Spis treści
- Zajęcia adaptacyjne w przedszkolu
- Zajęcia adaptacyjne: bez mamy też można się świetnie bawić!
- Pierwszy dzień w przedszkolu
- Domowe przedszkole
- Poradnik rodziców przedszkolaka
Rozstanie z dzieckiem zawsze budzi ogromne emocje. W końcu nasze dziecko pierwszy raz będzie bez rodziców... Mimo, że wizja rozłąki często spędza sen z powiek zatroskanym rodzicom, wcale nie oznacza to, że pierwsze dni będą dla was i waszego dziecka horrorem. Możemy temu zapobiec wysyłając dziecko na zajęcia adaptacyjne. Pamiętajcie, że dziecko będzie się zachowywało tak jak mu na to pozwolicie i jak mu pokażecie. Jeśli pociecha zobaczy strach w waszym zachowaniu np. w głosie, to pewnie zachowa się identycznie, a nawet ze zdwojona siłą. Bez paniki! Do takiego ważnego wydarzenia w życiu waszego dziecka można się przygotować. Służą temu między innymi zajęcia adaptacyjne.
>> Jak się objawia stres przedszkolny? >>
Zajęcia adaptacyjne w przedszkolu
Musicie mieć świadomość, że im wcześniej zaczniecie przygotowywać dziecko do pójścia do przedszkola, tym dla was i dziecka lepiej. Dobrze jest dziecko oswajać z tą sytuacją i chodzić wspólnie na zajęcia adaptacyjne. Musi być gotowe na zmiany zachodzące w jego życiu. Można zacząć od rozmowy z dzieckiem o przedszkolu, o dzieciach, które na niego czekają, o zabawkach, o paniach... Warto na przykład poczytać bajki-pomagajki - "Zuzia idzie do przedszkola" Seria: Mądra mysz. Jeśli do tej pory dziecko przebywała w domu z rodzicem, warto zacząć pozostawiać je pod opieką innych osób np. cioci, babci czy opiekunki. Na początku wasze rozstania nie powinny być jednak zbyt długie – godzinę, dwie. Potem, kiedy dziecko dobrze będzie znosić rozłąkę, można wydłużyć czas do kilku godzin.
Zajęcia adaptacyjne: bez mamy też można się świetnie bawić!
Dzięki temu dziecko zrozumie, że można się dobrze bawić także bez mamy. Warto nawiązać znajomość z innymi dziećmi w tym samym wieku, a najlepiej jeśli byłoby to dziecko z tego samego przedszkola lub grupy. Wtedy raźniej będzie dziecku zostać ze znajomą osobą. Jeśli to możliwe, uczęszczajmy z maluchem na zajęcia adaptacyjne. W tym czasie nie tylko zaznajamia się z miejscem, dziećmi, paniami, ale i przyzwyczaja się do rytmu, jaki obowiązuje w przedszkolu. Organizujcie też podobne zabawy w domu. Zachęcajcie dziecko do malowania, lepienia z plasteliny, układania klocków. Ważne jest, aby odpowiadać na wszystkie pytania dotyczące przedszkola jasno i przystępnie. Dziecko musi wiedzieć, że niczego się przed nim nie ukrywa. Dobrze też jest nauczyć malca samodzielności – mycia czy ubierania. Pamiętajcie, że na pierwsze miesiące przedszkola najlepiej jest kupić dziecku ubranka, które nie będą sprawiały mu kłopotów przy nakładaniu. Najlepiej zrezygnować z koszulek zapinanych pod szyję.
>> Pierwszy dzień w przedszkolu: jak zareaguje twoje dziecko? Porady psychologa >>
Pierwszy dzień w przedszkolu
Na początku najważniejsza jest współpraca z nauczycielkami i wymiana informacji, typu: płakało czy nie, długo - krótko itp. Zawsze można zadzwonić po jakimś czasie od rozstania i dowiedzieć się co aktualnie dzieje się z maluchem. Ale drodzy rodzice, nie przesadzajcie z tymi telefonami! Pamiętajcie, że oprócz waszego dziecka pani ma pod opieką jeszcze kilkoro innych i może po prostu nie mieć czasu na ciągłe rozmowy. Jeśli zdecydujecie się pozostać z dzieckiem w pierwszych dniach, to róbcie dokładnie to, co będzie wam sugerowała wychowawczyni. Zaufajcie jej. Ona na pewno ma większe doświadczenie i wie jak zająć się dzieckiem po waszym wyjściu. Jeżeli maluch nie chce opowiadać o przedszkolu to na siłę nie wypytujcie, sami zacznijcie mówić o tym co na przykład zaobserwowaliście w przedszkolu - fajne rysunki na tablicach, jakieś niezwykłe zabawki w sali itp. Mówcie z sympatią o konkretnych rzeczach z przedszkola. I tu bardzo ważna rzecz dla rodzica początkującego przedszkolaka: „nie mówcie, że przyjdziecie po obiadku, podwieczorku”. Dla dziecka oznacza to, że po odejściu od stolika, powinna pojawić się mama. Dzieci nie rozumieją następstw czasowych. Jeśli umawiacie się po obiadku, to co do minuty musicie tam być! W przeciwnym razie dziecko może odmówić podejmowania kolejnych czynności, bo będzie zajęte czekaniem na rodzica.
Domowe przedszkole
Po powrocie do domu warto poświęcić czas dziecku tyle, ile się da i ile będzie trzeba. Warto porozmawiać z maluchem o tym co się wydarzyło danego dnia, pobawić się w te zabawy, które bawiło się w przedszkolu, zaśpiewać piosenkę itp. Można również przygotować wraz z dzieckiem ubranka na następny dzień, aby miało świadomość, że jutro też pójdzie do prawdziwego przedszkola.
>> Co dzieci robią w przedszkolu? Wyznania przedszkolanki >>
Poradnik rodziców przedszkolaka
- Wasze dziecko musi wiedzieć, że chodzenie do przedszkola będzie jego codziennością. Musicie być w tym konsekwentni i stanowczy. Wasza postawa powinna być jednomyślna i nie wyrażać wahania – bo jeśli to dziecko wyczuje, będzie na was wymuszać pewne ustępstwa.
- Przedszkole powinno być traktowane przez was i wasze dziecko jako coś nobilitującego i związanego z tym, że rośnie – mama i tata chodzą do pracy, ty chodzisz do przedszkola.
- Na ranne pożegnanie w przedszkolu trzeba przeznaczyć trochę czasu, tak by odbywało się ono w spokojnej atmosferze. Lepiej przyjść do przedszkola wcześniej i mieć czas na spokojne pożegnanie. Jeśli dziecko łatwiej rozstaje się z ojcem, niech to właśnie on odprowadza je do przedszkola. Rozstanie jest mniej bolesne gdy:
- pożegnanie jest serdeczne, ale krótkie,
- rodzice ustalą z dzieckiem porę odbioru z przedszkola (oczywiście tak, żeby zawsze mogli dotrzymać danego słowa),
- jeśli dziecko bardzo rozpacza to powoli i spokojnie przekażcie je nauczycielowi (dziecko podświadomie szuka ciepła i troski, więc przytula się do nauczyciela i szybko uspokaja).
- Jeżeli możemy odebrać dziecko wcześniej po obiedzie - zróbmy to w tym początkowym okresie. Z czasem, kiedy na dobre zaaklimatyzuje się w przedszkolu, dłuższe przebywanie przestanie być problemem.
- Jeśli coś was niepokoi, poproście nauczyciela o rozmowę. Nigdy nie rozmawiajcie jednak przy dziecku.
