Spis treści
Z prasy i telewizji znamy wiele przypadków, gdy małe dziecko ratuje zdrowie lub życie bliskiej osoby, dzięki wpojonym mu zasadom postępowania. Dowodów na to, że nawet kilkulatek może uratować komuś lub sobie życie jest całe mnóstwo. Czasem zwykła umiejętność zadzwonienia po pomoc może zadecydować o czyimś istnieniu. Z tego powodu warto od małego uczyć malucha właściwej reakcji na niebezpieczne sytuacje, by w razie potrzeby odpowiednie zachowanie się była dla niego odruchowe.
>> Jak nauczyć dziecko empatii i pomagania innym? 5 porad
Nauka wzywania pomocy
Chcąc nauczyć dziecko zasad wzywania pomocy, nie możemy czynić z tego nudnego wykładu i kazać maluchowi zapamiętywać numer telefonu lub kolejność wykonywania poszczególnych czynności. Lepiej jest przekazać mu tę wiedzę naturalnie – przez doświadczanie. A samo doświadczanie powinno być zabawą. Najważniejszą zasadą jest w tym przypadku dostosowywanie wiedzy do wieku dziecka, po to, by po pierwsze – nie nudziło się podczas zabawy, a po drugie – dobrze zapamiętało i opanowało umiejętności. Nie możemy oczekiwać, że nasz dwulatek będzie w stanie zapamiętać nasze numery telefonów lub poprawnie poprowadzić rozmowę z dyspozytorem pogotowia. Taki maluch powinien przede wszystkim wiedzieć, że gdy się zgubi, może podejść do kogoś dorosłego i powiedzieć jak się nazywa i jak ma na imię jego mama lub tata.
>> Jak wychować ZARADNE DZIECKO? [FILM]
W tym miejscu warto ostrzec rodziców przed straszeniem maluchów złym policjantem. To dość częsty błąd wychowawczy – małe dziecko bywa zastraszane przez rodziców, że jak czegoś nie zrobi, to przyjdzie po niego pan policjant. Niestety taka informacja szybko utrwala się w świadomości dziecka, które później bardzo się boi policjantów i nie rozumie, że policja w rzeczywistości jest po to, by pomagać. Ważne jest zatem budowanie w dzieciach zaufania do wszelkiego rodzaju służb, by dziecko utożsamiało je jedynie z działaniem na rzecz jego dobra.
>> Co robić, by dziecko nas słuchało?
Wzywanie pomocy: czego uczyć trzylatka, czterolatka, pięciolatka?
Istotą efektywnej nauki małego dziecka jest zabawa. Wciągając maluchy w odpowiedni rodzaj zajęć, interesujemy go tematem i budujemy u niego właściwe reakcje. Zabawy dostosowujemy do wieku dziecka. Już dwuletniemu maluchowi warto kupić telefon-zabawkę i bawić się z nim w prowadzenie rozmów na różne tematy. Gdy dziecko będzie wiedziało, do czego służy telefon, czas nauczyć go wybierania numeru na klawiaturze. Najprostszym numerem ratunkowym jest 112. Choć trzyletni czy czteroletni maluch może nie znać cyferek, łatwo zapamięta numer jako ciąg wzorków lub układ klawiszy na klawiaturze.
- Trzylatka warto zacząć uczyć do czego służy numer 112 przez inscenizowanie sytuacji, w których należy wezwać pomoc. Dziecko powinno się uczyć postępowania przyczynowo-skutkowego, czyli właściwie reagować np. na nasz udawany upadek. Trzylatek może potrafić jedynie uderzać rączkami o drzwi i wzywać pomocy.
- Czterolatek powinien również umieć wykonać telefon ratunkowy i przekazać dyspozytorowi podstawowe informacje, które pozwolą sprowadzić pomoc.
- Pięciolatek powinien umieć sam otworzyć drzwi i wezwać na pomoc sąsiadów.
Im dziecko starsze, tym więcej informacji jest w stanie przyswoić, dlatego z czasem należy nauczyć przedszkolaka innych ratunkowych numerów – do straży, na pogotowie i policję. Dziecko powinno wiedzieć, pod jaki numer w jakiej sytuacji musi zadzwonić. Można oprzeć to na innej zabawie np. w dopasowywanie obrazków z narysowanymi scenkami przedstawiającymi niebezpieczne momenty do obrazków z odpowiednim numerem telefonu. Dla utrwalenia tych wiadomości, dziecku można powiesić w pokoju tablicę z najważniejszymi numerami. Pięciolatek obowiązkowo powinien znać również telefony do rodziców, w razie gdyby sam potrzebował pomocy. Z pomocą w edukacji przychodzą nam same zabawki. Klocki ze strażą pożarną, samochód karetka, zestaw lekarski czy kolorowanki z policjantami to naprawdę dobry sposób oswajania małych dzieci z rzeczywistością.
