Do tej pory na myśl o adaptacji mojego pierworodnego mam ciarki na plecach. To była droga przez łzy i dla niego i dla mnie. Z perspektywy czasu wiem, że wiele z moich zachowań, zamiast wspierać go, jeszcze bardziej wzmagały jego lęk separacyjny. Dlatego wszystkim rodzicom, którzy przechodzą przez okres adaptacji po raz pierwszy, szczerze polecam zastosować się do rad psycholożki Justyny Rokickiej. W jednym ze swoich ostatnich postów ekspertka wypunktowała zachowania rodziców utrudniające dziecku rozstanie z nimi. Warto je wziąć głęboko do serca.
Adaptacja w przedszkolu. Tych rzeczy nie rób rodzicu!
Nowe, nieznane miejsce, mnóstwo dzieci, rozstanie z mamą i tatą… To zupełnie zrozumiałe, że nasze maluchy mocno przeżywają pierwsze dni w przedszkolu. Doświadczają mieszanki uczuć - od ciekawości i podekscytowania po lęk przed nieznanym i zagubieniem. Ten dzień nie musi jednak być pełen płaczu i stresu
- pisze w poście na Instagramie Justyna Rokicka.
By ułatwić dziecku rozstanie z rodzicem w przedszkolu lub żłobku, radzi wystrzegać się powszechnych błędów. Są to:
- Pospieszanie – warto wstać sporo wcześniej i zaaranżować tak poranek, by mieć czas na spokojną pobudkę dziecka, przytulasy z nim, wspólne śniadanko oraz spokojne wyjście z domu. W ten sposób wprowadzamy miłą atmosferę, zaspakajamy potrzebę bliskości malucha z rodzicem oraz unikamy chaosu przy porannych przygotowaniach. Nim się obejrzymy, sami stworzymy przyjazną, codzienną rutynę, która pozwoli dziecku przyzwyczaić się do nowej sytuacji.
- Zaskoczenie – dziecko musi być przygotowane na to, co go następnego dnia czeka. Rodzic nie może przed nim ukrywać faktu, że rano maluch zostanie odprowadzony do przedszkola czy żłobka. By ułatwić mu akceptację zmian, warto z wyprzedzeniem poczytać z nim książeczki na temat pójścia do przedszkola. Pomocna zdaniem psycholożki może też być ulubiona maskotka lub kocyk, na które z pewnością każda placówka się zgodzi.
- Nerwy i lęk rodzica – złe emocje mamy lub taty szybko przechodzą na dziecko. Jeśli sami podchodzimy do rozstania ze swoją pociechą zbyt emocjonalnie, warto rozważyć, by do przedszkola odwodził ją ten bardziej opanowany rodzic. Zwykle w tej roli lepiej wypadają tatusiowie (choć oczywiście nie jest to regułą). Opanowany, spokojny ton głosu rodzica, który zamiast komunikatu „Nic się nie bój”, mówi: „Baw się dobrze!”, „To będzie super dzień!” o wiele lepiej nastroi szkraba.
- Bagatelizowanie uczuć dziecka – zamiast zaprzeczać temu, co mówi dziecko, musimy okazać mu zrozumienie. Te uczucia warto wcześniej omówić np. czytając wspomniane wyżej książeczki. Ważne jest także, by nie przedłużać dziecku momentu rozstania. Najlepiej dać mu buziaka, przytulić mocno i życzyć z uśmiechem dobrego dnia.
- Okłamywanie dziecka – nie obiecujmy dziecku, że za chwilę wrócimy, jeśli nie zamierzamy tego zrobić. Każda obietnica musi być dotrzymana. W przeciwnym razie dziecko traci poczucie bezpieczeństwa, a jego lęk przed nieznanym jeszcze bardziej się nasila. Jeśli więc umawiamy się z dzieckiem, że odbierzemy go po obiadku, obietnicę musimy spełnić.
