnie stanowi to dla nas informację, że należy działać – często chociażby po to, by nie irytować się zachowaniem starszego dziecka.
Czasem takie postępowanie starszaka może też być dla nas sygnałem, że poświęcamy mu zbyt mało uwagi, przez co próbuje on ją na siebie zwrócić. Warto zatem zastanowić się na tym, jak często zwracamy się do młodszego dziecka z czułością i jak często do starszaka – z podenerwowaniem. Jeśli w obu przypadkach odpowiemy: „bardzo często”, to czas na zmiany – bądźmy czujni na swój ton głosu i zdecydowanie więcej czasu poświęcajmy starszemu dziecku.
A co, jeśli staramy się poświęcać dzieciom równe porcje czułości, więc starszak najwidoczniej po prostu lubi bawić się w udawanie niemowlęcia? Jest na to kilka sposobów.
>>Przeczytaj również, jak radzić sobie z zazdrosnym o młodsze rodzeństwo pierworodnym >>
Młodsze rodzeństwo: Omów sytuację jego naśladowania ze starszakiem
3- czy 4-latka z całą pewnością możesz już wziąć na „poważną rozmowę” o tym, dlaczego tak się zachowuje. Warto taką rozmową zacząć nie od pytań – maluch raczej nie odpowie „robię tak, bo widzę, że to was rozczula u Julki”. Zamiast tego, można spróbować tak: „Widzę, że czasem udajesz dzidzię. Możesz czasami tak się pobawić, ale nie musisz tego robić – mama bardzo cię kocha także wtedy, kiedy jesteś dużym chłopcem”. Powiedz dziecku, że uwielbiasz je za to, że tak urosło i że tak pięknie mówi, dużo potrafi. Że jest dzielny i pracowity. Warto to często podkreślać, aby malec nie miał wątpliwości co do twoich uczuć i nie czuł, że musi o nie walczyć z rodzeństwem.
Młodsze rodzeństwo: wskaż pierwszemu dziecku plusy bycia starszakiem
Kiedy dziecko zacznie znowu naśladować młodsze rodzeństwo, zacznij z nim rozmawiać również w inny sposób. Powiedz na przykład: „Ojej, widzę, że jesteś dzidzią. To wielka szkoda, bo dzidzie nie mogą robić wielu rzeczy – na przykład skakać na trampolinie u babci i dziadka.”. Kiedy dziecko „podchwyci” temat, zacznij mu wyjaśniać, że istnieje wiele plusów bycia dużym chłopcem czy dziewczynką. Nie trzeba nosić pampersów, można jeść lody i paluszki i chodzić do kina – a malutkie dzieci nie mogą tego wszystkiego. Zapytaj, czy chciałby z tych wszystkich „przywilejów” zrezygnować. Czasem takie tłumaczenie przynosi wiele efektów.
>>Rodzeństwo i agresja. Kiedy starsze dziecko chce skrzywdzić młodsze rodzeństwo >>
Młodsze rodzeństwo: powiedz starszakowi, że nie rozumiesz, gdy mówi jak dzidzia
Opisywane zachowania w dużym stopniu dotyczą mowy. Jedynym słusznym rozwiązaniem jest w tej sytuacji jest uporczywe mówienie: „Nie rozumiem cię. Musisz mówić tak, jak duży chłopczyk”. I faktycznie nie odpowiadać na różne „pjosię mjećko” i inne tego typu wyrażenia – w końcu dziecko z pewnością zrozumie, że zwyczajnie nie opłaca się mówić w taki sposób i przestanie naśladować młodsze rodzeństwo.
Młodsze rodzeństwo: nie irytuj się, gdy starszak je naśladuje
Warto pamiętać, aby jednak mimo wszystko postarać się nie wybuchać i nie ulegać irytacji, gdy nasza pociecha wyraźnie próbuje naśladować młodsze rodzeństwo. Nie robi nic złego, więc może bardzo dotkliwie odczuć naszą złość – w końcu widzi wyraźnie, że w przypadku młodszego brata czy siostry działa to rewelacyjnie. Warto więc próbować innych sposobów pozbycia się problemu, a jeśli nic nie działa – zwyczajnie ignorować zachowania dziecka.
Mjakmama24.pl
