Tak nie może wyglądać pożegnanie z dzieckiem. Przedszkolanka wytyka błąd mamie

2024-05-15 15:34

Adaptacja w przedszkolu to trudny czas dla dziecka. Nie mniej nerwów mają także w tym okresie sami rodzice. By jak najszybciej opanować płacz dziecka, czasem uciekają się do różnych podstępów. Niestety jak przekonuje pewna nauczycielka z przedszkola, w tym przypadku nie da się iść na skróty.

Tak nie może wyglądać pożegnanie z dzieckiem. Przedszkolanka wytyka błąd mamie

i

Autor: Getty images/ TikTok @monikasobkowiak_ Tak nie może wyglądać pożegnanie z dzieckiem. Przedszkolanka wytyka błąd mamie

Monika Sobkowiak, znana na TikToku przedszkolanka przytoczyła w swojej rolce historię adaptacyjną swojego 3-letniego podopiecznego, który bardzo źle znosił rozstania z mamą. Jego mama zaś zamiast jego dobrem, kierowała się swoją wygodą. To nie spodobało się nauczycielce, która postanowiła powiedzieć mamie, co o tym wszystkim myśli.

M jak mama - Jak powinna wyglądać adaptacja dziecka w żłobku?

Mama uciekała niepostrzeżenie. „To ucieczka, nie pożegnanie”

"Bartuś wchodził do przedszkola, płacząc, wniebogłosy płacząc, lamentując. Rozstanie z rodzicem było dla niego mega trudne, ale jednocześnie ekscytował się tym co było w przedszkolu – ogólnie liczbą zabawek" - mówi na nagraniu Monika Sobkowiak. Mama zatem pokazywała mu te najbardziej interesujące go i polecała, by szedł się nimi pobawić. Gdy tylko chłopiec się zabawił i przestawał płakać, ona ukradkiem opuszczała placówkę.

Prawdziwy dramat zaczynał się jednak w momencie, gdy chłopiec orientował się, że mamy nie ma. Wpadał w prawdziwą histerię i trudno go było uspokoić. "To go totalnie wytrącało z poczucia bezpieczeństwa” – podkreśla na nagraniu.

Jak tłumaczy według niej to co robiła ta mama nie można nazwać pożegnaniem. „To jest ucieczka” – mówi wprost.

Adaptacja powinna dawać dziecku poczucie bezpieczeństwa

Jej zdaniem nie tak powinna wyglądać adaptacja w przedszkolu. Jak tłumaczy, jej istotą jest przede wszystkim to, żeby dziecko czuło się w nowym miejscu dobrze i bezpiecznie. W swoim tempie go poznawało. "Musi mieć absolutną pewność, że rodzic wróci i odbierze go przedszkola" - podkreśla.

"Co kierowało mamą? Ona zdawała sobie sprawę, że jeśli zwróci uwagę dziecka ponownie na siebie i powie „Bartuś to ja wychodzę, wrócę po zupce”, to Bartuś wpadnie w panikę po raz kolejny, przylgnie do jej nogi i nie będzie chciał dopuścić do tego, aby mama wyszła z przedszkola. No to, czemu to jest lepsza opcja, jak pojawia się taka drama? Bo w tej sytuacji lepiej było mamie, a nie Bartusiowi. Mama nie musiała się mierzyć z tymi trudnymi emocjami dziecka, które źle znosiło rozstanie" – tłumaczy.

Historia ta ma niestety przykrą puentę. Mama nie przyjmowała żadnych sugestii nauczycielki. "Miała mocny argument, że to ona jest mamą i najlepiej zna swoje dziecko. Trudno podważyć taki argument, prawda?” - mówi nauczycielka. „Później nie było lepiej i pojawiały się nowe eksperymenty pożegnalne na tym młodym człowieku" - dodaje. "Tłumaczyłam, próbowałam przekonać" - kontynuuje, ale jej starania były na nic.